Zapisy do Grona Smoków

Samuerian · Wysłany: Pon 17:15, 12 Mar 2012 Temat postu:

Na przyszłość po akceptacji zapisów zakładamy KP.
Przyjęta.

Aluer · Wysłany: Wto 12:08, 20 Mar 2012 Temat postu:

Imię : Aluer

Wiek : Nie jest jeszcze stary, ale przeżył na tyle dużo, by ukształtowały się jego poglądy, charakter i zasady. Idąc jednak za tym, że smoki są długowieczne, przeżył już ogrom lat, który mógłby zadziwić nie jednego.

Historia : Jego przeszłość jest równie zawiła, co charakter. Odkąd pamięta, a jest pamiętliwy, zawsze było wokół niego mnóstwo smoków... Nic jednak dziwnego, wszak był jednym z nich, a kiedy się urodził pradawne gady przechodziły swoją świetność. To właśnie one sprawowały wtedy rządy na świecie będąc wspaniałymi, choć bez wątpienia przerażającymi władcami.
Gdy Aluer był zaledwie pisklęciem smoki podzielone były na stada, podobnie jak teraz wilki. Każde stado miało swój zastęp wojowników, miało przywódcę i doradców... a młody Al był jednym z pięciu piskląt dowodzącej pary.
Jego ojciec, którego zwali Potęgą, choć jego imię było zupełnie inne, dobrze szkolił swoje dzieci, by kiedyś godnie reprezentowały stado, do którego należeli. Aluer zawsze pragnął być wojownikiem. Ciągnęło go do walk i wojen, za młodu bowiem miał wybuchowy i porywczy charakter. Był jednak także niezwykle radosny, a co najważniejsze już od małego przejawiał silną więź z pobratymcami.
Nic więc dziwnego, że jego ojciec, również wielki wojownik, umiłował Aluera najbardziej z całej piątki swych dzieci. Młody smok rósł w siłę, tak jak jego bracia, których z roku na rok pożerała większa zazdrość. Powoli tracili szacunek do swego ojca, który faworyzował Aluera, lecz szalę przeważyła dopiero chwila, w której Potęga mianował swego ulubieńca swym zastępcą. To spowodowało wielki rozłam wśród rodzeństwa. Jeden z braci nawet wyzwał potężnego wojownika na pojedynek i choć przywódca miał opory, stanął do walki z własnym synem, by w efekcie zadać mu śmiertelną ranę...
Aluer widząc to wszystko, przekonany był, że braci zżera zazdrość o jego stanowisko i umiejętności. Wtedy nie widział w postępowaniu ojca, który był dla niego wzorem, żadnych błędów. Śmierć brata przyjął ze spokojem uznając, że Potęga postąpił słusznie...
Jednak w trójce smoków, które rozgoryczone patrzyły jak ojciec zabija swego syna, urósł jeszcze większy bunt. Wyłamały się ze stada odchodząc jako samotnicy.
Po kilkunastu latach, kiedy Aluer stał się już dorosły, a jego ojciec powoli tracił siły, przejął po nim stanowisko przywódcy. Pod jego rządami, niepokoje jakie wzbudził swym zachowaniem Potęga, przygasły. Młodemu, silnemu i mądremu smokowi udało się przez kilkanaście wspaniałych lat panować mądrze. Przeżył swego ojca, wygrywał wojny... Jednak sielanka kiedyś musiała się zakończyć.
Pewnego chmurnego poranka nad swymi ziemiami ujrzeli cienie potężnych smoczych skrzydeł... Gdy zadarli do góry głowy, nad nimi górowały setki bestii... Aluer wśród nich rozpoznał swych braci. Nie przyszli jednak po to by pertraktować. Rzucili się do ataku na zaskoczonych pobratymców i rozgromili stado Aluera. On sam, choć walczył do końca, choć chciał zginąć patrząc na rzeź swych bliskich, został zachowany przy życiu i wygnany. Miał poczuć się tak jak czuli się jego bracia. Zgnębiony, niechciany i niepotrzebny.
Aluer odszedł, nie mając innego wyboru. Wszystko co kochał, czemu był oddany zniknęło. Był także zbyt dumny, by chcieć odejść na zawsze... Przemierzał więc krainy, widywał różne dziwy... Nie próbował jednak na nowo stać się członkiem społeczności. Tak minęło kilkadziesiąt lat jego życia. W samotności i żalu, pośród dzikich ostępów, unikając wrogów i pragnąc zemsty.
Jednak słodycz zemsty nigdy nie była mu dana. Zapędził się w swych podróżach daleko, a gdy powrócił na znane tereny okazało się, ze smoków pozostało już tak niewiele... Ze stad ostała się zaledwie garstka, która zbiła się w jedną grupę nie pałająca już do siebie gniewem... Aluer zapragnął znów poczuć się jak w domu.
(Mam nadzieję, że to co napisałem nie koliduje z tutejszymi realiami.)

