Kawiarenka - Biszkoptowa Oaza.

Xythuel · Wysłany: Czw 20:48, 31 Mar 2011 Temat postu:

Xyth przesiadł się chichocząc pod nosem. Usiadł na krześle przy wskazanym stole i otworzył cennik. Chwilę później wyrecytował.
- A więc, Cafe serve i może... Coś polecisz?
Spytał odkładając cennik na jego miejsce i owijając się ogonem.

//brak weny

KokuRai · Wysłany: Czw 21:02, 31 Mar 2011 Temat postu:

Koku uśmiechnęła się, a następnie pomyślała. Wszystkie dania był bardzo dobre. - Polecam ciasto z owocami - poleciła uśmiechając się. Samica zawsze miała przy sobie menu. Patrzyła na samca, zamiatając ogonem podłogę. Czekała, aż coś powie, ponieważ nie dostała jeszcze całego zamówienia. Patrzyła mu w oczy czekając.

/Też mam brak weny/

Xythuel · Wysłany: Czw 21:11, 31 Mar 2011 Temat postu:

- No więc Cafe serve i ciasto z owocami.
Powiedział bawiąc się ogonem na swój mroczny sposób. Co jakiś czas go podgryzał i "podduszał". Zamachnął się uchem i spytał patrząc na Koku ciekawsko.
- Prowadzisz tę kawiarnię całkiem sama?
To mówiąc opuścił ogon bezwładnie.

// Jutro będę o godzinach wcześniejszych niż dziś. Z pewnością nie będzie mnie o 16:00. To takie info for all. x3 //

KokuRai · Wysłany: Czw 21:42, 31 Mar 2011 Temat postu:

Koku uśmiechnęła się delikatnie. - Nie. Pracują u mnie: Anabell i Samuel - powiedziała, a następnie poszła do kuchni. Zrobiła zamówienie i położyła na srebrnej tacy. Po chwili wyszła z kuchni i podeszła do stolika Xyth'a. Położyła tacę na stoliku i zdjęła z niego talerz z ciastem oraz kawę, która zamówił. Położył je blisko samca, a tacę zaniosła do kuchni. Po chwili wyszła z pomieszczenia i podeszła do samca. - Można się dosiąść? - zapytała uśmiechając się.

Xythuel

Xytherian widząc co też Koku tam zrobiła zmienił pozycję na taką, podczas której łep opadł mu na stolik.
- Można, jeszcze się pytasz!
Odpowiedział kierując wzrok na KokuRai. Rozjejrzał się ponownie, jakby wzrokiem szukając pracowników tego lokalu.
- Są w tej chwili tutaj?
Spytał gapiąc się na tak naprawdę nic. A wtedy jego ślepia ujrzały JĄ.
- Viktoria...
Wysyczał mrużąc ślepia. Jeden z jego wrogów...

// Info dla Viki jakby to czytała i nierozumiała - niegdyś Xyth urzązał poszukiwania a Viki zgłosiła się na wroga... //

Wheat

Dywanik uderzył głową w stolik i rozwarł paszczę, z której wydobył się żałosny, tęskny dzwięk. Przejechał językiem po blacie, zlizując resztki jedzenia. On był głodny, do odbarwionej wycieraczki!
Zeskoczył ze stołu i spróbował uwolnić łapy. Szarpiąc się, uderzył w stolik, z którego spadło masło (przyjmijmy, że macie tu masło, dobra?). Nieco rozpuszczone, podgotowane zażartoscia dywanika, spłynęło po jego łapach. Powoli łapy zaczęły się rozsuwać. I oto dywanik był wolny! Podskoczył i zapiszczał, szarpiąc z uciechy ogon Wiewióra. Szybko odskoczył, zaszczekał i wbiegł za ladę, przebiegając pod nogami krzesła Viktorii-przewróciło się pod naporem jego cielska. Dywan zaskowyczał, gdy przytrzasnął sobie ogon upadajacym meblem. Podleciał do sufitu i spadł na najbliszy stolik. Podniósł się i spojrzal na przednie łapy. Były sine i nieco odrętwiałe. Nie dopływała do nich krew, przez co Dywanik stracił nad nimi połowę kontroli. Potknął się, próbując oprzeć o stolik, przewrócił i zemdlał, przygnieciony zastawionym stolikiem, który poleciał zaraz za nim na podłogę. Na podłodze rozlał się ketchup, który wyglądał jak krew. Jednak w rzeczywistości był to ketchup, leżący w podobnej pozycji co Dywanik, przyciśnięty przez zły okrągły stolik, wypluwajac na brzuch Dywanika swoje czerwone wnętrzności, które powoli spływały na posadzke kawiarenki.

