Złociste Piaski - Test Star'a na Dowódcę Szpiegów.

Star

Wilk ponownie przybył na tereny gdzie odbywały się testy. Chciał sięgnąć wyżej. Chciał dojść na szczyt. Był szpiegiem, chciał być dowódcą, ach te marzenia... Można by komu pozazdrościć. Skrzydlaty stanął i czekał na egzaminatora. Pewnie to Alfa...

Samuerian

Istotnie, Samuel wyłonił się ni stąd ni zowąd, jeszcze trochę pochrząkując. Grypa powoli mijała, niemniej jej ślady pozostawały.
- Więc tym razem dowódca, tak? - spytał spokojnie, spoglądając na Stara. - Powiedz mi dlaczego uważasz, że właśnie ty nadajesz się na to stanowisko i dlaczego sądzisz, że powinienem wybrać cię pomimo tego, że ledwie dołączyłeś do watahy i zdałeś na szpiega. - polecił, a gliniany golem pojawił się obok niego, posłusznie siadając przy swoim panie i bacznie obserwując całe otoczenie.

Star

- Nie tak ledwie Samuelu, dwa miesiące to trochę czasu, lecz nie liczę tych dni. - skrzydlaty nie krył uśmiechu. - Tak. Pragnę dotrzeć na szczyt. Dlaczego miałbyś wybrać mnie? Otóż jestem najbardziej aktywnym ze wszystkich szpiegów. Myślę, że wypełniam swe obowiązki i posiadam cechy o których wspominałem już przy pierwszym teście. Umiem dowodzić, kiedyś w dalekiej przeszłości byłem Betą Wiatru, byłem nią mianowany bez testów. Myślę też, że jestem wystarczająco przekonywujący i umiem wzbudzić "ducha walki" w wilkach. W czasie mych profesji nauczyłem się dużo, rzec mogę bardzo dużo. Mogę też uczyć tych którzy pragną zostać szpiegami. Aktualni szpiedzy czyli Nuthrien, Blacky, Ines i Scarlett nie wiedzą też wszystkiego więc możemy wspólnie dzielić się wiedzą. - westchnął. - Dlaczego pragnę sięgnąć szczytu? Chcę przysłużyć się watasze, chcę mieć jakiś pożytek i zajęcia. Nasza wataha jest chwilowo w nie najlepszej sytuacji, a ja uważam ją za rodzinę. Tak, wszyscy tu jesteśmy rodziną. Przyznasz przecież nie można przecież pozwolić aby coś stało się naszym bliskim, mam rację? - spojrzał na Samuela pytająco.

Samuerian

Samuel nieznacznie tylko kiwnął głową.
- Jakie korzyści poniósłbyś z posiadania rangi przywódcy? Jaki masz w tym cel? - spytał spokojnie, sadzając swój zadek na ziemi i uważnie obserwując zdającego. Był niezwykle zmęczony, niemniej nie dawał tego po sobie poznać. Nie widział powodu, dla którego miałby ukazywać Starowi, że nie czuje się najlepiej. Właściwie najodpowiedniejszym rozwiązaniem będzie dokończenie tego testu, a dopiero później będzie mógł położyć się i pospać. O tak, spanie jest takie przyjemne o tej porze roku. Szła zima, śnieg na pewno spadnie lada chwila, zrobi się zimno, dzień będzie się kończył szybciej... Wilk machinalnie przeniósł wzrok na niebo, które już pociemniało. Żegnaj gorące lato.

Star

- Jak już wspominałem przysłużę się watasze. Będę miał możliwość chronienia mej jedynej rodziny. Już raz ją straciłem, nigdy więcej... Będę również mógł w dalszym ciągu rozwijać swe umiejętności i nauczać młode pokolenia. Będę niósł pomoc. To dla mnie najważniejsze. Może będę "ważniejszy" jednak władza nie uderzy mi do głowy. - spojrzał na Alfę. - W naszej watasze brakuję szpiegów, lecz pragnę to zmienić. Nigdy za dużo ostrożności... Nigdy. - powiedział po czym umilkł.
Nie, za wiele już stracił, nie, za daleko doszedł, za daleko aby się poddać. Szarawe oczy spojrzały na Samuela czekając na odpowiedź.

Samuerian

- Co w takim razie masz zamiar zrobić, aby zwerbować na stanowisko Szpiega więcej osób z naszej Watahy? - spytał Samuel spokojnie, analizując wcześniej usłyszane przez Stara wypowiedzi. Tak, widać że się przygotował i to bardzo dobrze, bowiem nie popełnił jak na razie żadnego istotnego błędu. Można nawet powiedzieć, że Samuel od dawna nie był tak zadowolony z przepytywanego kandydata na wyższą rangę. Widać, że szpieg miał ambicje, ale nie takie które by mu wszystko inne przysłaniały.