Charakter postaci : Aluer jest już starą i mądrą bestią. Przeżyte lata ukształtowały go dając mu mądrość doświadczeń. Nadal jednak pozostał całkiem pogodnym i chętnym do walki smokiem. Przyzwyczajeń bowiem nie da się tak łatwo wykorzenić. Ma on jednak swoistą melancholię w sposobie mówienia i poruszania się. Rzadko się uśmiecha tak szczerze, zazwyczaj są to uśmiechy zmęczonego życiem smoka, któremu życie dało w kość.
Pomimo swego ogromu i przerażającego wyglądu, zdaje się być łagodny. Ma typowo mentorskie zapędy. Chętnie udzieli rady, wysłucha, nauczy. Odpowie cierpliwie na setki pytań... właśnie. Cierpliwość. Ten smok jest ostoją spokoju i racjonalizmu. Nim zacznie działać najpierw wszystko przemyśli i dokładnie przeanalizuje. Co innego jednak w walce... Zdziwi się ten, kto osądzi go po pozorach. Błysk w jaskrawych, błękitnych ślepiach już na wstępie może przerazić przeciwnika, jest w nich bowiem iskra potęgi i doświadczenia oraz zwyczajna radość z walki. Jego kły nadal są ostre, podobnie jak pazury, a podczas pojedynku porusza się niczym tancerz. Nikt nie pomyślałby, ze tak wielkie i ciężkie cielsko jest w stanie poruszać się tak zwinnie.
Ogólnie więc jest kimś w rodzaju dobrej duszy, choć biada tym, którzy spróbują podnieść łapę na jego bliskich...

Lee · Wysłany: Wto 12:22, 20 Mar 2012 Temat postu:

Łuhu, długie.
Hm, co do historii przymkniemy na to oko, gdyż jest na prawdę dobra.
Okej, zakładaj KP. ^3^

Seyl

Imię: Seyl
Wiek: W pełni dorosła smoczyca
Historia: No cóż Seyl urodziła się w tej krainie ze związku Nafty i Diabla. Miała brata Atisa jednakże ten zaginął w tajemniczych okolicznościach wraz z rodzicami. Nigdy nie odkryła co się tak naprawdę z nimi stało. Większość rzeczy nauczyła się sama. Dorastała praktycznie sama a jednak w szczęściu. Jej najdroższą przyjaciółką była Hera z którą praktycznie spędziła swoje najszczęśliwsze dni. Niestety jej najlepsza przyjaciółka zniknęła tak jak reszta najbliższych jej osób. Być może dzięki stałemu przebywaniu w wilczym otoczeniu znacznie łatwiej jest jej nawiązywać kontakty z tymi stworzeniami. Następną jej przyjaźnią była mała Helmi, wieczne dziecko jednak ta przyjaźń nie mogła przetrwać z powodu niezbyt miłego nastawienia do jej osoby opiekunki młodej wilczycy. Tak więc Seyl została teraz bez przyjaciół acz dalej woli przebywać wśród wilków niż smoków.
Charakter: Tak jak wspomniano w historii Seyl woli dużo bardziej towarzystwo wilków.Wesoła chociaż nieco zamknięta w sobie. Potrafi zachować zimną krew w trudnych sytuacjach. Ma w sobie duże pokłady energii i niezwykłą odwagę nawet jak na smoka. Jednym słowem niepoprawna dusza.

