Kawiarenka - Biszkoptowa Oaza.

Mimic

Mimic się zaśmiała kiedy zauważyła pysk Vienta, wysmarowany eklerkiem. Na szczęście jeszcze nie zaczęła pić herbaty, bo by wszystko wylądowało na Vientu. Jednak kiedy się już uspokoiła, zabrała się do jedzenia ciasta, kiedy ciasto zniknęło zaczęła powoli małymi łykami pić herbatkę.

KokuRai

- Proszę - powiedziała i zaniosła do kuchni brudne naczynia, a następnie je umyła i wyszła z kuchni. Naglę zauważyła nowego klienta i podeszłą do niego, a siedział on tam gdzie Renna. - Przepraszam podać coś? - zapytała wesoło samca.

Viento

Viento rzucił delikatne warknięcie na wilczycę i jej kawę. Nagle poczzuł zapach herbaty z Miętą. Podszedł do lady i wyjął 20 kości. Masz.-Powiedział do właścicielki sklepu. Czy mogę herbatę miętową?-Zapytał i po chwili wyjął jeszcze dodatkowo sześć kości położył na ladzie. Nie umiał liczyć i nie wiedział ile co kosztuje. Za Mimic już płacił i za siebie, a teraz prosi o herbatę miętową. Usiadł przy ladzie i czekał. Spojrzał jeszcze raz na wilczycę pijącą to świństwo. Warknął pod jej adresem i później spojrzał na ladę. Czekał na swoją herbatę, bo po co sobie zawracać głowę tą wilczycą, która właśnie pije jego wroga? Westchnął tylko. Nie miał ochoty się już denerwować, bo wiedział, że wilczyca chce go wkurzyć. Znał takie numery.

Renna

- Shire...Przepraszam, że pytam, ale naćpałeś się? ( xD ) . Gadasz jak powalony - zaśmiała się.
- E, co jest? Szwagierka się nie podoba? Różnimy się, to prawda - zawołała do Vienta.
Odrzuciła grzywkę do tyłu i patrzyła na samca( Shire ) pytająco. Wyglądała inaczej? Nieźle? No cóż. Renna się zbytnio nie zmieniła. Wzięła duży łyk kawy, nie spuszczając jednak swego pytającego wzroku z Shire'a.

Mimic

Mimic patrzała przez chwilę na Vienta, lecz po chwili wydobyła spod grubej warstwy sierści mały amulecik z klepsydrą - Tak czy Nie, tak czy nie. - mówiła do siebie obracając powoli klepsydrę, nie wiedział co powiedzieć, czy tak czy nie.

KokuRai

Koku spojrzała na ladę i się uśmiechnęła. - Przepraszam na chwile - powiedziała i podeszła do lady. - Już podaje - rzekła i weszła do kuchni, a następnie zaparzyła herbatę. Potem wszyła z kuchni i podała Vientowi herbatę miętową. Spojrzała na kości i policzyła. Odłożyła dwie kości i się uśmiechnęła. - Dał pan o dwie kości za dużo - powiedziała przysuwając dwie kości Vientowi. Koku schowała 24 kości do kasy i podeszła do stolika Renny i spojrzała na samca czekając na odpowiedź.

Viento

Viento spojrzał się pytająco na wilczycę. Naprawdę go dziwiła. Miał ochotę zakrzyczeć na trzeźwo, lecz się powstrzymał. Tylko westchnął głęboko i czekał na swoją herbatę. Potem podlazł znów do Mimic i czekał na swoje zamówienie. Spojrzał się na partnerkę. Kochał ją ponad wszystko. Nawet bardziej od rodziny. Nie mógł jej na długo samej zostawić. Znów spojrzał się na właścicielkę sklepu, to znów na Mimic. Położył łeb na stole i i wlepił wzrok w wyjście. W końcu dostał herbatę. Pił łyk po łyku, powoli i spokojnie. Smakowało mu. Spojrzał na Mimic, która wyciągnęła klepsydrę. Momentalnie i bardzo szybko podniósł łeb. Coś się stał?-Zapytał zaniepokojony i czuły na to, co ona robi. Serce mu biło bardzo szybko. Zapał dwie kości i schował w sierść, lecz nie spuszczał wzroku z partnerki.

Renna

- Shire...Może zamówię za ciebie, hm? - powiedziała, posyłając jeden z tych rozbrajających uśmiechów.
Dzięki nim raczej trudno było samcom odmówić.
- Panu kieliszek szampana, o ile jest. Mi też możesz, ewentualnie. - mówiła to do KokuRai, uśmiechając się.
Machała ogonem na boki. Napiła się jeszcze trochę kawy. Ale zawsze lepiej, gdy alkohol czysty.

KokuRai

- Już podaje - powiedziała wesoło i poszła wesoło do kuchni. Koku nalała do kieliszków wina, a następnie wyszła z kuchni i podeszłą do stołu gdzie siedziała Renna i jakiś samiec. Położyła tam dwa kieliszki i na koniec się uśmiechnęła, a następnie wróciła za ladę.

