Tunel do nieba, miejsce Karenajki

Star

//Jestem tu tylko ja, Sune i Karenaj. Closer, zmykaj.

Uśmiechnął się lekko do Karenaj.
- Nie musisz być dzielna. Jeszcze trochę Kochana i będzie po wszystkim, a małe szczeniaczki wtulą się w Twoje aksamitne futerko- pocieszał ją i motywował.
- Spróbuj przeć przy następnym skurczu, dobrze?- rzekł. Trochę porodów już widział.

Vedette

- Deo, może przejdźmy w inne miejsce. Zawadzamy tu trochę. - skrzywiła się troszkę.

Sune

Sune nigdy nie rodziła, toteż mogła sobie tylko wyobrazić ból towarzyszący przy porodzie. Znała się na 'medycynie', gdyż matka jej dużo opowiadała, pokazywała zioła, uczyła. Czasem zabierała ją jako szczeniaka do lecznicy. Patrzyła na wilczycę. Wszystko dobrze przebiegało - Zaciśnij łapy i przyj. A za chwilkę ujrzysz gromadkę maluchów - powiedziała - Wdech i wydech - dodała spokojnym głosem i zrobiła kilka oddechów i wydechów.

Dea

Tak,tak oczywiście - odparła przestępując z łapy na łapę - może do twojego legowiska albo do mojego? z pewnością uda ci się tam wdrapać - uśmiechnęła się lekko

Karenaj

Karenaj naprężyła mięśnie łap i przy najbliższym skurczu zaczęła przeć. Wydałą z siebie niepodważalnie głośny wrzask, który świadczył o kolejnej fali bólu.

Star

Był wciąż blisko niej, liznął szybko po skurczu jej nos, by go zwilżyć. Podziwiał ją za to, co właśnie robiła. Przecież wiedziała, że to ją czeka, a mimo to chciała mieć z nim więcej szczeniąt.
- Kocham Cię, Karenaj- powiedział w przerwie między skurczami.

Karenaj

I kolejny skurcz wstrząsnął ciałem wilczycy. Cały czas starała się przeć, by urodzić te małe, puchowe kuleczki, które są ich dziećmi.

Sune

- Bardzo dobrze Karenaj. Jeszcze trochę - powiedziała i nikle się uśmiechnęła - Jeszcze chwilka, a ujrzysz małe - dodała ciepłą barwą głosu.

Karenaj

Karenaj znów poczuła skurcz, tym razem mocniejszy niż wszystkie poprzednie. Z jej pyska wydarło się głośne jęknięcie, Karenaj parła z całych sił, a w pewnym momencie poczuła chwilowe uczucie wytchnienia.

Star · Wysłany: Wto 18:47, 02 Mar 2010 Temat postu:

Spojrzał w dół, spodziewając się ujrzeć pierwszego malucha. Liznął w bok kufy waderę i posłał jej uśmiech. Piękny uśmiech, taki, na który chce się odpowiedzieć uśmiechem. Chciał, by chociaż psychicznie czuła się w miarę komfortowo.

Karenaj · Wysłany: Pią 9:12, 05 Mar 2010 Temat postu:

Z ciała wilczycy wyłoniła się mała, ruda kulka. Jednak nie był to koniec. Wstrząsnęły nią kolejne spazmy bólu, a skurcz zmusił ją po raz kolejny, by zmusiła swoje obolałe ciało do wyparcia następnego młodego z własnego łona.

Agresja · Wysłany: Czw 18:56, 25 Mar 2010 Temat postu:

//Nie chce czekać kolejnych tygodni//

Młoda wilczyca weszła do swej rodzinnej groty. Zastała tam matkę, która właśnie rodziła, ojca i jakąś obcą wilczycę.
-Mamo! - z jej gardła wydobył się zduszony dźwięk. Spojrzała na małe, rude coś o z niej "wypadło". Podbiegła szybko i pomogła małemu wyjść na świat.

Karenaj · Wysłany: Czw 19:05, 25 Mar 2010 Temat postu:

Wilczyca zrobiła wielkie oczy, gdy zobaczyła wchodzącą córkę.-Nie...-Powiedziała cicho, lecz przerwał jej własny krzyk. Kolejny skurcz. Zaraz na świat przyjdzie kolejne młode.... .

Agresja · Wysłany: Czw 19:14, 25 Mar 2010 Temat postu:

Agresja położyła małe na legowisku obok i podeszła do matki.-Mamo, jeszcze trochę. Na pewno Ci się uda!-Krzyknęła, a w jej oczach świeciły się iskierki. Zaczęła lizać młode, do którego przed chwilą wróciła, by oczyścić jego sierść.

Karenaj · Wysłany: Czw 19:32, 25 Mar 2010 Temat postu:

Karenaj krzyknęła znów. Skurcz znów był mocniejszy. Tym razem szło szybciej, niż z pierwszym szczeniakiem tego miotu, mimo iż sam poród był cięższy od poprzedniego. Spojrzała ze strachem na dorastającą córkę.

Agresja · Wysłany: Czw 19:41, 25 Mar 2010 Temat postu:

Gdy z ciała wilczycy wyłoniło się kolejne młode, Agresja podbiegła by i nim się zająć. Dotknęła łapy matki, - Już niedługo. Zaraz to się skończy. - Powiedziała, pomagając uwolnić się małemu stworzeniu z ciała matki. Gdy to jej się udało, oczyściła je tak, jak poprzednie.

Karenaj · Wysłany: Czw 19:49, 25 Mar 2010 Temat postu:

Wilczyca krzyknęła jeszcze raz. Z jej ciała zaczęło wychodzić trzecie szczenie. O jak była wdzięczna córce za pomoc! To chyba ostatnie szczenie. - Pomyślała, a właściwie zamarzyła. Taki ból był nie do zniesienia, nawet dla niej.

Agresja · Wysłany: Czw 19:55, 25 Mar 2010 Temat postu:

Agresja zajęła się kolejnym szczenięciem. Była trochę przestraszona, działała na oślep, jednakże poradziła sobie. Instynkt macierzyński, który właśnie się w niej budził, był na tyle silny, że zdołała pomóc matce przy porodzie. Trzy szczenięta.

Karenaj · Wysłany: Czw 20:02, 25 Mar 2010 Temat postu:

Gdy trzecie szczenie przyszło na świat, skurcze prawie ustały. Po chwili z ciała wilczycy wynurzyło się łono, jednak na tym koniec. Wilczyca ciężko dyszała, spojrzała jednak na małe, w jej oczach błyszczało szczęście.-Jakiej są... ?-Zapytała, leżąc oparta o swego partnera.

Agresja · Wysłany: Czw 20:04, 25 Mar 2010 Temat postu:

-Dwie dziewczynki i chłopiec.-Uśmiechnęła się do matki, która nie musiała kończyć. Odłożyła na później to, z czym tu przyszła. Teraz matka była bezpieczna i młode też. Wszystko było w porządku. Podała matce dwie wilczyce.-Jak je nazwiecie?