KP Sharii'ego

Sharii

Imię: Sharii
Wiek: Siedem lat/ Dorosły
Proponowana ranga: W przyszłości być może szpieg lub wojownik.
Ranga: Dorosły
Historia: Pewnego deszczowego wieczoru młode dwa wilki Sharii i Nathan bawili się w kałuży. Bawiąc się tak w kroplach deszczu nie zauważyli, że oddalili się o dość dużą długość od swojej nory. Po chwili ujrzeli w oddali zbliżające się do nich jakieś światło. Zaciekawieni zaczęli do niego podchodzić. Nagle Sharii i Nathan wpadli w pułapkę. Zatrzaśnięci w klatce nie wiedzieli co się dzieje. Następnie rozpoczął się chaos. Nagle przybiegły do nich jakieś istoty. Przypuszczali, że są to ludzie. Dziwne stworzenia zabrały je do ciężarówki, a klatkę przykryły jedwabnym materiałem. Przestraszone dwa, małe wilczątka skuliły się koło siebie. Po jakimś czasie zasnęły. Gdy się obudziły był w większej klatce. Była tam przeróżna zielenina. Sharii i Nathan zaczęli boleśnie wyć, jednak nie udało się im wzbudzić jakiejś większej uwagi. Potem, po za klatką ujrzeli człowieka. Przestraszeni cofnęli się do tyłu i zaczęli się trząść. Około południa klatka została otworzona, a do niej wrzucili dla nich pokarm. Głodni, zmęczeni podeszli do niego i zaczęli jeść. Kiedy zapadła noc rodzeństwo postanowiło uciec. Przeciskając się przez kraty, cichym i spokojnym krokiem pomaszerowali w kierunku lasu. Noc ta niestety była bardzo ciemna i Sharii zgubił swojego młodszego brata. Przemierzając kilometry w poszukiwaniach brata jak dotąd go nie znalazł jak również swojej dawnej nory. Zaczął wychowywać się samotnie. Z każdym dniem stawał się szybszy i wytrwalszy. Nauczył się sam polować na zwierzynę oraz walczyć. Chociaż jego brata jak dotąd nie znalazł i tak będzie go szukać. Kiedy zaś wyruszył w długą podróż dotarł właśnie tutaj. Do Watahy Wiatru. Ma nadzieję, iż może jakąś część pustki zapełni w jego życiu i sercu.
Charakter: Sharii rzadko wybucha złością wobec do innych. Jest raczej przyjaźnie nastawiony. W naturze jest spokojny i otwarty na nowe znajomości. Uwielbia pomagać bez względu czy ktoś jest szczeniakiem czy ma jakieś wyższe stanowisko typu Beta czy Alfa. Nie ma takiego dnia, w którym nie poczułby Wiatru we swej czuprynie. Szaleństwo i radość to jego drugie imię.
Ekwipunek: Pięćdziesiąt kości oraz słuchawki.
Coś więcej: -
Atrybut: Siła

Karenaj

Jestem ślepa, albo... Gdzie charakter?

Sharii

Przepraszam zapomniałem. Edit.

Karenaj

Wilki żyją od 12 do 16 na wolności i do 20 lat w niewoli.
Liczy się, że uznawane są za szczeniaki (u nas - młode) od 0 do 2 lat, a za podrostki (u nas - dojrzewające) od 2 do 4 lat.

"Bawiąc się tak w kroplach deszczu nie zauważyło, iż oddalili się o sporą długość od swojej nory."
Sporą długość? Tooo Nie całkiem poprawne.

"Mianowicie nazywali się Sharii i Nathan."
Mianowicie do czego? Czy to nie powinno być drugie zdanie?

"Nagle Sharii i Nathan wpadli w pułapkę, zatrzasnę ci w klatce nie wiedzieli co się dzieje."
To zdanie jest dziwne. Powinieneś rozdzielić je na dwa.

"zatrzasnę c"
zatrzaśnięci
.
"Przypuszczali jedynie, że są to ludzie."
Jedynie jest chyba nie potrzebne.

"Przestraszone dwa małe wilczątka skuliły się koło siebie. "
Pomiędzy "dwa", a "małe" powinien być przecinek.

"Była tam przeróżniejsza zielenina(chodzi o ZOO)."
Co najwyżej przeróżna. I o co chodzi z tym nawiasem?

"zaczęli boleściwie wyć"
CO zaczęli robić?
Co najwyżej boleśnie...

"jednak nie udało się im wzbudzić jakąś większą uwagę."
jakiejś większej uwagi...

"po za za"
Czegoś tu za dużo...

"po czeli jeść."
Nie jest to może błąd, ale "zaczęli" jeść brzmiało by lepiej.
Notabene - poczęli, nie "po czeli"

Historia do poprawy.

Sharii

Ponownie poprawione. Przepraszam za zamieszanie...

Karenaj

Przeczytaj to jeszcze raz, co?
Popraw, bo logiki brakuje - zwłaszcza na początku.

Sharii

Mam nadzieję, że teraz będzie wszystko w porządku...

Karenaj

Już cie nie męczę. Niech będzie.
Akcept.