Tunel do nieba, miejsce Karenajki

Agresja

Żałowała że jest tak mała i nie może odpłacić mamie tym samym.Zrobiła obrażona minę i odwróciła się z myślą że już nigdy nie otworzy buzi.Niestety nadal poruszający się ogon ojca był tak dokuczliwy że musiała się na niego rzucić ,złapać w objęcia i ugryźć.

Karenaj

Wadera zdjęła łapę z pyszczka małej i zaśmiała się perlistym głosem. Uciszyła łapą wciaż szczekającego Heliosa.

Star

podniósł ogon i połaskotał Agresję po nosku. Uśmiechnął się... Sam zaczynał się bawić.

Helios

Wilczek uciszył się i na powrót położył, aby spac.

Agresja

Kichnęła i popatrzyła na ziemię.Złapała jakiś papier w zęby mocno je zaciskając...Kopnęła w niewielki kamyczek by nie dać spać bratu

Karenaj

Wadera była zmęczona, więc idąc za przykładem synka położyla się i usnęła.

//Sorki, ale ja już muszę leciec. Jutro o szóstej pobudka i kilkugodzinna jazda autokarem z wa-wy po przewięzi na mazurach. Pozdro!//

Helios

Wilczek pisnął i znów położył się spac.

Agresja

Tym razem dała za wygraną śpiochom ponieważ sama chciała się położyć.Legła na środku, lecz nie mogła zasnąć ...

// też muszę zaraz lecieć i miłej wycieczki życzę pzdr//

Star

Położył więc Agresję obok Karenaj, by ta ogrzewała ją. Zbliżał się chłodny wieczór.
Położył się obok, zamykając szczenięta między sobą a partnerką. Miał zamiar czuwać i pilnować ich :)

Agresja

Nie miała zamiaru spać.Pewna że rodzice śpią ,wdrapała się na mamę i zeskoczyła na ziemię.
Natychmiast znowu porwała coś z ziemi i podążyła po cichutku w ciemny tunel w legowisku ..

Star

Uniósł czujnie łeb. Bezdźwięcznie szedł za małą, która nie miała pojęcia, że tata nie śpi. Usiadł za nią i ją obserwował.

Karenaj

Vadera obódziła się i ziewnęła. Zauważyła brak Stara i Agresji. ?Nie przejęła się tym, wiedziała, jaka jest mała, a ojciec pewnie poszedł jej pilnować. Po chwili usłyszała wycie Jainy. Delikatnie obódziła Heliosa i chwyciła go w pysk. Podniosła się i jeszcze zaspanego wilczka w pysku niosła na miejsce spotkania.

Star

Spojrzał za obojgiem. Wstał i podszedł do Agresji.
- Chodź, Alfa wzywa. To będzie pewnie pierwsza narada w Twoim życiu...- wziął małą w pysk i ruszył za Karenaj.

Karenaj

Wadera weszła, nie wleciała, do swojej groty. Jej głowa wydawała się rozsadzać do środka.-Jeju...-Jęknęła cicho. Położyła się, chcąc usnąć. Po prostu miała kaca.

Whitewind

Przyszła tu z ciekawości i chęci poznania nowych wilków. Niepewnym krokiem weszła, ale stała tuż przy wejściu, w razie niemiłych zaskoczeń. Była tak zajęta wyciąganiem kulek śniegu z futra, że nie zauważyła nikogo.

Karenaj

Wilczyca weszła do swojego legowiska, lecz nie dolnym wejściem, a górnym. Tylko latające wilki mogły dotrzeć tam w ten sposób. Wleciała więc, ale jeszcze będąc w powietrzu zauważyła nieznaną jej waderę. Gdy tylko znalazła się w środku, otrzepała się i pobiegła na dół tunelem, wprost do Whitewind.-Hej, Kim jesteś?-Zapytała patrząc na nią ciekawie, ale nie podejrzliwie. Pachniała przecież jej watahą.

Whitewind

Uśmiechnęła się słodko. - Witam! - Skłoniła się nisko. Nie znała tej wilczycy, a jednak coś jej podpowiadało, że jest ważną osobą w watasze. - Jestem Whitewind - Na jej pyszczku ponownie pojawił się uśmiech. - A ty jak masz na imię? - Zapytała. Nie miała czasu, żeby sformułować ładniej to pytanie. Usiadła bezszelestnie i patrzyła na wilczycę.

Karenaj

-Jestem Karenaj. No i błagam, nie kłaniaj się, tylko właź!-Uśmiechnęła się i odwróci~a, a machnięciem ogonem zaprosiła ją do środka. Do środka, czyli, ma się rozumieć, na górę, do groty. Cały czas uśmiechała się do niej.

Whitewind

- Dobrze, dobrze już wchodzę - Powiedziała mile zaskoczona. Wesołym krokiem weszła do groty. Uśmiechnęła się szeroko, bardzo jej się tu spodobało. Usiadła i rozglądała się po legowisku. - Jeśli mogę wiedzieć to jaką rangę obejmujesz? - Zapytała. Ktoś musiał zacząć rozmowę.

Karenaj

-Jestem betą i latającym, ale to nie ważne.-Powiedziała kładąc się pod wywrą w sklepieniu jaskini. Jak zwykle była wesoła i uśmiechnięta.-A ty?