Test Akeli na Szamana - zdany

Akeli

Na wysokim wzgórzu znajduje się wielka polana i las.Na środku polany stoi krąg i kociołek do eliksirów.W lesie rośnie dużo ziół potrzebnych do najróżniejszych eliksirów.W kręgu miała odbyć się próba łączenia z duchami..można powiedzieć ładne miejsce.

______-

Akeli przyszła na polanę i usiadła na środku czekając na swoją....egzaminatorkę.Ruszała energicznie ogonem na lewo i prawo.Co jakiś czas mlaskała kłami.

Karenaj

Karenaj wleciała na polanę. Przed chwilą sprawdzała, czy w jednej z wilczyc tkwi demon, teraz miała sprawdzić, czy inna jest szamanka.
Podleciała do niej wolno kołując, opadając tuż przed nią.-Witaj-odezwała się nieco zmęczonym głosem.-Jestem Karenaj, beta wiatru. Jestem tu, aby stwierdzić, czy jesteś odpowiednią osoba na szamana Watahy.

Akeli

-Miło mi..ja jestem Akeli.Ta co zdaje.-powiedziała i skinęła łbem na przywitanie wilczycy.Po niej było widać, że się stresuje...ogon leżał sztywno na ziemi..wcale się nie poruszał.Uszy stały na sztorc.

Karenaj

-Nie denerwuj się-powiedziała widząc zachowanie wilczycy.-Jeszcze nigdy nie ugryzłam żadnego wilka, więc czego się boisz?-Uśmiechnęła się ciepło, dodając otuchy jasnookiej. Czekała, aż ta się uspokoi, nim zada pytanie.

Akeli

-Boje się tego..,ze nie zdam.-stwierdziła.Wciągła powietrze i wypuściła.-Jestem gotowa.-stwierdziła a ogon zaczął się poruszać a uszy nie stały już tak sztywno.Teraz w jej oczach pojawił sie błysk.

Karenaj

-Jeśli nie zdasz, spróbujesz jeszcze raz.-Powiedziała ciepło.-Ale skoro jesteś gotowa, to powiedz mi, czym dla ciebie jest ranga szamana.-Powiedziała ze spokojem w oczach. Teraz jednak spokoju nie musiała grać. Uśmiechała się spokojnie, z łagodnością w oczach i na kufie.

Akeli

-Ranga szamana jest dla mnie bardzo ważna..on szczeniaka pogłębiam wiedzę o łączeniu i przyzywaniu duchów..pod okiem mamy..a czemu jest ważna?Od zawsze się tym interesuje..i tak jak mama chcę zostać szamanką.-powiedziała spokojnie i uderzyła ogonem o ziemię.

Karenaj

-Ale jesteś pewna, że jest to twoje pragnienie, a nie twojej matki?-Spytała, by się upewnić, ze dalszy test ma sens. Jednak wydawało się, ze jest to pragnienie tej wilczycy, a nie kogo innego.

Akeli

-Tak..moje pragnienie.-znowu odpowiedziała na jej pytanie uderzając rytmicznie ogonem o ziemię.Przekrzywiła jedno ucho a le później znowu je ogarnęła.

Karenaj

-Dobrze. Ale jednak nie zrozumiałaś mojego pytania. Chciałam wiedzieć, co twoim zdaniem taka ranga daje. Kim jesteś dla watahy. I jakie są konsekwencje tej decyzji.-Powiedziała i uśmiechnęła się bardziej smutno, mówiąc o "konsekwencjach".

Ps. Jeszcze nie, ale zaraz będę musiała spadać

Akeli

-Aha..ta ranga..jak dla mnie daje przyjemność służenia w tej watasze jako szaman a też zadowolenie z tego..,że jest się szamanem.-powiedziała rozumując swoja wypowiedź.-A konsekwencje..chciałam się połączyć z duchem swojej matki.-odpowiedziała i westchnęła..

Karenaj

-Nie o to mi chodziło, ale już wiem, co chciałam wiedzieć.-Ta wilczyca nie rozumiała, że ta ranga może oznaczać wyobcowanie. ale to będzie zależne tylko od niej.-Teraz pokaż mi, co potrafisz.

Akeli

-Od..czego mam zacząć?Od łączenia czy przyzywania?-zapytała i podeszła do kręgu.-Dobra duszki..czas na rozmowę..-mówiła do siebie w myślach i patrzyła na Karenaj.

Karenaj

Usiadła w pewnej odległości od kręgu i patrzyła zaciekawiona, co się stanie. Cóż, każdy szaman był inny, trudno było odgadnąć czy szaman to szaman, czy wilk z jakimiś mocami.

Akeli

Usiadła w środku kręgu i skupiła się.Znalazła się w innej krainie..jak by zmarłych.Tam też dostrzegła swą matkę.Gdy wyszła z krainy skupiła się i ją przyzwała.Przed nią pojawił się duch wadery.Karenaj też mogła ją zobaczyć...za chwilę zaczęła z nią rozmawiać.-Dziś ty stajesz przed testem na szamana..też tak kiedyś miałam..tylko pamiętaj masz się nie denerwować.-mówiła jej matka -Tak..nie będę się denerwowała.-powiedziała (Akeli) i machnęła ogonem..

Karenaj

Karenaj przyglądał się wszystkiemu w milczeniu. Kiwnęła lekko głową, na znak, że tak,. widzi ducha. Nie przeraziła się, nie pierwszy i nie ostatni raz.

Akeli

-Wiesz...ja już znikam..kiedyś porozmawiamy..nie przeszkadzam Ci..pa Akeli.-powiedziała wadera-Żegnaj mamo..-wyszeptała za nim wilczyca znikła.Teraz siedziała sama w kręgu..bez nikogo.przed nią reszta testu...

Karenaj

-Dobrze-powiedziała wilczyca nie ruszając się z miejsca-czy możesz mi pokazać coś więcej? Coś oprócz przyzywania i rozmowy z duchami?

Akeli

-Umiem też tworzyć eliksiry i troszeczkę bawię sie żywiołem wody.-powiedziała i odeszła od kręgu.Teraz stała przed Karenaj wyprostowana jak drut.Nie mogła uwierzyć!Gadała z matką.

Karenaj

-Dobrze, w takim razie zaprezentuj mi te dwie zdolności.-Uśmiechnęłam się wesoło, ucieszona, że przez ten test brązowa zaznała szczęścia, chodź nie wiedziała w czym.
Po prostu widziała to szczęście w jej oczach.