Star

- Gdzieś, np. na Płomiennej Polanie zebrałbym wilki bez profesji i opowiedziałbym o mej randze. Ci którzy by się zainteresowali zostaliby. Pod mym okiem uczyli by się o profesji szpiega, aż do testu. Na pewno wiele wilków zainteresuję się pomocy watasze. Chodzi mi tu o mentorstwo. Mógłbym jeszcze raz na miesiąc nauczyć wilki z naszej watahy jak skutecznie ukrywać się, jak nie wyjawiać informacji, jak bezpiecznie przekazywać informacje... Nie tylko te wilki bez rang, wszyscy, którzy się zainteresują. - powiedział. - Te umiejętności pomogą im w późniejszym życiu - dodał spokojnie.
Skrzydlaty wlepił swe błękitno-szare oczy w samca Alfę, na pewno umiał wiele, jednak był magiem - nie szpiegiem, nawet jemu by się to przydało. Szary samiec czekał w milczeniu na odpowiedź Samuela.

Samuerian

- Jak jesteś nastawiony do innych watah? Obojętnie, pozytywnie, negatywnie... Opowiedz. - powiedział Samuel spokojnie, nie spuszczając wzroku z Stara. Ciekawe, jakie ma poglądy - to nieraz okazuje się bardzo ważną rzeczą na tego typu testach, zwłaszcza w zaistniałej sytuacji. Nawet, jeżeli tymczasowo groźba wojny z Watahą Wiatru wygasła. W końcu w każdej chwili może objawić się nowe zagrożenie, więc Samuel wolał znać nastawienie osobników na tak ważnych stanowiskach.

Star

- Pomyślmy. Jak już wspominałem nasza wataha jest dla mnie rodziną. Tak samo Noc. Tylko dalszą. Neutralnie natomiast nastawiony jestem do wody. Nic. Naprawdę niezbyt ciekawie. Wiatr. No cóż... Nie negatywnie lecz nie pozytywnie. Czasami mam ogromną chęć na zrobienie czego Alfie, za to co ona zrobiła mnie - jednak nie, raczej jestem neutralnie nastawiony. - powiedział. - Nie mam zamiaru toczyć z kimś wojny celowo, dlatego iż są to moje poglądy. - dodał.
No, tak czasami chciał "oddać" watasze wiatru za to co mu zrobiła. Czasami. Wręcz rzadko.

Samuerian

- W końcu większość życia spędziłeś w Wietrze. Byłeś tam Betą, musiałeś zżyć się z tamtejszymi wilkami. Przestałeś odczuwać cokolwiek przez jeden zawód miłosny? - spytał Samuel. No tak, to było bardzo w jego stylu - walnąć coś prosto z mostu, bez zbędnego owijania w bawełnę. Im szybciej skończymy, tym lepiej.

Star

- Nie rozumiesz mnie Alfo i nigdy do końca nie zrozumiesz. To było dla mnie czymś więcej niż rozwodem. To było ukłuciem prosto w serce, zabronieniem jakichkolwiek posad i wręcz wydaleniem z watahy. To była ma rodzina, Karejan to zniszczyła. Zniszczyła całe me życie, mą przeszłość. I nie mam zamiaru do tej przeszłości wracać. Dlatego też widok Alfy wiatru, a nawet dźwięk jej imienia wywołuję u mnie nawrót wspomnień, czy lekkie rozdrażnienie. Przeżyłeś katastrofę miłosną, Ines odeszła Samuelu, jednak wiem, że rzeczy przemijają, a miłość to niekiedy jedna z nich. Ty jednak nie musiałeś opuszczać krainy, watahy czy czegokolwiek. To, że mnie zostawiła zostało aktem tego, że mnie tam już nie chcę. Nie mam wspomnień i dobrze, lecz ta pustka na zawsze zostanie. Byłem Betą Wiatru, a teraz pragnę być dowódcą szpiegów Ognia, Alfo. Wiem i świadom tego jestem, że możesz mnie oblać. Ja daję z siebie wszystko i idę dalej. Nigdy nie wolno całkowicie tracić nadziei, ona bowiem umiera ostatnia. - westchnął. - To wszystko co przeżyłem zostawiłem dla Ognia, abym mógł rozpocząć nowe życie, rozgrzebywanie wspomnień z dawnych lat nie jest dobre dla nikogo. - dodał.
I po chwili umilkł, nie miał więcej do powiedzenia, był szczery, szczery aż do bólu i choć być może była to wada on nie ustępował. Nie nie podda się, zaszedł za daleko.