Lee

Okej, akcept. Zakładaj KP. c:

Antharas

Imię: Antharas
Wiek: 53 lata

Historia: Antharas był synem potężnego smoka zwanego: Valakas, zaś matki nigdy nie miał przyjemności poznać, ponieważ opuściła go i ojca zaraz po jego narodzinach. Zamieszkiwał mroczne odstępy krainy, wychowywał go samotnie ojciec. Uczył się latać oraz jak przetrwać sytuacje kryzysowe. Gdy osiągnął dojrzałość, postanowił się usamodzielnić i opuścić ojca. Przemierzał wiele krain, ale gdy natrafił na tą krainę, najwyraźniej przypadła mu do gustu. Szybując w przestworzach widział, że ta kraina tętni życiem, a nie to co jego rodzinne strony. Postanowił, że samotnie tu zamieszka, a może i odnajdzie inne smoki tu żyjące.

Charakter postaci: Nie jest zbyt towarzyski, lecz da się z nim porozmawiać. Trzymał w sobie nauki ojca by nikomu nie ufać do końca bo można się na tym przejechać. Jest przyjazny, ale czasami zbyt impulsywny.

Lee

Akcept, wybacz, wcześniej nie spostrzegłam.

KaruHan

Imię: KaruHan (Karu)
Wiek: Młody
Historia: Jest z krainy, gdzie wszyscy dostali gofrowej epidemii. Nic tylko gofry - gofry z dżemem, gofry z ryba, gofry z trawą, gofry z biedronkami - kto tylko, jakie gofry zapragnął. (on sam uwielbiam gofry z brokułami). Kiedy mial już dość tych gofrów, po ukończeniu 200 lat wyruszył do innej krainy. Znalazł sie już w dolinie gdzie władcy to kucyki pony, wilki i lwy ubrane, w sweet emo różowe bluzeczki, rzygały bądź srały (ładnie mówiąc) tęczą, a nyan cat, jako bohater, w rózowej pelerynie i masce, bronił doliny, zostawiając za sobą szlak tęczy, przed złym nayn tacem. Kiedy jednak Karu spostrzegł, iż nayn cat ma lukrowanego herbatnika zamiast brzucha (zrobił nawet na niego zamach, wraz z innymi, łapczywymi słodyczo-maniakami), a zły nayn tac gofra, doszedł do wniosku że zaraz rzygnie i od razu pożegnał się grzecznie, wyruszając dalej. Potem znalazł się na planecie wódki, gdzie wszyscy dzień w dzień tańczyli, bawili się i pili biały alkohol, ukradziony ludziom. Karu miał tego dość i wyruszył dalej, napotykając na planetę buntowników (pamiątka to ten tatuaż i 3 kolczyki na uchu) czy planetę ciasteczkowych potworów (już nigdy nie tknie ciastek). Jego najlepszym przyjacielem, jest wilczyca Macky. Lubi spędzać z nią czas, ba, nigdy się z nią nie rozstaje.

Genshi

Ludzie! Ostatni raz!
Najpierw zapis i przyjęcie, a potem dopiero możecie zakładać KP! Ostatni raz, później już będę na tyle wredna, że odrzucę i nie przyjmę.

*Patrzy na historię w KP* duża? Krótka.

~Lee

KaruHan

No wiem ale nie zauważyłem i pierwsze zrobiłem KP! xD
Prosze, zaakceptuj *błaga*

Lee

Jesteś przyjęty, ale, jeszcze jeden post tutaj, a otrzymasz kolejne ostrzeżenie za off-topowanie. Nie mam humoru na użeranie się dzisiaj.