Shire

Shire spojrzał na Rennę.
- Czy się naćpałem pytasz? Oj, bardzo prawdopodobne... - rzekł z uśmiechem. Choć nic nie brał to ostatnio czuł się, jakby jego organizm dostał niezłą dawkę czegoś mocnego. Wziął kieliszek wina i opróżnił go w chwilę. Choć Renna zamawiała szampana jemu było wszystko jedno. Alkohol jest alkohol.

Viento

Viento patrzał dalej na Mimic. Czy coś się stało?-Zapytał czule partnerkę i zaniepokoił się jeszcze bardziej. A może chce go opuścić? Gdyby taka myśl przyszła Vientowi, to by uciekł nad urwisko i się zabił. Na szczęście o tym nie myślał. Patrzał się to na Mimic, to na wyjście.

Renna

- Ta. Smakuje? - spytała, nie tracąc uśmiechu.
Sama wzięła kieliszek do łapy i napiła się. Opróżniła go jednym łykiem. Kieliszek odłożyła na blat. Oj oj oj, jeszcze dzisiaj odczuje kaca.
- Ty też dobrze wyglądasz - dodała, wzruszając barkami.
Otuliła się ogonem i wpatrywała w Shire'a. Jak zawsze, jak każdego, świdrowała go swymi czerwonymi oczyma.

Mimic

Mimic się uśmiechnęła do partnera - Nie, nic... - powiedziała i wypuściła z łap klepsydrę. - Muszę tylko trochę nad czymś pomyśleć. - powiedziała. Rozejrzała się, po chwili machnęła kilka razy ogonem i wstała. - Pa! - rzuciła krótko i ruszyła w stronę drzwi, po chwilę za nimi zniknęła.

z/t

Viento

Viento trochę się zasmucił, gdy Mimic wyszła. Westchnął i spojrzał na Rennę, a potem na Shire'a. Nie znał ich wcale. Później spojrzał na właścicielkę sklepu. Nudno mu było siedzieć bez Mimic. Ona odeszła gdzieś indziej. Viento podlazł do okna. Nie chciał jednak wyjść. Chciał poczekać, aż Mimic wróci. Podlazł znów do swojej ławki i usiadł. Na pewno wróci tu jeszcze. Przecież mówiła, że chce nad czymś pomyśleć.

Shire

- Ja? - zdziwił się Shire patrząc na Rennę. - Daj spokój. Jestem starym, brzydkim, schorowanym dziadem z niefajnym nałogiem i amnezją. W którym miejscu niby dobrze wyglądam? - spytał. Dla wzmocnienia efektu zakaszlał kilka razy niczym prawdziwy staruch .

Renna

- Bez przesady. Jesteś w moim wieku, wiec nie mów, że stary - tu się zaśmiała. - Gdzie? Tu, tu i tu! - mówiła, pokazując po kolei na jego sylwetkę( ciało w nawiasie ) , pysk i..i co? I uszy!
Uśmiechnęła się znów i oparła o blat. Grzywka, która znów oklapnęła jej na oko, dodawała jej zawadiackiego i łobuzerskiego wyglądu. Wzięła do łapy biszkopta i poczęła powoli go obgryzać.
- A ja? Gdzie się zmieniłam? - spytała nagle, z zdezorientowaną miną.

KokuRai

Koku podeszła do stolika Vienta i posprzątała tam. Naczynia zaniosła do kuchni, a następnie jeszcze raz podeszła do tego samego stolika. - Czy chce pan coś jeszcze zamówić? - zapytała.

Viento

Nie.-Odpowiedział Viento. Czekam tylko na Mimic.-Dodał i westchnął głęboko. Nie wiedział, czy iść za nią, czy nie. Siedział ciągle, a gdy wilczyca posprzątała jego stolik to uśmiechnął się do niej. Dziękuję.-Rzekł. Potem uśmiech znów znikł. Czekał ciągle na Mimic i nie mógł się doczekać, kiedy wróci.

Shire

- Zmieniłaś się... - zaczął Shire i przybliżył swój pysk do Renny tak, że niemal stykali się nosami. - Chyba zmieniłaś fryzurę... tak ci teraz fajnie grzywka opada na oko - rzekł i odgarnął z twarzy Renny włosy, które zaraz znowu opadły. - Noo... tak ci lepiej.

Renna

Zadrżała lekko, gdy samiec znalazł się blisko niej.
- Aha... - wyszeptała jedynie.
Opuściła wzrok, lecz już po chwili napotkała jego spojrzenie. Stykali się nosami. Dla Renny była to, hm, niezręczna sytuacja. Co mówiła Mimic? Że też Renna musiała zapomnieć. Shire musiał być chyba mocno, hm, pijany. Może tak tylko po przyjacielsku się dotknęli nosami. Może. Ale Renna nie odsuwała się.