Karta Postaci Mattiasa

Mattias

Imię: Mattias
Wiek: 4,5 lat
Proponowana ranga: Dorosły
Ranga: Brak
Historia: Mattias nie pamiętał nic z dzieciństwa. Przysłaniało je traumatyczne wydarzenie, z którego pamiętał tylko krew lejącą się do rzeki. Była to śmierć jego rodziców. Po tym wydarzeniu nie potrafił znaleźć sobie nowej rodziny. To przeżycie - jak kiedyś uważał - zupełnie zatarło jego dobre, rodzinne zachowania, więc prowadził życie samotnika. Oczywiście, czasem dołączał do jakiegoś stada. Próbował. Nigdy jednak nie zostawał w nim na długo. U schyłku pewnego lata zobaczył wilczycę powoli, spokojnie sunącą przez polanę. Postanowił ją poznać. Dobrze się dogadywali i postanowili trzymać się razem przez jakiś czas. Rozbudzała w nim uczucia, o których myślał, że są stracone na zawsze. W końcu zrozumiał, że ją pokochał. Nie wiedział jak się na to zdobył, ale powiedział jej to. Okazało się, że ona odwzajemnia to uczuć, którym ją darzył. Myślał, że zaufali sobie i będą już na zawsze razem. Co prawda nie wiedział dlaczego zawsze chowa oczy, ale nie przeszkadzało mu to. On także miał swoją tajemnicę, której nigdy jej nie zdradził. Nigdy nie opowiedział o koszmarach, które go nawiedzają. Pewnego dnia, gdy wyruszyli na polowanie zobaczył te oczy, które tak skrzętnie przed nim ukrywała. Niebiesko-szare, pozbawione źrenic i tęczówek. Poczuł gniew, że mu nie zaufała a zarazem okropny strach. Podobne oczy, zielono-niebieskie, występowały w jego najgorszych koszmarach. W tych, w których widział śmierć rodziców. W tych, o których nigdy jej nie powiedział. Gdy wrócili do legowiska spotkali tam jakąś obcą wilczycę. Powiedział, że stracił dla niej głowę, choć nie była to prawda. Zanim odeszła (ta którą spotkał u schyłku lata) wypowiedział straszne słowa. Myślał, że nie słyszy, ale słyszała. Stanęła przed nim. Po jej policzku spłynęła jedna, wielka łza. Gdy spadła na ziemię wadera ruszyła w swoją stronę. Starał się ukrywać rozpacz po tej stracie. W końcu jednak nie wytrzymał i opuścił wilczycę, której nie potrafił pokochać. Szedł jakiś czas wciąż mając w pamięci obraz jedynej wilczycy, którą wciąż kochał. Po pewnym czasie trafił tutaj miał nadzieję, że w tym miejscu znajdzie spokój.
Charakter: Mattias jest z pozoru spokojnym i rozważnym wilkiem. W środku jednak szaleje z rozpaczy. Utracił miłość swego życia przez jego własną głupotę. Jest bardzo pomysłowy, ale nadal nie zdołał pozbyć się trawiącego go uczucia. Ma nadzieję, że pobyt tutaj, nieważne jak długi pomoże mu. Czasami bywa niepoprawnym optymistą, ale na ogół wszystko zimno rozważa. Jest przyjacielski i stanąłby w obronie każdej słabszej istoty nawet jeśli miałoby to skończyć się dla niego tragicznie. Nie szuka miłości, bo wie, że już nigdy nie zdoła pokochać nikogo innego, ale przyjaciół tak, bo niby czemu nie?
Ekwipunek: 50 kości, wisiorek przypominający łzę, który dostał w prezencie
Coś więcej: Wcześniej, nim zawali się cały jego świat nosił inne imię, ale postanowił je zmienić.

Atrybut: Siła

Taharaki

Akceptuję, pomimo braków kilku przecinków.