Kaisa

Kaisa

Imię: Kaisa.
Wiek: Dorosła.
Proponowana ranga: Szpieg.
Ranga: Dorosła.
Historia: Kaisa urodziła się w Watasze Wody, jest córką Ramony i Luana. Dorastała w atmosferze miłości i ciepła rodzinnego, była rozpieszczana. Jej życie toczyło się nudno i monotonnie, całe dnie spędzała beztrosko i radośnie, bawiąc się z rodzeństwem i ucząc. Pewnego dnia znużona tą niekończącą się sielanką Kaisa podjęła decyzję o odejściu z krainy w poszukiwaniu nowych wrażeń. Młodziutka i niedoświadczona uciekła z domu i zajęła się wędrówką, którą zakończyła w mroźnej Krainie Wiecznej Zmarzliny. Panujące tam zimowe warunki były dla nieprzyzwyczajonej do chłodów Kaisy bardzo trudne, wadera zaczęła poszukiwać ratunku, aż trafiła na przyjazną Watahę Alabastrowego Śniegu, od której uzyskała pomoc. Przystąpiła do tego klanu, szybko zyskując sobie sympatię jego członków.
Znalazła też miłość - wilka o imieniu Terhi, syna pary Alfa. Ten jednak nie odwzajemniał jej uczucia, ba, nie akceptował Kaisy w pełni: nie dość, że nie pochodziła z jego krainy, to nie umiała sobie radzić w zimowych warunkach tak dobrze, jak inni. A ona, nie mogąc pogodzić się z odrzuceniem, popadła w obsesję na punkcie Terhiego. Śledziła go wręcz na okrągło, obserwowała każdy jego ruch, każdy gest. By nie stracić ani chwili z jego życia, zaczęła nie dosypiać, głodować, odizolowała się od reszty wilków i przestała uczestniczyć w życiu watahy - w tamtym okresie uważała to wszystko za stratę czasu. Liczył się tylko Terhi. Kaisa podupadła na zdrowiu i na długo trafiła pod opiekę medyka. Gdy wróciła do normalnego życia, okazało się, że podczas jej choroby ukochany związał się z inną. To był dla Kaisy cios wręcz nie do zniesienia i jeszcze tego samego dnia potajemnie wymknęła się z terenów watahy i odeszła. Postanowiła wrócić w rodzinne strony. Podczas tułaczki udało jej się pozbyć uczucia, które żywiła do Terhiego, lecz przygoda z nieszczęśliwą miłością bardzo ją zmieniła. Z wesołej i otwartej wilczycy Kaisa przeobraziła się w zamkniętą w sobie, nieśmiałą i apatyczną. Nie pasowała już do Watahy Wody - zrozumiała to tuż po powrocie w rodzinne strony. Na dodatek okazało się, że jej liczna rodzina zaginęła. Nic jej już nie trzymało w Wodzie i odeszła do Watahy Nocy. Od tamtej pory często znikała z krainy, wędrowała. Teraz powróciła na zawsze, chcąc znaleźć wreszcie cel w życiu w rodzinnych stronach.
Charakter: Lubi być sama i twierdzi, że nie potrzebuje do szczęścia nikogo, lecz w głębi serca tęskni do bliższych relacji z innymi. Zimna i nieprzyjemna dla obcych, sprawia wrażenie tajemniczej, ponurej i nietowarzyskiej. Bardzo zrównoważona i cierpliwa - choć zwykle bywa szorstka i niemiła, nie sposób naprawdę ją rozgniewać. Wszystkie emocje dusi w sobie, nie okazuje ich na zewnątrz, toteż wyraz jej pyska zwykle pozostaje chłodny i beznamiętny. Ambitna i potrafiąca dążyć po trupach do obranego celu. Najpierw myśli potem działa, a każdy swój ruch potrafi przemyśliwać wielokrotnie. Nieufna, trudno zostać dla niej więcej niż tylko znajomym, za to jest bardzo wierna przyjaciołom - mogłaby poświęcić dla nich życie.
Ekwipunek: Wisiorek z piórem białego feniksa, z którym nigdy się nie rozstaje. Jest on pamiątką Watahy Alabastrowego Śniegu.
Coś więcej: -

Atrybut: Zręczność.

Atrita

Akcept.