Chata Heliosa

Katsume

- Uważaj bo dostaniesz z bazooki.
Ostrzegł powarkując. Sławek uspokoił się już, i na powrót zasnął. Jakby zapomniał o całym zdarzeniu. Kot przytulanka ot co! Katsium zakręcił butelką dość lekko, sądząc, że gdyby zrobił to mocniej, zgubiłaby się. Padło na Kyin.
- Arrbuzie! Pytanie or zadanie?
Spytał kręcąc się w miejscu.

Kyinra

-Bardzo cię proszę o.. zadanie.- powiedziała i się położyła kładąc pyszczek na łapach. Patrzyła na Katsume z dołu, co on wyprawiał? No dobra, wolała w to nie wnikać.. może to jest inny styl masturbacji? No i Kyin znowu odpłynęła w świat erotyki, po głowie chodziły jej różne niecenzurowane myśli i obrazki. Kurde... skąd ona je brała?

Katsume

- Ugryź Marco w tyłek.
Zawyrokował głosem niezezwalającym na sprzeciw. Chciał dać Mańce nauczkę... Za co? Za tę noc poślubną! I to Kyin miała ją ugryźć. Plan idealny wręcz!

//Znów brak weny >.<

Kyinra

Westchnęła tylko i się podniosła. Ile czasu będzie później szorowała zęby ojoj.. zaczęła podchodzić do wilczycy szczerząc ostre kiełki, które po chwili wbiły się w jej tyłek. Odczepiła się od niej i usiadła na swoim miejscu, wyjęła gumę miętową i zaczęła ją rzuć. Do czego to skłaniało się jej kiełki, ech.. zakręciła butelką i wypadło na.. Marco. -Pytanie, czy zadanie?-zapytała.

Marco

-Z-zadanie-powiedziała masując się, w miejscu które przed chwilą ugryzł Arbuzz. Trochę bolało, ale nie ma co rozpaczać. Spojrzała na Katsume złowrogo. Chciałby go teraz zamrozić wzrokiem.

Kyinra

-No to... powiedz Heliosowi, że go kochasz... to będzie twoje zadanie.- powiedziała z wrednym uśmiechem i machnęła ogonem. No to teraz ciekawe.. czy Marco mu to powie, jeżeli tak to będzie miała wykonane zadanie, jeżeli nie to.. cóż... niestety nie.

Marco

Marco zdenerwowana zaczeła walić ogonem o podłogę. Trzęsąc się lekko otwarła usta. Ale nic się z nich nie wydobyło.
-J-ja nie dam rady-mrukneła spuszczając łeb.

Katsume

- Tchórz!
Krzyknął Katsume. Osobiście jeszcze niepoznał uczucia miłości, więc nie wiedział po co Marco się boi. A i to dało mu do myślenia. Nie bała by się, gdyby go niekochała, ale ta, prawdopodobnie naprawdę go kocha. Cóż za powalona filozaofia...
- Czego się bać?
Spytał nadal trzęsąc się w miejscu. Kyin to ma pomysły,

Kyinra

Bo w końcu Kyin jest genialna, i ma genialne pomysły. -Dobra, dobra.. Marco.. zakręć tą butelką.- powiedziała i podniosła z ziemi jednego szluga. Zapaliła marihuanę i zaciągnęła się, z jej pyszczka wydobywał się tylko dym. Lekko we łbie jej się zakręciło, ale to chwilowo. Uśmiech znowu pojawił się na jej pyszczku.

Marco

Marco zdenerwowana spojrzała na zegarek. Już była pora na to, by wrócić do domu i nakarmić zwierzaki. Wstała i poprawiła opaskę na głowie poczym zmieniła utwór na mp4.
-Narka, Marco odmeldowuje się-powiedziała i powoli wyszła uśmiechając się.

zt.

