Tunel do nieba, miejsce Karenajki

Karenaj

No tak jagby.-Powiedziała ocierając się o niego. Kocała go. Chciała mu to pokazac. Wtuliła pysk w jego kark z uczuciem. Nie przyjacielskim, lecz gorącym, namiętnym.

Star

Również mocno ją przytulił, popchnął ją lekko w stronę głębokiej czerni, gdzie nikt nie mógł ich dostrzec.
Uśmiechnął się i czekał na jej ruch.

Karenaj

położyła się na ziemi gotowa. Byli sami i chciała żeby tak pozostało. Chciała, żeby do niej podszedł. Chciała żeby był blisko niej, na zawsze.

Star

<Nie, nie damy Wam tej satysfakcji :P Cenzurka :) >

Star podniósł się, puścił Karenaj i położył się obok niej. Ujął w łapy jej pysk i liznął ją w nos. Uśmiechał się, a ona mogła poczuć jego ciepły oddech na kufie.

Karenaj

Wadera przytuliła się do stara. Czułą sie dobrze, chodź trochę zmęczona. Kochała wilka i chciała mu to stale pokazywac.

Star

- Ile chciałabyś mieć szczeniąt? Myślałaś już pewnie o tym... - patrzył na nią, ledwo dostrzegając jej kontury w mroku.

Karenaj

-Dwoje, może troje.-Odpowiedziała wadera wtulając się w futro partnera leżącego za nią. -A ty?-Spytała zamykajac oczy.

Star

- Ja... Nie myślałem nigdy o liczbie. Zawsze chciałem, by moje szczenięta mogły liczyć na oboje rodziców, by nie musiały przeżywać nigdy tego co ja. Żeby miały lepszy start, lepsze życie... Rozumiesz mnie?

Karenaj

-Hymm, tak. Wiem o co chodzi.-Szepnęła wadera. Powróciła wspomnieniami do swego dzieciństwa. Miała od zawsze dwoje rodzicó, ale oni żyli przeszłością...

Star

Pomyślał o swojej przeszłości. Nie tylko o dzieciństwie... Nie tylko dzieciństwo bolało. Późniejsze życie i pewna wilczyca też mocno go zraniły. Popatrzył czule na Karenaj. ufał, że ona mu tego nie zrobi. Był zakochany.

Karenaj

Wróciła do teraźniejszości.-Hmm, kochany, jaką miałeś przeszłoś?-Zapytała czule. Cicho. Nie chciala go ranic, chciała go jednak poznac... .

Star

Wzdrygnął się.
- Gdybyś wiedziała, to już nigdy nie byłoby tak, jak jest między nami teraz.
Patrzył na nią smutnymi oczyma.

Karenaj

-Myślę, że nie. Ale to twoja decyzja. Powiesz, kiedy będziesz gotów.-Stwierdziła i wtuliła sie w jego gęste futo zasypiając.

Star

Wtulił się w nią, myślał.
- Może i Tobie ufam, Słodka, ale sobie nie... Za bardzo się boję. Nędzny tchórz. - pomyślał i zamknął oczy. Teraz wszystko się miało zmienić, miało być dobrze.

Karenaj

Wadera otworzyła oczy. Wstała, musiała rozprostowac kości. Spojrzała na basiora. Jej partnera i ojca jej przyszłych dzieci. Ich dzieci.

Star

Zastrzygł na nią uszami, wyciągnął łapy przed siebie. Uśmiechnął się.
- Co ma być to będzie. Nie będziemy już sami.

Brak weny xD

Karenaj

To z pewnością.-Powiedziała wadera i wyskoczyła na sklepienie jaskini.-Polatamy?

Star

Spojrzał na nią zaskoczony.
- Nigdy nie latałem. I nie jestem pewien, czy kiedykolwiek bym chciał... - No tak. Wilk wiatru, ale twardo stąpający po ziemi. Dosłownie.

Karenaj

-Jak chcesz.-Odparła wadera i usiadła na sklepieniu jaskini.-Wiesz, ja chba muszę się przejśc, idziesz ze mną?-Zapytała.

Star

- Oczywiście.
W mgnieniu oka poderwał się na łapy, stanął obok.
- Dokąd księżniczka sobie życzy? - uśmiech pojawił się na jego kufie.