Dom Debry

Raksasi

No wreszcie trochę orzeźwienia! Zadowolone szczenię zamruczało niczym kot, by zaraz, jak małpka przeskoczyć na Ferine. Wcześniej chęć przystosowania się do otoczenia przezwyciężyła głód małego. Chwilę potem Demoniczny siedział przyssany do matki i pił mleko co jakiś czas pomrukując.

Debra

Ferine leżała i spokojnie wpatrywała się w syna. Był... Wspaniały. Jedynak, tak jak ona. I nie jest jakiś nadpobudliwy. Jak narazie. Dla niej i tak na zawsze pozostanie taki sam, jak teraz.

Christopher

Jimmy zaspał. Tak i to okropnie.! Gdy tylko się zorientował gdzie jest postanowił jak najszybciej opuścić dom Ferine. Nie chciał nadużywać jej gościnności. Spojrzał ciepło na wilczycę i odszedł. Już go tu nie było.

Hiretsuna Shinigami

Basior nawet nie zwrócił uwagi na tamtego. Wpatrywał się w swojego syna.
- Jedyny w swoim rodzaju. Trzeba to przyznać... - oznajmił z lekkim uśmiechem. Machnął kilka razy ogonem w te i wewte po czym podszedł bliżej Ferine, położył się za jej placami aby wpatrywać się w jedzącego małego. Cmoknął swoją ukochaną delikatnei w uszko.

Debra

-Tak...-Ferine pogłaskała po łebku szczenie. Na chwile odeszła, by otworzyć jeszcze jedno okno. W pomieszczeniu było naprawdę gorąco. Podeszła do Ravena.
-Nigdy nawet nie myślałam, że spotkam kogoś tak wspaniałego jak ty i założe rodzine.-szepnęła mu na ucho uradowana.

Raksasi

No jak się można spodziewać, Raksasi zasnął na pewien czas, na pewien dłuuugi czas. Maluch obudził się dopiero teraz z przeciągłym ziewnięciem. Rozprostował kości i rozejrzał się. Chyba nic się nie zmieniło... To dobrze. Spojrzał na ojca z wyrzutem. Czemu go nie obudził? Ha, Demoniczny już miał swoje błahostki, proste problemy, którym należało zaradzić. O, na przykład czemu ojciec go nie obudził! Toć to hańba tyle spać! Przynajmniej dla niego. Wilczek siadł na środku pokoju i zaczął próbować sklecić zdanie. - Cz-em, niee obu-dzzzii-łe? - wydał z siebie, pełną pretensji wypowiedź, która była ledwo co zrozumiała, a jej cel był taki, by wymusić u Raven'ka godne Raksasi'ego przeprosiny.

Debra

Debra uniosła brwi i spojrzała na szczeniaka. Po tym spojrzała na Ravena. -No właśnie, czemu?-spytała z pewnym wyrzutem. Nie, nie chodziło o szczenie. O to, co on zrobił. No cóż, tak to jest z Demonami.
-Mój drogi Demoniczny, może chciałbyś wyjść na świeże powietzre?-spytała szczeniaka.

Czy otrzymuje od ciebie zgode, by napisać, że Debra wzięła szczeniaka i poszła z nim nad wodospad?

Raksasi

// Tak, mhm. :3

- Taaa... - wydał z siebie przeciągłą odpowiedź, Raksasi i machnął ogonem. Szczerze mówiąc, dotychczas nawet nie wiedział, że tak może. Ale ubaw, będzie krzywdził innych mocą swego zacnego, puchatego ogona... Chociaż póki co był jeszcze dosyć krótki... Otarł się o matkę niczym kot i siadł u jej łap, lustrując ojca spojrzeniem krwistoczerwonych oczu. Nie odpowiedział mu czemu. To niedobrze.

Debra

Debra wzięła szczeniaka i usadziła wygodnie na swoich plecach. Skierowała się w stronę wyjścia z uśmiechem. Ale jeszcze zdążyła posłać wrogie spojrzenie Ravenowi. Będzie musiał z nią porozmawiać.

zt. oboje

***

Debra przyszła tutaj i rzuciła swój szal na ławę. Usiadła na łóżku i westchnęła cicho. Czemu dzieci muszą tak szybko dorastać? Czemu Raksasi już jest nastolatkiem? Nawet nie mogła go porządnie oprowadzić, teraz sam zacznie życie. Gdyby mogła znów mieć dziecko...

Hiretsuna Shinigami

Raven przybył do legowiska Debry. Zmaterialozował się nie nagle lecz powoli za waderą aby poczuła jego obecnośc i aby nie przestraszyła się. Jedynie co do niej był delikatny. Położył się. Swą przednią łapą przejechał po jej grzbiecie delikatnie.
- Witam moją boginię. - powiedział po czym usiadł obok niej i cmoknął ją w szyje a następnie w nosek.

Debra

-Witam cię Raven. A czy niechciałbyś mieć córki?-spytała ciekawa patrząc na wilka z uśmiechem. Długo na niego czekała. Tęskniła za nim. Ciekawe co powie.

Hiretsuna Shinigami

Basior zastanowił się chwilę.
- Córki? Szatan wcielony w postaci naszego syna ci nie wystarczy? No ale dobrze. Zgadzam się. Lecz jej imię? Musiało by być podobne do twojego. Takie małe zdrobnienie albo zmiękczenie twego imienia. Może nie Debra a...ssss.... Debbie? - zapytał po czym naparł na nią bokiem tak żeby ta się położyła na swój lewy bok po czym wilk zaczął ją powoli jak i delikatnie całować po szyji, dekoldzie oraz po pyszczku.

Debra

-Wspaniałe imie. No cóż, myślałam, że jak będziemy mieć córkę to będzie tak: będziemy rodziną mama, tata, syn i córka, gdyby coś się stało Raksasi'emu ona mu pomoże i na odwrót, ogólnie. Raksasi jest podobny do ciebie, może Deebi byłaby taka jak ja?-powiedziała, wtulając się w sierść wilka.-Kocham Cie. Obiecuję, że jak Deebi troszkę podrośnie, to zajmie sie nią Raksasi, a my będziemy mieli dla siebie więcej czasu.-wyszeptała.

Chyba wiadomo co dalej. xD Nie trzeba opisywać.

***

-Mam nadzieję, że i Deebie będzie choć w połowie taka jak ty-wyszeptała wilkowi na ucho, spoglądając na swój brzuch. Tam w środku jest jej cóka. Cudownie było mieć syna, ale zawsze marzyła o córeczce. Łezka szczęścia spłynęła po pyszczku Debry.-Raven, pamiętaj, że nawet jak będe się na ciebie złościć, to i tak będe cię kochać. Chyba powinnam iść. Może córka urodzi się w twoim legowisku?-cmoknęła Ravena w policzek i powoli wyszła.

zt.

Hiretsuna Shinigami

Basior także od razu poderwał się i wyszedł za Debrą do swojego lega. Będzie miał córke!! Ale fajowo xDD z.t.