Powołanie - obrada nr V

Narkomanthik

Gdyby wadera miała brew uniosłaby ją znacząco. Tak, ciekawiło ją o czym też te dwa wilki sobie szepczą do Karenaj. Tak, wkroczyła z niezłym opóźnieniem, lecz błyskotliwy umysł wadery pojął o co chodzi.
Wybierają nową Alfę.
Narkomanthik nie miała tu nic do gadania, jednakże wybrałaby Karenaj. Sprawo wuje się tutaj dość długo i zasługuje na tą rangę. Kłapnęła zębami i podniosła kuper.
Powolnym i zgrabnym krokiem ruszyła ku Becie i stanęła obok przedstawiając swoją sugestię i propozycję. Przez co wdała się w cichą dyskusję, choć przygotowywała się do głośnej mowy.
-Karenaj...- A owszem znała jej imię ze słuchu-... wydaje mi się, że to ty powinnaś zająć pozycję Alfy. Jesteś w tym stadzie najdłużej, jak mniemam, z tutaj obecnych. Wszyscy wśród nas zapewne o Tobie słyszeli. Zasługujesz na to.- Na pysku wadery pojawił się uśmiech, który zapewne miał podkreślić słowa Narkomanthik. W głębi duszy czuła, że tylko ona (Karenaj) tak na prawdę na to zasługuje. Nikt inny.
Machnęła ogonem.

Cally

Cally była co najmniej zagubiona. Właściwie nikogo tu nie znała, więc uznała, że najlepszym wyjściem będzie nieodzywanie się. W końcu jak mogła zadecydować, kto będzie nadawał się najlepiej, skoro była tu dopiero od kilku dni? Przymknęła na chwilę oczy i zaczęła kiwać się nieznacznie w rytm podmuchów wiatru.

Assire

Assire słuchał wszystkich i rozglądał się po nich po kolei. Machał delikatnie ogonem, a jego głowa była skierowana wysoko. Czarne skrzydła były złożone, język w mordce, a dobre samo poczucie jak zawsze na swoim miejscu. Artysta zerknął ino raz na niebo, ponieważ większą uwagę poświęcał wilkom. Czekał, aż ktoś jeszcze się wysłowie oraz Karenaj. Tak, czekał jeszcze, aż Karenaj przemówi.

Vanilie

Vanilie też słuchała uważnie. Nie znała nikogo z watahy. Gdy beta zaczęła wywoływać wilki do rady starszych, to ta się im przyglądała. Najpierw spojrzała na Siom, później na Akeli, i na wilka.. który przed chwilą siedział obok niej, a teraz stoi. To są najbardziej zaufane osoby w watasze? Ale fajnie, ona też kiedyś będzie zaufaną osobą! I kiedyś będzie w Radzie Starszych tak, jak owe wilki. Ale... kim ona będzie? Sądziła, że albo Magiem, albo Lekarzem. Ale chyba lekarz najbardziej jej odpowiadał. Chociaż...Mag w czasie obrony mógłby stworzyć aurę, która by go chroniła. Ależ to musiałoby być fajne!

Mystic

Mystic usłyszał słowa Nark. No to i jego kolej. - Mi też się wydaje, iż Ty, Karenaj, powinnaś zająć stanowisko Alfy. Jesteś długo w Watasze Wiatru, więc zasłużyłaś. - Powiedział. Po chwili się jednak wycofał gdzieś w cień. Zaczął myśleć nad swoją wypowiedzią. Słowa mu sie mieszały, wszystko... Nikogo znajomego prócz Fari. Ten los... Te wszyskie minione dni... Te wspaniałe chwile spędzane z Atritą... No i obrada.

