Arena Lightning

Lightning

Wchodzisz na niedużą bardzo zniszczoną arenę.Graniczy z gęstym lasem.Po środku leży wielki głaz.Na nim właśnie leży wilczyca.Obserwuje Cię swoimi szkarłatnymi oczymi.Podnosi głowę i pyta:
-Gotowy do walki?
...

Nela

Podeszła - witaj chcę walczyć - powiedziała i przygotowała się do walki.

Lightning

-Dobrze-odezwała się warcząc i strosząc sierść-Jakieś zasady?
Uśmiechała się ironicznie mierząc wzrokiem wilczycy

//Jeśli jestem samotnikiem do go mam się zgłosić na test?//

Donn

Stanął na skraju areny peny siebie potężny wilk z połyskującymi ślepiami - Jest ktoś chętny na walkę ze mną? - spytał wyraźnie kierując swe spojrzenie na czerwoną wilczycę.

Nela

Tak - powiedziała jeżąc sierść - kto ma dość ten mówi stop i nie ma zabijania. - powiedziała i przygotowała się do skoku - zaczynaj.

Lightning

Warknęła.Odbiła się i złapała szarą wilczycę za kark.Zaczeła ciągnąć.Chciała ją przewrócić.

Donn

- No to zobaczymy - skomentował tą 'walkę' i położył się lekko ziewając. Zmrużył ślepia i obserwował wilczyce.

Nela

Przewróciła oczami i szybko się odwróciła, tak jakby goniła za ogonem, z taką siła szarpnięcia że wadera uderzyła o pobliskie drzewo aż się złamało.

Lightning

Szybko wstała i otrzepała się.Warknęła i ponownie zaatakowała.Tym razem doskoczyła do boku wilczycy i chwyciła go zębami.Zaczęła szarpać.Poczuła smak krwi w pysku.Odskoczyła.Przyjrzała się wilczycy.Miała dużą ranę.A niej lała się krew.

Nela

Zerknęła na ranę i warknęła groźnie na waderę. Skoczyła na pobliskie drzewo i wszystkie szyszki spadły na przeciwniczkę. Po chwili rzuciła się na nią i wbiła ją w ziemię z taką siłą, że wadera była po brzuch w ziemi z której trudno było się wydostać. I co teraz zrobisz spytała.

Lightning

Szarpnęła się niestety nic nie pomogło.Pomyślała o czarnym wilku który ją dręczył.Wściekłość wróciła do niej z taką siłą że otrząsneła się z ziemi,jakby to była tylko garstka piasku i skoczyła na waderę.Wbijając swoje pazury w jej ciało.Rzuciła nią o pobliskie drzewo które złamało sie przy sile uderzenia.Czekała gotowa do dalszej walki...

Nela

Otrzepała się i zaczęła biegać w kółko z bardzo szybką prędkością tak że wzbiły się tumany kurzu i nic nie było widać. Po chwili rzuciła się na waderę i załamała jej łapę. Po czym chwyciła ją za pysk - teraz jeśli się ruszysz złamiesz kark. - powiedziała i przycisnęła ja do ziemi.

Lightning

Nie czuła złamanej łapy.Czuła tylko wściekłość.Już nie widziała nic przed sobą.Jej oczy zrobiły się krwistoczerwone.Myślała że wybuchnie nie obchodziło ją że złamie kark.Podrzuciła waderę,tak,że ta wyleciała na małą wysokość w powietrze.Ale to wystarczyło by uciec i stanąć przy drzewie...
///Ten post nie wykracza poza regulamin ani coś?Jeśli tak to mi napisz...///

Alayna

Tułajac się po różnych miejscacvh natrafiła przypadkowo na pierwszą lepszą arenę. Dostrzegła dwie wadery. nie wzruszyło ją to, ponieważ to dla niej była to jedynie zabawa w berka. Usiadła niedaleko by widzieć jakie ruchy wykorzystują.

Nela

Zerknęła na nowoprzybyłą waderę lecz od razu wróciła do swoich spraw. rzuciła się na przeciwniczke. Przewróciła ją na grzbiet i naciskając mocno na klatke piersiową wbiła ją w ziemie. Po chwili ppodskoczyła i wylądowała na brzuchu wilczycy.

Lightning

Wyszarpnęła się spod wilczycy.Obnażając kły skoczyła na wadere zatapiając zęby w jej karku.Znów poczuła krew.Nakręcała ją.Odskoczyła czekając na rozwój wydarzeń...

Nela

Zerknęła na waderę z pode łba. Po chwili namysłu złapała na długi kij i przebiła nim przeciwniczkę przybijając ją jednocześnie do drzewa. trafiła w takie miejsce by nie zabić lecz uniemożliwić jej dalszą walkę.

Lightning

Sapneła ze złością.
-Dobra,koniec walki.Czy mogłabyś mnie uwolnić?
Kiedy wilczyca to zrobiła odszła kilka kroków i popatrzała na nią.
-Raz się wygrywa ,raz przegrywa.-powiedziała i znikła za drzewami...

Nela

Uśmiechnęła się z satysfakcją - no to by było na tyle - powiedziała do siebie i odeszła z areny by odpocząć przed kolejną ewentualną walką.

Lightning

Wbiegła czekając na Azazello.Naprężała powoli wszystkie mięśnie.Stroszyła sierść na karku i czekała...