WuShung

Imię: WuShung
Wiek: 55 lat
Historia: WuShung pochodzi z Chin. Z krainy z której pochodził smoki wystawiano na piedestały, były uważane za bóstwa. Panicznie się bano ich gniewu, co wytworzyło poczucie potęgi w tym rodzie gadów. Co więcej, owe zachowanie doprowadziło do tego, że w wielu osobnikach zanikło współczucie czy inne, serdeczne uczucia. Stały się pyszne, dumne i uważały się za istoty wszechświata. sam Wu był nieco inny. Ale jednak zakorzenione od początku zasady jego rodziny pozostały. Gardził jak oni wszyscy istotami niższego stopnia. Był niezwykle silny i odważny, sam siebie uważał za potęgę. Ale miał dosyć ciągłego przepychania się z innymi smokami do władzy, toteż opuścił Chiny i przywędrował tutaj, zdobywając w drodze mądrość i doświadczenie.
Charakter postaci:Charakterek ów smok ma ognisty i to bez wątpienia. Z reguły spokojny, nieukazujący swej prawdziwej natury, oschły, zimny, z dystansem do innych istot. Do zwierząt niższej według niego sfery, np. wilki patrzy z góry i ma je sobie za nic. To tylko małe, durne pchły, które może w każdej chwili zjeść. u niego nie ma możliwości na zaistnienie takiego podrzędnego jego zdaniem uczucia, jakim jest miłość, czy współczucie.

Lee

Da, da, leć zakładać KP.

Lexxie

Imię : Lexxie

Wiek : dorosły smok, będzie ładne kilka... naście? lat.

Historia : Historia Pana Lexxie zaczyna się wiele lat temu. Uznać można, że samiec ten pochodzi z gatunku raczej wolno starzejących się gadów. Przestał liczyć przeżyte dni, zgubił się w rachubie nocy. Doby mijały, a on rósł oraz mężniał, dzielnie czoła stawiając wyzwaniom dnia codziennego. Poznał taką jedną gadzinę... Smukłe to-to (jak na smoka, rzecz jasna!), powabne i... dwulicowe. Och, czemuż to, biedny Lexxie, uległ jej wdziękowi? Skazałeś siebie na klęskę, choć wcale nie śmiałeś tego podejrzewać. Głupiś i naiwnyś. Wystarczyło, iż tamta zatrzepotała tymi swymi długimi rzęsami, okalającymi piękne, wielkie, szmaragdowe oczy, a już gotów byłeś zrobić dla niej wszystko, nawet to, co niemądre i kretyńskie. I zrobiłeś...

Pewnego mroźnego dnia, kiedy ta gadzina poczęła się do niego przymilać, przebąknęła coś o władzy. Tak, Lexxie był dość silnym i potężnym smokiem, tamta zamierzała zatem perfidnie wykorzystać go do obalenia władzy obecnego przywódcy, Reun'a. Zgodził się. Wyzwał tamtego na pojedynek, z którego z niejedną raną wyszedł. Niemniej jednak - zwyciężył. Ale co mu z tego przyszło? Niewiele! Rodzina odwróciła się od niego, stado poczęło traktować jako zdrajcę, a on na nowej pozycji zupełnie sobie nie radził. Ukochana poszła do innego, łamiąc jego duże, smocze serce. Nie wytrzymał. Wzniósł się pewnego dnia i odleciał.

Charakter postaci : Lexxie zapewne po przeżyciach z przeszłości stał się gadem nieco oziębłym, z całą pewnością nieufnym. Nie jest jednak zamknięty w sobie, potrafi się odnaleźć zarówno w samotni, jak i także wśród wielkiego grona zwierząt, nie tylko przedstawicieli jeno jego gatunku. Pozostał pomimo wszystko lojalnym i oddanym przyjacielem, choć by móc zostać tak przez niego nazwanym zdecydowanie trzeba sobie zapracować. Wierny swoim ideom, ni to pesymista, ni optymista. Realista, twardo stąpajacy po ziemi - oto chyba najodpowiedniejsze określenie, jeśli już idziemy tym tokiem myślenia. Jest to smok całkiem bystry, pod warunkiem, że jaka urocza smoczyca nie zakręci powabnie biodrami przed jego nosem - wtedy szybko traci głowę. Jednakże nie potrafi zbudować stałego związku, nie po tym, co przeszedł... Zwyczajnie nie odnajduje się w roli małżonka, ale kochanek z niego (podobno) całkiem niezły.