Karenaj

Wilczyca zmieszała się, słysząc słowa wilków. Ona alfą? Nie, nie nadawała się. I nie była to sztuczna skromność. Ona po prostu siebie znała. Wiedziała, że kiedyś... wiedziała. Zawstydzona pokiwała głową. Nikt nie wypowiadał się na temat wytypowanych osób.
- Dobrze, skoro nikt nie ma nic do powiedzenia o radzie, uważam, że te trzy osoby są odpowiednie. W takim razie... czy jest ktoś, kto chciałby zasiadać w radzie. Właściwie, wszyscy słabo się znamy, większość z nas jest tu nowa. Wiec, po prostu niech zgłoszą się chętni. - rozejrzała się znacząco. - I jeszcze raz proszę o wtajemniczenie spóźnionych sąsiadów. - Spojrzała znacząco na milczące wilki.

Ps. sry, że tak długo, ale... miałam small problem. Gomenasai!

Setha

Setha nie wiedząc czemu, ale jak tylko jedna z wader spojrzała po tych, którzy się spóźnili, czyli na nią też, to się zaczerwieniła. Jednak zdziwiła się, gdy usłyszała, że samemu można zgłaszać się do jakiejś rady. Ale, kurcze, co to jest? Nigdy o czymś takim nie słyszała. A może mogłaby się zgłosić? W końcu jest już dorosła. Jednak wciąż coś ją krępowało. Może chodziło o ten zanik pamięci? Nie wiedziała tego. Lecz może też tutaj chodziło o to, że była nieśmiała? Możliwe, że i o to również chodziło. Setha bardzo cichutko westchnęła i wygodniej ułożyła pysk na swoich łapach. Coś działo się z nią bardzo niedobrego.

Aleisha

I nagle zza gąszczy (o ile tu takowe były) wykulgała się biało-zielona samica. Wadera kichnęła gdy przez przypadek do jej nosa dotarł piasek. Wstała otrzepując się i w duchu mając nadzieję, że nikt nie zauważył jej pokazowego przybycia. Alei przybrała swoją najpoważniejszą minę, zatrzepotała delikatnie skrzydłami i siadła za grupą wilków cichutko mówiąc.
- Spóźniłam się?
Spytała lustrując wilki niebieskimi oczyma. Mało kto mógł je zobaczyć. Dopiero po chwili złapała się łapą za głowę i dodała tak samo cicho.
- Inshu no palah...
Powiedziała przeciągając literkę "a" do granic możliwości. Była tu nowa no i... Czuła się trochę niezręcznie.

Fari

Fari skinęła łbem do Karenaj na znak, że to ona powinna być Alfą. Jest bardzo odpowiedzialna, mądra i miła. Takie cechy powinien mieć Alfa. A co do rady... Fari zgłosiła się.
- Jeżeli zgodzą się inni, zgłaszam się do rady. Chciałabym w niej być. - powiedziała spokojnie i z podniesioną głową. Czekała aż inni coś powiedzą.

Crystal

- Ja też chciałabym się zgłosić. Oczywiście jeśli nie masz nic przeciwko. - powiedziała z lekkim uśmiechem. Pełnienie tak wysokiej posady w swojej watasze od dawna było jej marzeniem, dlatego nie mogła przegapić takiej okazji. Wiedziała jednak, że szanse na to, że się dostanie, są minimalne. A może akurat...? Zobaczy się...

Crimson

Crim pierwszy raz poczuł pewność siebie. Stanął przed trzema wilkami ubiegającymi się o stanowisko w Radzie.
- Ja również chciałbym w niej zasiąść. Wiem, że nie mam tutaj żadnego stanowiska, ale to chyba szara ludność najlepiej wie co dzieje się w Watasze. Potrafię podejmować dobre decyzje. Na pewno byście się nie zawiedli gdybym, to ja zajął stanowisko czwartego radnego - skłonił się do Bety. Jego wzrok głównie był wlepiony w Karenaj.

Cally

Cally wciąż nie poruszyła się. Nie, ona na pewno nie zgłosi się do rady starszych. Była tu nowa i nawet nie wiedziała za bardzo, o co w tym chodzi. Delikatnie falowała ogonem wpatrując się w kolejne zgłaszające się osoby. W tym miejscu jeszcze ani razu nie zabrała głosu. Była ciekawa, czy ktoś ją w ogóle zauważył.

