Arena Kinnojo

Kinnojo

Warknąłem, energicznie trzepiąc łbem na boki.
- Czy to miała być część walki? - zapytałem, z dziwnym wyrazem twarzy.

Kain

- Nie..? - wyszczerzył kły, właśnie strącając równowagę brata. Kłapnął kłami przy jego uchu. Na pytanie: 'Umiesz walczyć?' odpowiedziałby, że nie umie. On się po prostu bawił.

Kinnojo

- W takim razie zacznę - uśmiechnąłem się cwaniacko.
Brakowało mi jakiegokolwiek brata, największego przyjaciela, samca. Do tej pory została mi tylko siostra. Podniosłem się dumnie i skoczyłem na Kaina, przewracając go przednimi łapami, a lądując z jego drugiej strony tylnymi łapami odepchnąłem go mocno w drugą stronę. To jest właśnie moja technika, którą można poznać po walce ze mną.

Kain

Gdy brat właśnie odskakiwał, przednio odkopując Kain'a, tuż obok jego ucha przeleciał sztylet. Zadrasnął tylko lekko, mijając swój cel i lecąc gdzieś dalej w przestworza. Tymczasem Dein zaplanował już atak. Kilkadziesiąt innych sztyletów przeleciało obok Kinnoja, nie robiąc poważniejszych obrażeń niż zadraśnięcia.

Kinnojo

- Tak się chcesz bawić? - warknąłem, zerkając na sztylety.
Skoczyłem w górę. Lecąc w dół, wyprostowałem się całkowicie, łapy wysuwając przed siebie. Wbiłem przeciwnika lekko w ziemię. Nie zważając na jego ruchu złapałem go za kark i podrzuciłem go do góry. Sam podskoczyłem lekko, a gdy brat był "na tej samej linii" co ja, wykonałem obrót i walnąłem go potężnymi, tylnymi łapami. Zeskoczyłem na ziemię, czekając na reakcję brata.

Kain

Wyszczerzył jeszcze bardziej kły. Brat mógł za to poczuć, jak niezliczona ilość sztyletów wbija się w jego zad i grzbiet. Wylądował gładko na ziemi. To na niego nie działało. Zbyt słaby. - Krok drugi.. - powiedział pod nosem, wyciągając kolejny sztylet. Brat mógł tylko poczuć że jest związany. Rzucił kolejny sztylet, który zmienił kierunek i zakleszczył Kinnoja w jeszcze mocniejszym uścisku. Żadnego ruchu, gdyż liny wbijały się z łatwością w ciało. Powstało już nawet kilka głębokich ran.

Kinnojo

Warknąłem agresywnie. Czyżby brat był taki dobry? Pozory mylą. Nie miałem zamiaru przestać. Ukazałem białe kły, patrząc ze złością w oczach na brata. No właśnie, kły. Dobrze było by pogryźć liny. Zaczepiłem kłami o najbliższą linę i rozerwałem ją. Robiąc tak kilka razy, uwolniłem się. Krew ściekała po moim cielsku, jednak ja czułem że nie przestanę.
- Tylko na liny i sztylety Cię stać? - syknąłem.

Kain

- Mówiłeś bez sztuczek, ale jak chcesz. - powiedział, zaraz znajdując się przy jego boku. Z drugiego zaś wydarł się ogromny syk, wielkie kły zatopiły się w ciele brata, z pierwszego boku Kain właśnie wbijał sztylet między żebro. Nie, to nie było śmiertelne, chodź sztylet wszedł daleko. Stwór, który wcześniej zanurzył kły w drugim boku Kinnoja znikł w dziurze znajdującej się w ziemi.

Kinnojo

Teraz nie wytrzymałem. Matka źle zrobiła, nie sprawdzając mnie fizycznie. Krew ściekała po mnie w straszliwym tempie. Świat zawirował przed moimi oczami. Łapy się pode mną ugięły. Upadłem na bok.
- Stop... - wydyszałem.
Było mi okropnie wstyd.
- Wybacz mi tato... - szepnąłem i zamknąłem oczy.

Kain

- Teraz wiesz, dlaczego używam sztylety? - dopiero teraz uśmiech znikł mu z pyska. Druty spadły na ziemię. Tak je kontrolował. - Pomóc? Nie jestem aż tak okropny. - dodał. Z dziury w ziemi wypadła duża, mokra torba. Kain wstał po czym wyciągnął z bagaża opatrunki. Zaczął owijać obrażenia brata. - Poznajemy się na nowo, co? - wygiął wargi w bardziej sympatyczniejszym uśmiechu.

Kinnojo

Poruszyłem tylko uchem.
- Jako wilk powinieneś teś się wykazywać fizycznie - powiedziałem, ciężkim głosem.
Trudno mi było teraz ruszać jaką kolwiek kończyną.

Kain

- Niestety, gdybym od razu zaczął fizycznie nie wiem jakbyś teraz wyglądał. - powiedział, kończąc już opatrywanie jego ran.

Kinnojo

- Dziękuję - wysiliłem się na drobny uśmiech, próbując wstać.
Gdy już podciągnąłem się do pozycji siedzącej skinąłem łbem bratu.

Kain

- Pomóc Ci? - spytał. Chociasz miał tak smukłe, wychudłe ciało jest silne. Zawdzięcza to tej zarazie która krąży w jego ciele.

Kinnojo

- Dam radę - westchnąłem - Chcesz się gdzieś przejść?
Machałem leciutko końcówką ogona.

Kain

- Najlepiej do lecznicy. - wyszczerzył kły, zbierając sztylety. Każdy był wbity w ziemię, a drut lśnił w świetle.

Kinnojo

- No... tak - rzekłem obojętnym głosem.
Przeszłem spokojnie obok ojca, nie myśląc nawet o spojrzeniu w jego kierunku. Strach pomyśleć co by teraz pomyślał. Kierowałem się ku lecznicy.

//z.t

Kain

Wyszczerzył ponownie kły, zwijając zakrwawiony drut. Wokół niego była owinięta żyłka, która znakomicie wżynała się w skórę. Pobiegł za bratem, łapiąc po drodze torbę.

{nmm}

____________________________________
Wszedł powoli. Plamy krwi były jeszcze widoczne, strzępki sierści, wszelkie oznaki walki. Ba, nawet kawałki ziemi rozcięte przez noże były jeszcze na tym miejscu.

Sky

Również się tu zjawiła, siedząc wraz Minkiem na grzbiecie Kajna.
Zlustrowała otoczenie z cieniem dziwnego zaniepokojenia; mówiła, że chce krwi, to ma krew. Widocznie wziął to bardzo dosłownie. Pysk Sky mimowolnie się otworzył.
- Ach... - jęknęła pod nosem, patrząc tępo w grunt. - ...Kto walczył? - mruknęła półszeptem. Z pewnością odbyła się całkiem niedawno.

Kain

- Ja z bratem. - powiedział, robiąc gwałtowny zakręt. Zamachał ogonem, siadając. Mink od razu strzepnął Sky na ziemię.