Zagajnik Płaczących Wierzb - Obrada nr. VI

Jasmina

Wadera kiwnęła głową, na znak że przyjmuje posadę. Assire nie wydawał się przekonany, ale niechaj znajdzie kogoś lepszego... Ach, te mniemanie o sobie. Wadera uśmiechnęła się do matki - najwyraźniej będą razem zasiadać w Starszyźnie. I bardzo dobrze.

Akeli

No dobra, można przechodzić do dalszej części zebrania.
- Tak jak mówiliśmy wcześniej... Postanowiliśmy wręczyć jakiś prezent Watasze Wody. I nasze pytanie brzmi.. Czy macie może jakieś pomysły na ten prezent? My myśleliśmy o totemie.
Zapytała z uśmiechem. No, cieszyła się, że Jasmina z Dermanottą są zadowolone.

Clawdeen

O tak, tak, tak! Teraz w końcu będzie mogła przedstawić hierarchii swoje przemyślenia, propozycje... i tak dalej, i tak dalej... Cóż, może nareszcie jej pomysły zostaną wysłuchane? Chociażby ten jeden, jedyny raz? Źrenice samiczki momentalnie powiększyły swój rozmiar, błyszcząc się lekko w delikatnym blasku zimowego słońca. Bo w pogodzie nie było żadnej wzmianki o braku słońca - więc przyjmijmy, że ot, sobie jest. x3 Clawdeen uniosła do góry jedną ze swych przednich łap, niczym uczeń zgłaszający się do odpowiedzi, odchrząknęła cicho, wygłaszając swoje poglądy na owy temat:
- Jak dla mnie, totem to idealny pomysł. Myślę, że swoim kształtem powinien nawiązywać do żywiołów naszych dwóch watah, bądź też ewentualnie przedstawiać zwierzę mające jakieś powiązanie z charakterystyką naszych stad. No chyba, że postanowiono już inaczej... - odparła, ściszając głos przy zakończeniu swojej wypowiedzi.

Jasmina

- Myślę, że totem byłby doskonałym pomysłem, zwłaszcza że dwie Bety naszej Watahy są Szamanami. Uważam też, że moja przedmówczyni dobrze ujęła, jak powinien wyglądać. - powiedziała Jasmina spokojnie. - Chciałabym również napomnieć, że należałoby rozwinąć trochę naszą watahę. Po pierwsze proponowałabym odnowić sojusz z Watahą Wody, a także rozwinąć nieco siatkę szpiegowską i znaleźć wilki na takie stanowiska jak Łowcy, Tropiciele, Medycy czy Wojownicy. Jak na razie brakuje nam osobników o tych profesjach. Pragnę też powiedzieć, że sporą część watahy stanowią młode. Może należałoby się kierować tym tropem? Założyć jakieś miejsce, gdzie szczenięta mogłyby się uczyć wybranych zawodów. Powinniśmy też w jakiś sposób zachęcić młode wilki i osobniki bez rang o zdawanie na potrzebne profesje. Nadchodzi zima, więc chyba należy uzupełnić nieco zapasy w spiżarni. - powiedziała niemal jednym tchem. Tyle rzeczy wydawało jej się ważnych, a tutaj tak mało czasu i chętnych!

Akeli

Akeli wysłuchała z uwagą Clawdeen. No tak, nie postanowiono inaczej. Wilczyca uśmiechnęła się do młodej samiczki.
- Dziękuję za przemówienie. Twój pomysł na pewno przejdzie do finału.
Powiedziała i zachichotała. No i teraz spojrzała na Jasmine, która również dobrze kombinowała.
- Tak Jasmino... Jeśli chodzi o młode wilki, odnowienie sojuszu z Watahą Wody.... Jeżeli chodzi o Sojusz... No to... Tak jak powiedziałam wcześniej... Po skończonej obradzie naszej Watahy... Wraz z Alfą Wody Viktorią.. Ustaliłyśmy, iż zostanie przeprowadzone wspólne zebranie, łączące nasze watahy. Mhm.. Jeśli chodzi o to, że jest wiele młodych wilków w naszej watasze... Może.. Powinniśmy otworzyć szkołę, czy też szkółkę. W której będziemy przygotowywać nasze młode wilki do tego, czego potrzeba w danej profesji i jakimi umiejętnościami powinien się odznaczać np.. Szaman. Co Wy na to?
Zaproponowała. Jej się ten pomysł podobał. Będą mogli przygotować maluchy do testów.

Kaliope

- Ja się, jak najbardziej zgadzam. Przy okazji przygotuję się na zdawanie testu, gdy już pomyślę o jakiejś wymarzonej randze. - no, w końcu zabrała głos wyrywając się z rąk milczenia. Pozostał tylko problem, czym będzie się zajmować w przyszłości. Ale o to nie ma co się martwić. Jest dużo czasu na takiego typu rozważania.