Lee

Ciekawa historia, przyjmuję, zakładaj KP. c:

Keyra

Imię : Keyra

Wiek :52 Lata (Dorosła)

Historia : Keyra urodziła się w krainie zwanej AvanahShung. Jej rodzice porzucili ją. Młoda smoczyca radziła sobie już jak dorosła, polowała, i zajmowała się sobą. Żyła tak przez wiele lat... w samotności. Keyra chciała poznać inne smoki, odnaleźć dom i przyjaźń.

Charakter postaci : Keyra jest typem spokojnego smoka. Jest ona uczuciowa, słowna, lojalna, oraz pomocna.

Lee

Ym, na przyszłość wypełniaj skopiowany formularz, przyjmuję, ale w KP rozwiń historię i charakter.

Magnolia

Imię: Magnolia
Wiek: 50 lat
Proponowana ranga: na razie żadna.
Ranga: Dorosły
Historia:

Magnolia niewiele pamięta, wie, że wykluła się z jaja samotnie,
musiała jakoś sobie radzić. Bardzo szybko trafiła do tej krainy,
gdzie dołączyła do grona smoków. Na początku nie chciała
się wyróżniać, nie wiedziała co i jak. Spotkała też smoka, którego
pamiętała, choć nie wiedziała skąd – Cierń było jego imieniem.
Od początku czuła do niego afekt. Nie wchodzili sobie jednak
w drogę. Czemu tak się działo, skąd tak silne odczucia w stosunku
do obcego smoka?
Ano historia Magnolii sięga wielu set lat wstecz i inny świat.
Nie pamięta dlaczego, lecz wie, że pochodzi z Lasu Dean. Sama
nazwa nic jej nie mówi, wszak nie tam się wykluła.
Więc kim jest? Tego sama nie wie.
Gdy przypomniała sobie ten urywek z życia postanowiła coś zmienić.
Lecz co? Magnolia ona sama na przodzie nie wiadomo czego....

Charakter:

Magnolia jest spokojną i opanowaną smoczycą. Posiada wielką
mądrość niewiadomego pochodzenia, lecz nie pokazuje jej na co dzień.
Mówi ogródkami, niemalże nigdy wprost.
Zawsze jest uprzejma, jednak nie można powiedzieć, że miła.
Nie potrafi się uśmiechać, wiecznie zadumana, wybiegająca myślami
wprzód lub wstecz.
Jej opanowanie graniczy z cudem, chyba tylko raz nerwy jej puściły,
gdy odezwał się w niej dawny gniew, którego nawet nie rozumiała.

Lee

Hm, co prawda nie jest to formularz do zapisów, ale okej, przyjmuję.

kociusiek

Imię : Natia
Wiek : Jestem Dorosła
Historia : Zwykle nie mówię zbyt wiele o przeszłości ale zrobię wyjątek a więc: Wychowałam się w potężnej koloni w której mój ojciec był największym smokiem wszech czasów... gdy ludzie i gryfy napadły na wschodnią republikę Dejmahrdy (mój kraj) postanowiłam uciec i stworzyć nową aby się zemścić... niestety nie znalazłam żadnego smoka lecz w końcu sama zdobyłam się na odwagę aby tam polecieć i się zemścić... napadłam na wioskę ludzi i rozszarpałam każdego na swojej drodze... zostały jeszcze gryfy... ostatnio (w spisie postów napewno znajdziecie) Napadłam na pierwszą lepszą jaskinię... zazionęłam ogniem i moje błyszczące ślepia spotkały się ze ślepiami gryfa... zostawiłam go... i jednem susem zniknęłam... a potem napadłam na wilki ognia bowiem weszły na terytorium bagien... a ja zazionęłam ogniem gdyż wiedziałam że zaraz tam wpadnie... rozwaliłam drzewo i dałam sobie spokój... od tygodnia nikt mnie nie widział... tworzą legendę że zginęłam w swojej nienawiści...
Charakter postaci : v Przede wszystkim nienawiść ale nie potrafię być na niskim poziomie np. Omegi... jestem smokiem który byłby Dobrym łowcą lub Betą... Oczywiście że jak będzie trzeba to się podporządkuję... ale nienawidzę życia... kocham ŚMIERĆ