Lunatria

Lunatria

Imię: Lunatria
Wiek: 5 lat
Proponowana ranga: -
Ranga: Dorosły
Historia: Lunatria pochodzi z Północy. Zrodziła się z romansu Łowcy z niedoświadczoną wtedy waderą, Młodszym Szpiegiem z wrogiej watahy. Wataha Północy, znana z okrutności i bezwzględności postanowiła skazać Łowcę na śmierć. Przed egzekucją Łowca kazał uciekać swojej ukochanej i zakazał powracać. Wadera posłuchała i opuściła wrogie strony. Niedługo potem, w nocy, w opuszczonej jaskini, urodziła białą wilczycę. Ponieważ księżyc był tej nocy w pełni i oświetlał młode szczenię, matka nazwała córkę Lunatria. Niestety niedługo potem matka Lunatrii zmarła. Do dziś nie wiadomo dlaczego: z głodu bądź przez działanie jakiejś choroby. Osierocone szczenię długo błąkało się po tym świecie, aż spotkało dobroduszną wilczycę Zuri. Zuri zaopiekowała się Lunatrią, nauczyła polować...Po prostu jak być wilkiem. Niestety opiekunka Lunatrii poznała pewnego wilka, urodziła własne dzieci. Chciała dalej opiekować się Lunatrią, wtedy już dojrzewającym wilkiem, ale jej partner nie zgodził się sprawować opieki nad Lunatrią. Zuri nie zgadzała się ze swoim ukochanym, ale cóż mogła zrobić? Miała dzieci, a dzieci potrzebowały ojca...Ze łzami w oczach pożegnała swoją dawną wychowankę i odeszła wraz ze swoją nową rodziną. Od tamtej pory Lunatria poszukiwała swojego nowego miejsca na ziemi. Dotarła aż tutaj, wiedziona instynktem. Ma nadzieję na spokojny i bezpieczny kącik na tym wielkim, złym świecie.
Od tamtej pory zdążyła zadomowić się w tej krainie. Nigdy nie zapomni zdarzenia mającego miejsce na Starej Polanie. Zaznała tego uczucia; świadomości, że za chwilę rozstaniesz się ze swoim życiem. I że nikt nie może ci pomóc. Ta świadomość odbiera umiejętność jasnego myślenia, czujesz, jakbyś zamarzał, nie jesteś w stanie się poruszyć...Czujesz się dziwnie otępiały...Aż nagle cię puszcza. Lądujesz w śniegu i możesz już tylko patrzeć, jak zabija kogoś innego...A raczej próbuje go opętać...
Charakter: Jest nieśmiała, z trudem przychodzi jej nawiązywanie nowych znajomości. Stara się przemyśleć każde słowo, które chce powiedzieć i każdy ruch jaki chce wykonać. Uwielbia marzyć, śnić na jawie. Można ją określić mianem romantyczki. Kocha samotność, ale od czasu do czasu lubi pogadać ze swoją bratnią duszą. Oczywiście jeśli ją znajdzie, co nie jest takie proste. Lubi patrzeć na księżyc, obserwować jak zmienia fazy...
Ekwipunek: naszyjnik z diamentem - jedyna pamiątka po matce; najczęściej skryty pod bujną sierścią na szyi, purpurowy koc od świątecznego duszka Seuty i 50 kości.
Coś więcej: Czuje niezrozumiałą więź z księżycem.
Atrybut: Zręczność

Taharaki

Rozbuduj nieco charakter - niechże nie będą to same suche określenia, epitety.
Poza tym nie mam zastrzeżeń. Kiedy poprawić charakter, będzie akcept.

Inna

Karta zaakceptowana~
Inna