Focus

Niewielka, jak na swój wiek wilczyca coraz wyraźniej kontrastowała z błękitnym niebem. Jej czarne futro powiewało na wietrze, opadło jednak, gdy ta weszła do budynku. Rozejrzała się, jak to miała w zwyczaju i usiadła przy zaludnionym stoliku, przy którym przed chwilą rozpętało się piekło. Jeszcze zza okien widziała latającą po pomieszczeniu wiczycę, a to popchnęło ją do kroku w stronę drzwi kawiarni. Kiedy weszła do środka, na skaczącą wilczycę właśnie przewracał się stolik. Nie podbiegła do niej. Nie pomogła jej. Nie miała tego w zwyczaju. Podeszła tylko do wolnego krzesła i zasiadła obok leżącej wilczycy, której krzesło wywalił wilczy kangur. Zaśmiała się gromko i pokazała na nią palcem, jednoczeście zakładając nogę na nogę i pochylając się, by pochwycić menu. Nie przestając hihotać, zanurzyła się w smakowitej lekturze.

Viktoria

Viki w porę zeskoczył z krzesła. Zaczęło kręcić jej się w głowie. An i Jael razem? Nie!!! To nie może być prawda! Wadera zakręciła się i upadła na ziemię obok Wheat. Gdu zauważyła swoje towarzystwo, podniosła się gwałtownie.
- Branoc! - krzyknęła w południe (xdd). Po chwili wyszła z kawiarenki. Zaraz... Wróć... Ponownie otworzyła drzwi na oścież i zjadła swojego biszkopcika. Pycha. Teraz już na prawdę wyszła z kawiarenki.

z/t

Focus

Focus wypłynęła z morza biszkoptów i spojrzała na odchodzącą wilczycę. Zaśmiała się jeszcze raz i rzuciła w jej stronę menu, które walnęło w zamykające się drzwi. Westchnęła i spróbowała przyciągnąć kartę dań siłą umysłu. Niestety, nie miała lekcji z Obi Wan Kenobim, więc coś jej nie wyszło. Machnęła na to łapą i spojrzała na niebieskiego wilka.
-Sok jabłkowy, biszkopta i drugie menu.-parsknęła w jego stronę, zadzierając nosa i wskazując leniwym gestem rozwaloną na podłodze lekturę.

KokuRai

- Przepraszam na chwilę - powiedziała i podeszła do stolika przy którym zaczęło się przed chwilą piekło. Usłyszała zamówienie wilczycy. Poszła do kuchni i zrobiła danie, a następnie położyła je n tacy i zaniosła do wilczycy, która je zamówiła. Położyła to wszystko przy niej. Zerknęła na Dywanik. Westchnęła głęboko. - Prosiłabym o spokój - rzekła do niego, a po chwili postawiła normalnie krzesło i stół, posprzątała na nim. Wróciła wesoło do samca i usiadła. Poprawiła swoją grzywkę.

Xythuel

Widząc, że wróg wyszedł Xyth uśmiechnął się diabelsko. Nie zwrócił większej uwagi na dziecinne wygłupy pozostałych wilków. Jednak nie mógł się opanować i pacnął "dywan" ogonem choć nie wiedział, że owa wilczyca się za dywan uważa (o.o).
- Zachowuj się.
Mruknął jedynie i ziewnął przeciągle, ukazując rząc białych kłów i jęzor.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się delikatnie, a następnie jej głowa delikatnie opadła na stół. Nie piła dziś swojej kawy! To koszmar! Wadera wstała, wiec i poszła zrobić sobie kawę, a była to oczywiście ,,Cafe serve". Gdy już ją zrobiła to wróciła do stolika gdzie siedziała z Xyth'em, a następnie zaczęła pić ją małymi łyczkami. Zamachała delikatnie ogonem. - Od razu lepiej - oznajmiła.