Clawdeen

- Ja jestem za. - odparła, stawiając swoje uszy na sztorc. Długa, niesforna grzywka Claw, delikatnie przysłoniła jej prawe oko. Samiczka odruchowo zdmuchnęła zieloną fryzurę ze swego pola widzenia, uśmiechając się delikatnie. Szkoła? Hmm.. Ilekroć ktoś o niej wspominał, raczej bardziej narzekał niż zachwalał. Z perspektywy dorosłych zaś, zazwyczaj było zupełnie odwrotnie. A los zdążył już ją nauczyć, że dorośli, niemal w każdej sprawie mają rację. Właśnie - niemal... W szczegóły może nie wnikajmy... No ale skoro nawet weterani uważali to za coś dobrego - chyba warto chociażby spróbować? Zawsze jest szansa potem być 'kimś'. A właśnie Clawdeen szczególnie zależało, aby zostać tym 'kimś'...

Brak weny. -,-

Hatsune

Hatsune nie odzywała się dłuższy czas, z jednej strony nie mając za bardzo pomysłu na inny podarek, a na temat totemu wypowiedziały się inne wilki. Z drugiej zaś strony pozostało jedynie przemyślenie planu i prawdopodobne go zatwierdzenie, co nie stanowiąc sprawy Miku nie zmuszało ją do wypowiedzi. Tym sposobem siedziała spokojnie w miejscu, słuchając wypowiedzi obecnych. Słowami, które wywołały u niej inną reakcję od przytaknięcia czy lekkiego uśmiechu, dotyczyły kolejnego zebrania, na którym musiała się stawić i brać czynny udział. Podrapała się po łebku, gładząc grzywkę. Może miała inne plany, może chciała odwiedzić rodzinę, może chciała się zabawić z przyjaciółmi, odreagować, ale! zgodziła się na członkostwo w Starszyźnie i obowiązki musiała teraz wypełniać..

Assire

Assire uśmiechnął się do każdego i zamachał swym psim ogonem.
- Macie doprawdy genialne pomysły. Widzicie! Tworzymy bardzo zgraną watahę, a jeśli chodzi o tą szkółkę, to ktoś chciałby się tam uczyć? Musimy wiedzieć, czy ktoś byłby chętny, byśmy wiedzieli czy warto ją otworzyć - oznajmił rozglądając się.
- Dorośli też mile widziani - rzekł z uśmiechem.

Clawdeen

Łapka Claw ponownie powędrowała w górę:
- Ja bym chciała - oznajmiła, przywracając swą kończynę na jej prawowite miejsce - A jeśli chodzi o konkrety - to na nauce tropicielstwa zależy mi najbardziej - dodała, owijając się szczelnie swoim puchatym, zielonym ogonem. Wzdrygnęła lekko; bowiem dopiero teraz doszło do niej, jak zimno w rzeczywistości jest na tym górskim szczycie. Oy, zima nie jest przychylna, niestety...

Akeli

Wilczyca uśmiechnęła się do wilków, które właśnie przemówiły.
- Oczywiście. Nauka Tropienia będzie jak najbardziej. Nie mogłoby w końcu tego zbraknąć, prawda?
Zapytała z uśmiechem.
- Czy ktoś ma jeszcze jakieś "Zamówienia", albo propozycje czego można się uczyć?
Zapytała,machając puszystym ogonem.

Hatsune

Hacun siedziała cicho, lecz słysząc pytanie Akeli i brak odpowiedzi ze strony zebranych tu członków Watahy Wiatru, postanowiła przemówić, a raczej podać pomysł. Chciała zaproponować swój plan na wspólnym zebraniu z Watahą Wody, lecz obrady stały w miejscu i postanowiła je ruszyć dalej.
- W szkółce można też przeprowadzić kurs pierwszej pomocy dla wszystkich członków watahy. Zdarza się bowiem, że nawet dorosłe wilki nie potrafią pomóc rannym towarzyszom, a najmłodsze pokolenie byłoby bezpieczniejsze. Nie wiem tylko ile wilków naszej Watahy nosi rangę medyka. - odezwała się nieco głośniej by członkowie obrady mogli ją usłyszeć. Z jednej strony mówiąc to teraz można było poinformować od razu część watahy o takowych kursach, lecz z drugiej - gdyby poruszono ten temat na wspólnym zebraniu z WWo może udałoby się naliczyć większą ilość chętnych wilków na naukę i więcej osób edukujących.

