Test Kanny na szamankę

Qedr

Qedr wszedł na niewielką polankę. Znajdowały się na niej wystrugane w drewnie trzy posążki przedstawiające bóstwa Watahy Wody. Usiadł i cierpliwie czekał aż Kanna zjawi się na miejscu. W głowie już układał sobie pytanka. x]

Kanna

Czarna samica pojawiła się na polance. Uważnym wzrokiem zlustrowała postać samca.
- Witam - z pełnym szacunkiem pochyliła łeb.
Usiadła jakieś trzy metry od Bety, owijając ogon wokół łap. Poruszyła uchem, w skupieniu oczekując pytań.

Qedr

- Witaj - odpowiedział z lekkim uśmieszkiem - Jak tam samopoczucie? Gotowa na test?
Wstał z ziemi, przeciagnął się, po czym znowu usiadł
- Pierwsze pytanie brzmi następująco... Dlaczego uważasz, że akurat twoja osoba nadaje się do zostania szamanką tej Watahy?

Kanna

- Jak nigdy - spokojne, acz pewne siebie słowa odpowiedziały na pierwsze pytanie.
Z głębokim westchnięciem zabierała się do odpowiedzenia na drugie.
- W mej dawnej Watasze większość wilków się na tym znała. Nie pamiętam dokładnie kto, gdyż doznałam amnezji, ale dzięki mojej starej przyjaciółce połowa wspomnień wróciła. Ona szczególnie, podczas pobytu za granicami tej krainy, mi pomogła. Dzięki niej wyzbyłam się nielotnych skrzydeł. Gdy byłam u niej jakiś czas, przyglądałam się bacznie jej wyczynom. Wyczynom szamanki. Chcąc nie chcąc złapałam coś z tego. Myślę, że Watasze Wody przyda się szaman. Drugi. Z nabytymi informacjami mam nadzieję pełnić tą funkcję.

Qedr

Qedr znieruchomiał na chwilę. Pomyślał nad następnymi pytaniami...
- Tak więc, kim dokładnie była ta przyjaciółka i czego dokładnie się od niej dowiedziałaś? - spytał się patrząc Kennie w oczy.

Kanna

- Przyjaciółka była szamanką w mojej dawnej watasze. Watasze Błękitnego Księżyca. Liczyła sobie trochę lat, zatem była doświadczona. Dowiedziałam się, jak tworzyć, hm, eliksiry. Jeden z takich pozbył się moich skrzydeł, poprostu po polaniu. Było to niezwykłe. Nie widziałam ani razu, jak robi takie. Widziałam tylko medytację, o której zwykła mówić "rozmowa z duchami". Próbowałam tak jak ona, jednak jej więzy były silniejsze. Czasem też zagłębiała się w gwiazdozbiorach, jakby widziała w nich przyszłość. - powiedziała.

Qedr

Zastanowił się chwilę nad tym co powiedziała i zadał kolejne pytanie...
- Jakie są obowiązki i przywileje szamana? Kim on w ogóle jest?

Kanna

- Szaman to wilk znający się na magii. Umie rozmawiać z duchami. Wilki o tej randze cechują się szczególnie mądrością, niezależnością. Znajomość magii można nazwać przywilejem. Obowiązkiem jego jest być duchową podporą watahy - patrząc prosto w oczy Becie, Kanna mówiła z pełnym spokojem i opanowaniem.

Desmond

Z cienia wyłonił się Des, swoimi niebieskimi slepiami zbadał okolicę.
Sinowszy łbem w stronę Qedra usiadł na niewielkiej skale i uważnie patrzył na to co się dzieje.
Przyszedł kontrolować sytuację, nie zwracajcie na niego uwagi.

Qedr

- Wilk znający się na magii... - powiedział Qedr i westchnął - Czyli dokładnie na czym, według Ciebie?

Kanna

Gdy następny wilk tu wszedł, poruszyła tylko uchem, świadcząc, że wie o jego obecności.
- Magia to różnorakie posługiwanie się najczęściej zaklęciami lub eliksirami. Szaman umie to robić w pewnym stopniu. Dotąd nikt nie opanował jej w pełni - pewność lekko zanikła w moim głosie, jednak: "Nie mów hop, dopóki nie przeskoczysz!".

