KP Eos

Eos

Imię: Eos
Rasa: Wilk
Wiek: 1,5 roku
Proponowana ranga: Pożyjemy, zobaczymy...
Ranga: Młode
Historia:
Jej historia nie jest zbyt ciekawa. Zanim tu trafiła żyła pod opieką starszej siostry Omegi. Była to nieodpowiedzialna nastolatka. Lubiła nocami przechadzać się po lesie. Chcąc nie chcąc zabierała ze sobą Eos, której takie przechadzki nie przypadały do gustu. Czemu? Słyszała ciche, syczące głosy. Miała wrażenie, że ktoś patrzy na nią i uśmiecha się szyderczo. Pewnego dnia zrozumiała, co mówią. "Chodź z nami" - syczały. - "U nas będzie ci lepiej...Kiedy ostatnio się tobą zajęła?" - pytały, mając na myśli Omegę. - "Ciągle myśli tylko o sobie...Może wcale nie jest twoją siostrą? Zemścij się na niej, za to, że cię oszukiwała...Poderżnij jej gardło, tak jak ona przebijała gardła ptakom...Może to ona zabiła twoich rodziców..."
Z początku Eos przestraszyła się tego, do czego namawiały ją głosy. Jednak po chwili stwierdziła, że mają rację. Omega nigdy nie mówiła jej, co stało się z jej rodzicami, nie zajmowała się nią należycie...Oczy zaszły jej mgłą. Skoczyła Omedze na grzbiet, przebijając pazurami jej skórę. Omega krzyknęła, a dźwięk jej głosu przeszył ciszę, niczym błyskawica. Eos zeskoczyła z pleców Omegi, ale tylko po to, by wbić zęby w szyję siostry. Szarpała bezlitośnie. W końcu Omega wydała ostatni krzyk i osunęła się bez życia na ziemię. Wyczerpana Eos padła obok ciała. Rano, gdy otworzyła oczy i ujrzała trupa, zaczęła szlochać spazmatycznie. "Co ja zrobiłam?!" - krzyczała na cały głos. Wtem wydało jej się, że słyszy te same głosy, które namówiły ją do zbrodni. "Czemu to zrobiliście?!" Istoty nic nie odpowiedziały. Eos usłyszała jedynie ich szyderczy śmiech, który jeszcze długo brzmiał jej w uszach. Głosy zdawały się oddalać, aż w końcu ucichły. Eos odwróciła głowę. Nagle martwe ciało siostry wydało jej się strasznie żałosne. Wybuchła niepohamowanym śmiechem. Wkrótce potem zdecydowała, że musi stąd odejść. Spoglądała teraz na świat zupełnie innymi oczami. Od tamtej pory nigdy nie okazała słabości. Wędrowała długo, bez przerwy. Po długim czasie dotarła tutaj.
Charakter: Od czasu tamtych wydarzeń Eos zmieniła się diametralnie. Nie boi się śmierci ani zabijania. Często bawi się różnymi zwierzątkami. Robi maleńkie tory przeszkód i "szkoli" owady, a potem topi je, bądź powoli spala, lubując się w ich męczarniach. Łapie ptaki, przekłuwa im gardło i wypuszcza, tylko po to, by je ponownie złapać lub po prostu czeka, aż ofiara się wykrwawi. Lubi bawić się samotnie, gdyż wie, że jej rówieśnicy jej nie zrozumieją.
Ekwipunek: Opaska na oko oraz szalik.
Coś więcej: Czasami słyszy śmiech tajemniczych istot lecz trwa to tylko chwilę.

Atrybut: Wytrzymałość

Taharaki

Akcept.