Kyinra

Kyinra przymrużyła ślepia, nie nadążała za Marco, po prostu,, Kyin machnęła ogonem i usiadła między Heliosem a Katsume.
-No dobra.. co robimy?
Zapytała i owinęła łapy ogonem. Helios.. być może poleci za Marco, a co będzie z nią i Katsume- rozejdą się. No i się impreza skończy!

Helios

Helios spojrzał zdziwiony na Marco. Nie chciało mu się za nią biec. Bo niby po co? Zamachał ogonem i spojrzał na Kyinre, a następnie na Katsume. - No to może będzie piec. Mam dużo rzeczy co możemy upiec. To jak? - zapytał wesoło i uśmiechał się jak debil.

Kyinra

-Katsume! Upieczemy Katsume!- zawołała i wskoczyła na Katsume wywalając go. Usiadła mu na brzuchu z błyskiem w oku, oj tak. Ona już się nim zajmie, wiadomo co jej do tego durnego łba wpadnie? A jak go będzie chciała zgwałcić? Ale nie, nie na widoku Heliosa. O nie! Miała chociaż ciut swej dumy.

Helios

Helios uśmiechnął się szeroko. - To wrzuć go do pieca - powiedział zacierając łapy. Ale będzie obiad. Hel oblizał się, a po chwili wyciągnął musztardę, keczup i sól. Nie umiał się doczekać.

Kyinra

-Może damy mu jeszcze pożyć. Nie będę miała kogo nawiedzać, gdyby Katsusia nie było.- stwierdziła i przytuliła Katsume, oj biedny Katsu. Nie dość, ze miał obciążenie na brzuchu w postaci Kyin, która nadal z niego nie złaziła, to na dodatek go zaczęła przytulać. Może w najbliższym czasie Katsu będzie się mógł czegoś innego spodziewać?

Katsume

Katsume'a zamurowało. Upiec? Go!? Hitlerowca!? Oni sobie chyba żartują... Głupio żartują... Nagle do jego łba wpadła ta jedna z tych po(tu wstaw cenzurę i słowo które ocenzurować wypada :P) myśli. Przecież jeszcze nie zużyli jego 12 kilowego persilu... Wyciągnął niewiadomo skąd swój 12 kilowy persil i położył na środek pokoju z szyderczym uśmiechem.
- Odpuść mi Kyinruś i bardzo prosiam o zejście ze mnie... Albo wypcham Cię persilem.
Powiedział jakże mądrym głosem.

Kyinra

Zlazła z niego i usiadła obok. -Wypchał byś mnie, swoją kochaną koleżankę od Persilu? No wiesz..- powiedziała i zarzuciła łbem. Szopa na głowie jej tylko podskoczyła. Odwróciła się tyłem do Katsume. Była na niego "obrażona". No może jednak nie na serio, ale co jej szkodzi spróbować?

Katsume

- Ky!
Krzyknął na odwróconą i obrażoną Kyinrą.
- Głodna nie jesteś sobą!
Dodał i wpakował jej do pyska kawałek mięsa które należało do Heliosa(niewiem skąd je wziął ale okeeej...). Miał nadzieję, że mu to wybaczy... Kiedyś... W końcu Kyin jeszcze nigdy nie brała sobie jego "gróźb" na poważnie. Uznał więc, że była głodna.

Kyinra

Gdy poczuła mięso w pyszczku przeżuła i połknęła.
-Słucham ciebie, drogi Katsume.- powiedziała. Na jej pyszczku nie było uśmiechu tego co zwykle. Teraz była poważna, tak jak nigdy. W końcu Katsu musi odpokutować ten jakże wielki grzech. W jej oczach można było wykryć rozbawienie, teraz to tylko one świadczyły o tym, że jest jej wesoło, czy Katsu się skapnie, czy nie?

Katsume

Katsume czując powagę w głosie Kyinry westchnął. Oczywiście jego głupota nie pozwoliła mu zauważyć tych radosnych światełek w jej ślepiach. Po chwili opuścił łeb i...
- Kyin! Nie obraaaaażaaaaj się!
Zaskomlał tuląc przyjaciółkę z całej siły.