Arena Hakuro

Sephira

//masz pozwolenie na szybkość światła?

-Zgadza się. -warknęła a jedno jej oko zaczęło się "odnawiać", lecz po 2 pozostała tylko dziura. Rany zaczęły zarastać się. Krew zaczęła powoli zasychać na placu bitwy...

Pein

{A mam. A teraz sztuczka - nie przelogowanie się. Nie lubię biegać od konta do konta.}

Kain: - Czyżbyś mi zazdrościła? Klonowanie się dla zmyłki, kolce dla obrony i szybkość. Na razie tylko to zauważyłem. - mruknął. Zmrużył ślepia. - Tyle, że różnimy się już całkowicie, siostro.

Sephira

Brawo, zauważyłeś prawie wszystko. -mruknęła. -Całkowicie? -dodała

Pein

Kain: - Tak. Widzisz podczas mojej wędrówki spotkałem kogoś. Przez tą osobę teraz jestem inny. - powiedział. - Ale nie będę ci teraz tego tłumaczył. Come!

Sephira

Okami. -mruknęła. Wiedziała o tym od dawna. Znalazła się tuż obok niego i pazurami przejechała mu po pysku, robiąc głębokie rany, odskoczyła. Ona przecież też na swej drodze spotkała "trenera".. a nawet kilku.

Kain

- Nie. To była moja mentorka. Tamta osoba była ważniejsza. Ale już nie żyje.. - warknął mówiąc ostatnie słowa. Znalazł się tuż za siostrą. - Już nie patrzę na to, czy jesteśmy przyjaciółmi. - Przekręcił się, łapiąc za jej szyję. Wilczyca wylądowała na nim. - Ciężka jesteś. xP - pomyślał.

Szasta

- Więc ja zacznę - mruknął do Tobiego i wskoczył na niego. Uderzył z dużą siłą łapą w jego kręgosłup. Złapał kłami za kark i przydusił do ziemie, zacisnął się mocno na jego karku. Przydusił go wraz z przednimi łapami do ziemi. Był dużo większy i silniejszy. - Pokaż co potrafisz - mruknął.

Pein

- Powiedz, dlaczego ja tak bardzo lubię przegrywać? - spytał. Ogon szarpnął za laskę po czym uderzył nią w łeb Szasty. Ekhm. To musiało boleć, bo laska była dość cięższa niż się mogło wydawać. Wykaraskał się z jego uścisku, splątując się w jakże miły uścisk, wbijając tylne pazury w jego brzuch, a brzuchem opierając się o jego grzbiet. Wygiął łeb, łapiąc za jego kark.

Szasta

- Może być ciekawie - skomentował jego ruch. Zaczął biec tak szybko, że nie było go widać. Można było zobaczyć tylko Tobiego uczepionego jakby powietrza lecz tym powietrzem był Szasta. Przyhamował i przekręcił się wykorzystując całą siłę, którą uzyskał w biegu i uderzając ciałem wilka i pień drzewa. Odskoczył już wolny, teraz był widoczny. Nic go nie bolało, jego skóra była twarda jak stal, nie łatwo było go zranić. Przyjął pozycję i czekał na jego ruch.

Pein

- Aha. - gdy kurz opadł wilk był w nietypowej pozycji. Pazury mocno wczepiły się w drzewo, a on sam podążał oczami za Szastą. Zeskoczył z pnia. - Chodź.

Szasta

- Skoro nalegasz - warknął obserwując jego każdy ruch. Czyżby Tobi był jak on gdy był młodszy, czy tak jak on widział w walce i jej technice coś więcej niż tylko okaleczenie kogoś, mianowicie czy miał tak jak on duszę wojownika - myślał. Pochylił się i wystartował aż kurz sie uniósł był bardzo szybki, prześliznął się obok niego i złapał go za ogon, łapą odrzucił laskę tak daleko żeby wilk nie mógł jej dosięgnąć. Szarpnął i uderzał jego ciałem jak zabawką o ziemie w kolejności góra, dół, ziemia. Powtarzając to. Takie uderzenia mogły spowodować krwotok wewnętrzny, uszkodzenie narządów wewnątrz ciała. Krew wilka kapała na ziemię a kolejne tumany kurzu unosiły się.

Pein

Krew - zielona i jaskrawa spadała owszem na ziemię jak normalna. Przekręcił się nagle, aż coś pękło. Wbił pazury w ziemię po czym wyrwał ogon. Syknął lekko. - Sądzę, że mnie pokonasz. Ale warto było. - mruknął. Podniósł pazury, napinając mięśnie. - Ale skoro.. - wyskoczył nagle w górę, aż znalazł się za wilkiem. Odskoczył kilkanaście razy do tyłu, robiąc dość dziwne 'rewolucje'. - Na pustyni siła nie jest potrzebna. Liczy się tylko słuch, węch, spostrzegawczość i zwinność.

Szasta

Wybił się i obracając wylądował obok niego złapał za kark i wyszeptał do ucha - Jesteś zwinny i wydajesz się być mądrym wilkiem. Siła to nie wszystko. Widzę co potrafisz i czego mógłbym cię jeszcze nauczyć. - zagryzł się mocniej i miotnął nim do góry, chciał zobaczyć jeszcze kilka z tych kombinacji ruchowych, które wykonywał aby się oddalić od niego - Koniec walki - krzyknął.

Pein

Jednak on wykonał coś w stylu 'obrót wokół własnej osi' i pod krzywym kątem zwinął się w kulkę. Jednakże w ziemię nie walnął, a tylko wbił w nią łapy, robiąc pęknięcie i mały dół. - Cóż, sądzę że kiedyś zawalczymy równi sobie, nie? - spytał, obserwując wilka, swoimi 'dziwnymi' ślepiami.

Szasta

Pochylił łeb ku ziemi obserwując go - Oczywiście - skwitował i ruszył przed siebie.
- Gdy przyjdzie czas na trening znajdę cię - rzucił i zniknął.

Pein

Jego oczy jeszcze przez chwilę patrzyły w miejsce, gdzie stał Szasta. Spojrzał na swoje kolce na grzbiecie, na swoje futro, blizny..Odchylił uszy do tyłu i wyszedł.

Kain

{wie ktoś co z Sephirą?}

Sephira

//żyję, żyję... powiedzmy xD

Odskoczyła, odbijając się o drzewo. Przy okazji sobie ziewnęła. Nudno się zaczynało robić. Upadła na 4 łapy, tak że stała na wprost Kaina. (a teraz najmniej spodziewany ruch...) Usiadła.

Kain

Znalazł się za nią. Ba, złapał ją za kark. Wilczyca zaczęła słabnąć, cóż począć?
Ciepła, lubił to. Najczęściej była zimna.
Przycisnął wilczycę do ziemi, nic nie robiąc sobie z tego że może go teraz nadziać. Obrócił ją bokiem do siebie, także nawet kolce teraz nie mogły go dosiągnąć.

Sephira

Uśmiechnęła się ironicznie i natychmiastowo uwolniła się z uścisku, znajdując tuż nad wilkiem. Przejechała pazurami po jego grzbiecie, przecinając skórę i tkanki. Nagle jakby nigdy nic znalazła się obok najbliższego drzewa, w pozycji leżącej. Nie było widać jak się przemieszcza (zbyt szybko)