Qedr

Qedr uśmiechnął się lekko. Niewiadomo było, czy to jakaś złośliwa uwaga przeszła mu przez myśl, czy też usłyszał poprawną odpowiedź.
- Dobrze, więc... Co rozumiesz przez słowo "zaklęcia"? Jakimi zaklęciami szaman może się posługiwać? Jaki mają one zakres i moc?

Kanna

- Zaklęcia to zakres słów, który dzięki magii może coś zmienić. Szaman może się posługiwać na prawdę dużą ilością zaklęć, ale nigdy nie będzie tak dobry jak mag. Między innymi moc mogą mieć przeróżną. Co chodzi o zakres, nie może zrobić magią wszystkiego. Zwykle zaklęcia przydają mu się tylko na potrzeby watahy - pewność coraz bardziej zanikała w głosie Kanny.
Nerwowo wciągnęła powietrze w nozdrza, wypuszczając je z takim samym nerwem.

Qedr

Qedr zastanowił się nad odpowiedzią Kanny i uśmiechnął się ociupinkę szerzej, ale po chwili uśmiechł znikł z jego pyska.
- Pytając się o zakres działań tych zaklęć miałem na myśli to, czy te zaklęcia mogą, no nie wiem, wywołać trzęsienie ziemi, podpalić coś, podnieść, czy też napełnić coś jakąś mocą magiczną... Tak więc jeszcze raz się spytam: Jaki zakres mają zaklęcia szamanów?

Kanna

//...nic nie powiem xd

- Z tych rzeczy, które wymieniłeś, nie wszystkie. Szamani mogą większość rzeczy, ale nie wszystkie. Ich magia ogranicza się do rozmowy z duchami, tworzenia eliksirów, z tym do np. zamienienia czegoś w inne, wyleczenie sposobami magicznymi. - wilczycy leżało coś jeszcze na języku, ale niezbyt wiedziała, czy będzie to dobra odpowiedź.

Qedr

//Ach, ale to zdziebko ważne... Nie dałbym takich mocy np. jakiemuś półgłówkowi x]//

- Dobrze więc... - Qedr zaczerpnął powietrza i powiedział - Wymień mi wszystkich bożków, tudzież bogów tej watahy oraz uwzględnij w swojej odpowiedzi jaka jest domena każdego z nich i kto przedewszystkim powinien się do nich modlić.

Kanna

- Bogowie wody to: Vearn – Kojarzony z Neptunem (Posejdonem). Nie jest to Bóg mórz, oceanów. To po prostu Bóg Klanu Wody. Zarówno tworzy pomyślne wiatry dla pływaków, odpowiednią temperaturę wody, wspaniałą faunę i florę….
Klio – Śliczna, młoda boginka z wodorostem. Uważa się ją za bogini dobrej, zwykłej wody. To właśnie młode wilczyce modlą się do niej, w celu znalezienia partnera.
Tytia – Bogini małych wilczków. Przed wejściem do wody, morza, oceanu – nasz mały podopieczny składa cześć Tyti. Uważnie obserwuje też ich inne zabawy.
Do nich winni się modlić wilki z Watahy Wody, a szczególnie małe wilczątka, które wchodzą w stan dorosłości. Powinny wierzyć, że Ci bogowie obronią ich przed złym losem - powiedziała.

//A co będę owijać w wełenkę x3

Qedr

-Podręcznikowo wręcz... - zadrwił Qedr - A teraz jedno z ważniejszych pytań... Czy po tym wszystkim nadal czujesz, że nadajesz się na szamankę?

Kanna

- Oczywiście. Zaszczytem będzie dla mnie obejmować to stanowisko - odpowiedziała, tym razem krótko i pewnym głosem.
Patrzyła wciąż na Betę. Nie poruszyła teraz ogonem, ani uchem. Nie dla niej było zbędne poruszanie kończynami.

Qedr

Qedr zastanowił się chwilę... Lubił złośliwe i podstępne pytania, więc następne zabrzmiało następująco:
- A co byś zrobiła, gdyby wataha Cię nie zaakceptowała jako szamanki?