Assire

- Świetny pomysł Hatsune - oznajmił uśmiechając się do niej. Każdy wilk powinien znać zasady pierwszej pomocy. Nie wiadomo kiedy może się przydać. Samiec zamachał psim ogonem i katem oka zerknął na Akeli. może ona też coś powie?

Akeli

Tak powie coś, ale musiała się zastanowić co dokładnie powiedzieć.
- Owszem, doskonały pomysł. Pierwsza pomoc jest podstawową umiejętnością. No, a ja mogę dodać, co do szkółki... No to powiem tak, że... Wiele młodych wilków sepleni. Więc moglibyśmy zrobić też takie lekcje jakby ortografii, albo przypomnienie reguł gramatyki... No wiecie o co chodzi.
Zaproponowała. No cóż, jej zdaniem to był niezły pomysł. Ale co powiedzą na to inni ? Przekonamy się.

Clawdeen

Seplenić? Chyba nie było to o niej... Miała przynajmniej taką nadzieję... Nie, raczej nie. Słuch miała dobry - a na jej ucho, mówiła płynnie. Może i jej głos był dziecinny...piskliwy... ale raczej dosyć... dobry! Zbyt wiele epitetów nie było w zasięgu jej wiedzy, aby jakoś szczególnie to określić. I jak na jej mniemanie, to co już wiedziała, wystarczało do takowego opisu.
- Chyba... to dobry pomysł - skomentowała, szurając lewą łapą po ziemi.

Hatsune

Uśmiechnęła się pod nosem na słowa Akeli.
- Więc potrzebne są wilki z dobrym podejściem do szczeniąt i młodzieży, które stanęłyby na wysokości zadania i zostały nauczycielami. Ortografia i gramatyka swoją drogą. Ważna jest też kultura i znajomość przedstawicieli innych watah, by nikt z Wiatru nie wykazał się nieznajomością i do Alfy Wody zawołał "cześć". - odezwała się z lekkim uśmiechem, po czym poprawiła grzywkę, która rozproszyła się i powstały przez to niesforne pojedyncze kosmyki, które odsłaniały jej oczy. Machnęła lekko ogonem i owinęła nim obie łapy z lewej strony, po czym uniosła łeb patrząc na Bety.

Akeli

O właśnie! Kultura też jest baardzo ważnym elementem wychowania szczeniąt! Wilczyca uśmiechnęła się na słowa Hatsune.
- Dokładnie. Tylko teraz mam pytanie... Czy mamy chętne osoby, do zajęcie się szczeniętami w szkółce?
Zapytała. Miała nadzieję, że zgodzi się kilka osób, nie musi być ich tłum, no ale... Z trzy? Może więcej.W końcu chodzi tu o pomoc watasze i o odbudowanie jej. W końcu... Każdy wilk, zdający na rangę wyższą zawsze mówi, że chciałby się przysłużyć watasze. Więc.. Jaki problem?

Clawdeen

Cisza i cykanie świerszczy - ot i idealny podkład muzyczny do zaistniałej sytuacji. Jak widać ambicja wilków wygasła wraz z nowym pytaniem. Tradycja każdej obrady, czy też przypadek? Cóż, Clawdeen to jedno akurat ciężko było stwierdzić. Pierwszy raz była na jakimkolwiek zebraniu stada. Uniosła lekko pysk w górę. Szarawe chmury płynęły po niebie, zasłaniając blask ciepłego słońca. O tak, teraz samiczka chętnie doznałaby nagłego ocieplenia. Tymczasowo jednak pozostawało jej jedynie mocniej związać swą arafatkę na szyi, godząc się na wybryki Matki Natury...

Jasmina

- Ja mogłabym zajmować się szczeniętami. - powiedziała spokojnie Jasmina, spoglądając na Betę Wiatru. - Lubię dzieci i ponoć umiem się z nimi dobrze dogadać. Sama jeszcze niedawno byłam dzieckiem. - rzekła i uśmiechnęła się niewinnie. Ale o tym, że dzieckiem czuje się nadal już wolała nie wspominać.

Clawdeen

Clawdeen tylko energicznie zamachała ogonem, uśmiechając się delikatnie. A więc nie jest tak źle - cacy. Oby tak dalej. Młode przymrużyło lekko swe ciemno-różowe ślepia, stukając rytmicznie ostro zakończonymi pazurkami o twardą glebę. Tylko najwrażliwsze ucho byłoby w stanie dosłyszeć ów dźwięk, tak więc bez krępacji, kontynuowała swe zajęcie. Jej wzrok powędrował teraz na parę Beta i pozostał na nich jeszcze przez dłuższą chwilę. Potem zostało nakazane mu utkwić w jednym, mało istotnym punkcie i pozostać w nim, dopóki jego jedyna siła wyższa miała takowe widzimisię.