Samuerian

Samuel uśmiechnął się lekko.
- Dobrze, w takim razie powiedz mi, na jakie cechy będziesz zwracał uwagę, jeżeli będziesz wybierał wilki odpowiednie do posady szpiega? - spytał Alfa spokojnie, machając lekko ogonem.

Star

- Tak więc głównie sprytem, zwinnością i umiejętnością logicznego myślenia. Ważną rolę gra też ambicja. Jest ona podstropową cechą. Ktoś kto jest wyćwiczony, lecz umiejętności swych nie wykorzystuję - do niczego się nie nadaję. Musi umieć wykryć kłamstwa, nie dać się zwieść. Musi potrafić wyciągnąć informacje od każdego i bardzo ważne - nie ulec, nigdy nie ulec. - powiedział.
Machnął skrzydłami czekając na odpowiedź Samuela.

Samuerian

- Zatem jakie cechy twoim zdaniem automatycznie wykluczają wilka w kwestii zostania szpiegiem? - spytał spokojnie. Pragnął dodać "twoja wypowiedź powinna zmieścić się w limicie słów od 50 do 100", jak to bywa na ukochanych wypracowaniach Samuelowej, kiedy to liczy biedna te słowa i wychodzi zawsze ponad 200. Nikt moich ambicji nie rozumie! No, nieważne. Nie słuchajcie, co ja bredzę.

Star

- Na pewno od razu odrzucam kogoś bez charyzmy. Szpieg musi wtopić się w otoczenie i postarać się nie wyróżniać. Niektórym wydaję się, że szpieg nie powinien być dyplomatą, wręcz przeciwnie. Musi być sprytny, szybki, potrafić logicznie myśleć oraz wykrywać kłamstwa. Cechy które między innymi wykluczają kandydata to: nie posiadanie umiejętności wysławiania się, nieśmiałość, brak ambicji, sprytu oraz totalny brak inteligencji. - powiedział. - Nie będę przyjmował byle kogo. - dodał.
Machnął ogonem i spojrzał na Alfę.

Samuerian

- A co byś zrobił, gdyby szpieg Ognia, którego ceniłeś nagle okazał się kretem wrogiej nam Watahy? - spytał czysto teoretycznie Sammyś, spoglądając uważnie na Stara. Tak, zdecydowanie dobrze mu szło, lepiej niż Ines - pomyślał i poczuł ukłucie w sercu. Tak długo jej nie było, nie wiadomo, czy ma zamiar jeszcze powrócić... Znając życie... To nie.

Star

- Wtedy poszedłbym do ciebie i wręcz kazał go wygnać. W środku byłbym zawiedziony lecz, zawsze trzeba mieć oczy otwarte. Niech ma za swoje. Za twą zgodą lub Eleny jeśli zostanie Alfą zwyczajnie bym mu coś zrobił. Wypędziłbym go lub pokaleczył, żadnej litości. Nie - ta pozycja jest zbyt ważna. Ściślej mówiąc: Na początek wyciągnąłbym od niego wszystkie informację. Przede wszystkim - której watahy jest szpiegiem, co już wiedzą itp. Później złożyłbym szczegółowy raport. - powiedział.
No cóż, raz się żyję. Miał nadzieję, że takich sytuacji nie będzie.

Samuerian

- Jak w takim razie wyciągnąłbyś z niego wszystkie potrzebne ci informacje, skoro byłby szpiegiem? Niewątpliwie został odpowiednio wyszkolony do zachowania tajemnicy i wierności watasze, jak również sprytnego wyjścia z takiej sytuacji. Jak zabezpieczyłbyś się, żeby nie uciekł ci, zanim dowiesz się wszystkiego? - spytał spokojnie.

Star

- Byłby szpiegiem - lecz jeżeli podawałby się za naszego na 100% miał bym z nim łączność tak więc znałbym jego słabości, aby zatrzymać go w jednym miejscu mógłbym zwrócić się do jednego z wojowników lub magów watahy, lecz myślę, że wiedziałbym o nim wystarczająco dużo, aby sam mógł to zrobić. - rzucił.
Westchnął po czym zaczął wpatrywać się w piach. Długo coś to trwa...

Samuerian

- W takim razie w jaki sposób zmusiłbyś go do zdradzenia informacji swojej watahy? - spytał Samyś. Trwa to może i długo, ale musiał przecież dowiedzieć się wszystkiego o swoim potencjalnym dowódcy, zwłaszcza że szpiegów ostatnio brakowało, a była to ranga dość ważna.