Xythuel

Xyth upił łyk ze swojej filiżanki i potwierdził delikatnym skinięciem łba.
- Tak...
Mruknął powoli pijąc. Kawy ubywało w zastraszającym tempie. Lubił kawę. Gdy był młody też. Gdy skończył odstawił filiżankę na ladę jako, że nie miał pojęcia gdzie indziej miałby to postawić i wrócił na swoje miejsce.

KokuRai

Koku spojrzała jak odkłada filiżankę. - Mogłeś po prostu tutaj położyć, a ja bym zaniosła do kuchni i umyłabym - powiedziała kończąc swoją kawę. Podeszła do lady i wzięła filiżankę, a następnie swoją i zaniosła do kuchni. Umyła potem i wróciła na swoje miejsce. Siedziała już prosto patrząc na samca. Jej ogon poruszał się po ziemi delikatnie.

Xythuel

- Czy ja wiem... Chciałem rozruszać kości...
Rzekł obserwując na przemian dziwną, czerwonofutrą a Koku. Pokiwał głową ze zrezygnowaniem. Żeby być aż tak szurniętym? Sam był dość osobliwy ale chyba nie aż tak... Xyth odwrócił wzrok i tym razem zatrzymał go na cieście. Ugryzł kawałek dokładnie przeżuwając owoce. Zazwyczaj ich nie jadał jednak musiał przyznać, że ciasto samo w sobie było dobre.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się wesoło. - Widzę że Ci smakuje - oznajmiła i poprawiła swoją białą grzywkę. Jej oczy zalśniły, a ona rozejrzała się po swoim lokalu. Jak na razie był spokój. - Opowiedz mi coś o sobie - powiedziała przenosząc wzrok na samca. Są razem, wiec Koku chciała się czegoś jeszcze o nim dowiedzieć. Patrzyła mu w oczy czekając.

Xythuel

- O mnie?
Mruknął pytająco odsuwając od siebie pusty już talerz. Trzeba było przyznać, że jadł w ogromnie szybkim tempie. Xyth oblizał się, usadowił wygodnie i spytał.
- Co dokładnie chciałabyś wiedzieć?

//Brak weny... Ostatnio mam wenę tylko na rysowanie...

KokuRai

- Masz jakiś wrogów? - zapytała patrząc na talerz, który był pusty. Później się nim zajmie. Zerknęła na samca. Tak, teraz w lokalu była cisza i spokój. Zamachała delikatnie swoim ogonem. Zastrzygła uszyma czekając na jego odpowiedź. Siedziała prosto ze wzrokiem skierowanym na niego. Patrzyła mu prosto w oczy.

Xythuel

Wilk zaśmiał się gardłowo na to pytanie. Oparł się łapą o stolik i odpowiedział.
- Dobry żart... Wszyscy to moi wrogowie... Jedynie niewielka garść osób, takich jak ty czy kilkoro innych zasługuje na mą przyjaźń.
To mówiąc zmienił pozycję na inną, bardziej ciekawską i tajemniczą. Po chwili spytał.
- Teraz ty mi powiedz czy masz jakichś wrogów.
To mówiąc zaczął obsewować Koku z wielką dokładnością jak i nieskrywaną ciekawością.

Wheat

//ohm, poplamiona wycieraczka, piszcie mniej!//

Dywan wciąż leżał nieprzytomny, toteż żadne słowa do niego nie docierały. 'Krew' wciąż zciekała z jego brucha, a przed oczami latały mu dywaniki z Tesco. W końcu jednak zaczęły one znikać, zastąpił je realny (czy na pewno?) świat. Wstał i zamruczał, ocierając się o jakiegoś wilka (Xytherianin z planety X).