Podzienme jaskinie Siomhy i Sethy

Siomha Lorcan

- Przestań, Helmi!- zawołała za wilczycą. - Nie przeszkadzasz mi.- uśmiechnęła się, zamerdała nieśmiało ogonem.

Kina

-Sioh zbanowali mi Lilkę i co teraz zrobię?-rzuciła i wyszła

Helmi

Przekrzywiła łebek. - Ale... ty jesteś tutaj ze swoją rodziną, a ja jestem zupełnie obca - odpowiedziała. W tej chwili czuła się u Siomhy jak piąte koło u wozu.

Kina

-Hm..Jak się nazywasz?-spytała wadera
W oczach wilczycy wyczytała że się nazywa Helmi.
-Jestem Kina-powiedziała i znikła gdzieś*nmjt*

Helmi

Zmarszczyła brwi, przyglądając się nieznajomej wilczycy. Zanim zdążyła odpowiedzieć na jej pytanie, ta znikła gdzieś. Helmi rozejrzała się gorączkowo po legowisku Siomhy, lecz jej oczy nie dostrzegły już czarnej wadery. Mała przeniosła na Siomhę pytające spojrzenie.

Siomha Lorcan

- Pochodzimy z tej samej watahy.- uśmiechnęła się.- Więc niemal jesteśmy rodziną.- rozejrzała się uważnie.- Z resztą... jakoś wszystkich wywiało.

Setha

Setha wpadła do pieczary.
- Witam wszystkich!! - Wykrzyknęła uradowana.
Spojrzała na młodą wilczycę.
- Możesz zostać jak chcesz. - Powiedziała i odrazu się zawstydziła i spuściła łepek. - Przepraszam, trochę usłyszałam. - Wytłumaczyła się cicho.

Siomha Lorcan

- Widzisz?- zwróciła się do Helmi.- A Ty, co tak wpadasz, jak diabełek z pudełka.- zaśmiała się, widząc córkę.

Helmi

Jej pyszczek rozciągnął się w szerokim uśmiechu na słowa nieznajomej, dość młodej wadery. - Jestem Helmi - przedstawiła się krótko białej wilczycy.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się, widząc, że Helmi jednak została. Przeniosła wzrok na A'htes, a następnie zapatrzyła się w płomienie ogniska.

Setha

Setha również się uśmiechnęła.
- Na imię mi Setha.
Spojrzała na mamę.
- Wcale nie wpadam jak diabeł z pudełka. - Zaczęła się przekomarzać z nią. Podbiegła do ogniska i bachnęła się dosyć blisko, by ogień ją ogrzał. Zamyśliła się na parę minut. - A w ogóle, można WYSKAKIWAĆ jak diabeł z pudełka. - Stwierdziła z naciskiem na to jedno słowo.
Spojrzała na Helmi.
- Przepraszam, że pytam, ale... - Zawahała się - ale co cię tu sprowadza? - Podniosła brwi w pytaniu.

Siomha Lorcan

- Ale Ty wpadłaś.- warknęła wesoło. Przeturlała się na brzuch.- Zaraz wracam.- powiedziała i podbiegła do strumienia, napić się wody. Wróciła następnie do ogniska.

Setha

Setha sennie spojrzała na mamę.
- Wcale nie wpadłam tylko wbiegłam. - Oznajmiła. Spojrzała na wilczątko. - Helmi... Siadaj, nie stój tak, bo mnie łapy bolą od patrzenia jak ty stoisz. - Powiedziała do wilczycy. Nie była to nagana, wręcz przeciwnie. Setha uśmiechała się, gdy to mówiła. Przekręciła się na plecy i patrzyła na nią już do góry nogami. Uśmiechnęła się jeszcze szerzej. - Prooooooszęęęęęęęę... - Jęknęła.

Siomha Lorcan

- Nie ziewa się w towarzystwie.- upomniała córkę. Otarła wodę z pyska i potrząsnęła łbem. Ogień szybko wysuszył jej sierść.

Setha

Setha zrobiła naburmuszoną minę.
- Ja wcale nie ziewałam. - Poskarżyła się i spojrzała wilkiem na mamę. - Ja po prostu tak prosiłam Helmi, żeby usiadła.

Helmi

Helmi usiadła za namowami Sethy i słuchała uważnie rozmowy wilczyc, wesoło merdając przy tym ogonkiem. Bardzo jej się spodobał ich sposób zachowania, ton, jakim się do siebie zwracały... u Siomhy Lorcan i Sethy panowała prawdziwie rodzinna atmosfera, do której ta mała tak lgnęła.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła, widząc, że Helmi czuje się swobodnie. Puściła do niej wesołe oczko i też merdnęła ogonem.- Myślałby kto, że wszystkie wilki kiedyś dorastają...- wskazała łbem na córkę.- Tej tutaj jeszcze dużo do tego brakuje.- szczeknęła wesoło.

Helmi

Helmi zmarszczyła nosek, słysząc dziwne w jej uszkach słowa Siomhy. - Wcale, że nie wszystkie - zaprzeczyła szybko, kręcąc przy tym łebkiem. - Ja na przykład jestem mała odkąd pamiętam, a moi koledzy już dawno temu dorośli.

Siomha Lorcan

Przekrzywiła łeb.- Ale Ty jesteś Wiecznym Dzieciakiem, więc Tobie wolno... Nie uważam za to, że nie zachowujesz się dojrzale. Wręcz przeciwnie. Odniosłam wrażenie, że nie jesteś niedojrzała.- uśmiechnęła się. Miała nadzieję, że Helmi ją zrozumie.

Setha

- Mamuś... - Setha przerwała na chwilę swą wypowiedź, lecz po chwili ciągnęła dalej. - Mamuś, dlaczego ja nie mam rodzeństwa? - Spytała swoją mamę. Bardzo interesował ją ten temat. Na chwilę zapomniała o towarzystwie młodej wilczycy, lecz po chwili przypomniała sobie o swoim nietakcie. - Upsss... - Szepnęła i przyłożyła sobie łapkę do pyszczka. - Helmi... A od kiedy tutaj przebywasz? - Spytała ją.