Mystic

Mystic spojrzał kolejno na zgłaszające się osoby. Nie miał nic doroboty, lecz nie chciał się zgłosić. Nie był pewny. Ale może... - Jeśli droga para Beta nie ma nic przeciwko, i jeśli to tylko możliwe... Ja też mógłbym spróbować. Jak się jednak nie dostanę, to powrócę do pierwszej decyzji o zaufaniu tamtej trójce. - Powiedział, nieco przyciszając głos. Wiedział, jaki to obowiązek, więc wcześniej nie był pewny. Teraz jest.

Sarlent

Somalijka wkroczyła na tereny Watahy Wody, by po raz pierwszy rozpocząć rozmowę z zagranicznymi wilkami. Nie podeszła do nich, lecz stanęła na tyle blisko, by mogli ją usłyszeć.
-Mi scusi, in che lingua parli?
Usiadła na tyłku, wyczekując odpowiedzi w każdym możliwym języku. Bała się jednego. Że ich nie zrozumie. I co wtedy będzie? Zasuwać na piechotę do Somalii?

Narkomanthik

Samica poczuła aż drgnęło coś w jej sercu.
-I ja chciałabym przystąpić. Może i jestem nowa, ale swe doświadczenie mam, aby je dobrze i słusznie wykorzystać. Byłabym zaszczycona.- Zapewne nieliczni dostrzegli ten uśmiech w kącikach... a właściwie nikt. NIKT. Myśli wadery potwierdził wiatr buszujący między chmurami i u szczytu drzew falując nimi łagodnie.
Sierść wilków pięknie zafalowała na wietrze, a Narkomanthik poczuła przypływ siły... Kecz niewidoczny dla innych. Błagam, pamiętajcie, że wasze postacie nie umieją czytać w myślach. A Narkomanthik chce przynieść tylko dobro... kroczek, po kroczku.
Rozejrzała się po obecnych, nie wywyższała się, przedstawiała jedynie swe zdanie, miejmy nadzieję, że słuszne i korzystne.

Hiretsuna Shinigami

Basior sie uśmiechnął pod nosem widząc że ktoś w końcu nie gadał o obradzie i radzie tylko podszedł do samicy o ognistej grzywie.
- Ove possibile, Sono Raven - przedstawił się z uśmiechem cwaniaczka. Kto jak kto ale on wolał z kmś porozmawiać na spokojnie niż słuchać tego wszystkiego.

Sarlent

-Waris Dirie. Parli italiano, Raven?-zapytała, wciąż nieco oszołomiona. Nawet nie zdawała sobie sprawy, ilu mogło się tu kręcić złych typów, którym nie wiadomo co chodziło po głowach... dlatego właśnie bez zastanowienia podeszła do basiora i wyciągnęła ku niemu łapę.

Qyntia

Qyntia dopiero teraz raczyła się odezwać. Podniosła łeb, a swój wzrok skierowała na Karenaj:
- Cóż... Ja też chętnie zasiadłabym w radzie starszych. - oznajmiła. Może nie była zbyt towarzyska, ale chciała się jakoś zasłużyć dla swojej watahy, a taka okazja była niepowtarzalna...

Hiretsuna Shinigami

Basor uścisnął ręke wadery uchylając łeb aby jak realny dżentelmen cmosknąć delikatnie wierzch jej łapy. Kiedy już łeb był na swoim miejscu a on wpatrywał się w jej oczy, jak zwykle kiedy to rozmawiał odezwał się.
- Nizza per incontrare voi. E ho detto in italiano? Probabilmente sì - odpowiedział poprostu jak na niego przystało. Kto jak kto ale on żyłdostatecznie długo aby znać większość możliwych języków. Czerwonawa mgła latałą sobie dookołą niego niczym amterialna lub nie tarcza która to jednak przestała latać wokół niego i obkrążała jego jak i Waris.

Sarlent

-Non sto molto bene parlare in quella lingua ... Onestamente, questa non è la mia lingua nativa. Nel linguaggio che cosa stai parlando?-zapytała, kończąc tym samym swój zasób włoskich słów. Spojrzała z nadzieją na wilka.