Świat zmarłych

Seele

Wilczyca się nawet nie opierała. Poza tym, jaki byłby tego sens? Kiedy ona tęskniła za nim, nawet bardzo.
- Zapomnijmy o przeszłości. - Szepnęła, dosyć łagodnym głosikiem, jak na jej osóbkę. Dla niej liczyła się teraźniejszość, chodź szczerze mówiąc, to często zadręczała się dziwnymi pytaniami oraz przywoływała stare wspomnienia. Niektóre były wspaniale, ale... Nie wszystkie.
- Cieszę się, że tu jesteś. - Dodała, zamykając na chwilkę ślepia.
Cisza, dookoła nie było żadnej innej żywej duszy. Może i dobrze, bo gapiów tutaj nie potrzeba.

Massacre

Jako jedyna mogła doświadczyć jego dobroci i tego "ciepła" choćby nawet słownego. Była dla Niego ważna, ponieważ dużo jej wyznał i wie o nim już co nieco. Jednak czy Ona pozostałaby z Władcą Umarłych ? On nie miał wcale dobrych celów... Massacre terroryzuje i rekrutuje nowych nieumarłych do swej elity, zaś Zed (Mort) - Jego były i teraźniejszy brat terroryzuje żywych. Nieźle się dobrali, jeszcze tylko brakuje smoka Antharasa, żeby mroczna trójka znów istniała. Tymczasem Mass zastanawiał się nad tym, czy Seele nie zechciałaby dołączyć do Niego. Na swój sposób ją przecież kochał, więc z pewnością nie trafiła by do kuźni, tam gdzie trafiają najgorsze dusze.
- Seele... Kocham Cię. - szepnął w jej stronę, po czym jeszcze mocniej przywarł do siebie.

Seele

Czy Seele była zaskoczona? Tak, nawet bardzo. Myślała, że wszystko się skończyło, on jej nie chce znać i w ogóle. Tymczasem, ten wyznaje jej miłość. Czy szczerą?
- Ja Ciebie też. - Odpowiedziała, uśmiechając się lekko. Była szczęśliwa? Można powiedzieć, że nawet bardzo. Ale przecież nie zacznie skakać, jak jakaś nienormalna i piszczeć. Dyscyplina i odrobina zdrowego rozsądku, muszą być.
- Brakowało mi Cię... Tęskniłam. - Powiedziała, otwierając ślepia i wtulając się w Władcę.
Dusza, zrobiłaby wszystko, by pozostać u jego boku. No, prawie wszystko. Są jakieś tam wyjątki, ale na ten temat, nie warto się rozpisywać.

Massacre

Mass uśmiechnął się, gdy to usłyszał. W sumie nie liczył na to, że jeszcze będzie coś do Niego czuć, ale jednak niektórych więzi upływ czasu nie przerwie. Powiedzmy, że Władca miał jak na tamten czas dużo do zrobienia, ale nie zapomniał o Seele.
Zbliżył swój przeźroczysty pysk do Jej i pocałował ją tak po prostu, chwytając swymi obiema czarnymi łapami za jej lica.
- Wiem, że może Ci się to nie spodobać, ale kraina zmarłych jest teraz rozbita na dwie części. Niektóre dusze nie chcą stanąć po Mej stronie i są zsyłane do kuźni, gdzie cierpią katusze i pracują, wiecznie się męcząc. Planuję zjednoczyć całą Krainę pod jednym sztandarem i stworzyć nieśmiertelną armię. - oznajmił, uprzednio odklejając pysk od Seele. Ciekaw był jak na to zareaguje. Spojrzał na Nią swymi ślepiami, czekając z niecierpliwością na to co rzeknie na ten temat. Liczył też, że nie będzie mu w tym przeszkadzać, ale z drugiej strony liczył się też z tym, że skoro to jest po prostu złe, to będzie chciała przeciwdziałać temu. Mogła przecież wybrać Dobro lub też Zło...

Moonlight

Przyleciał na to miejsce. Zaskoczony ilością duchów podleciał do Seelene i jej towarzysza i zadał pytanie uprzejmym tonem.
-Mości Panie i Damo czy to kraina umarłych? - oczekując na ich słowa nieco tonem załamanym. Gdyby wiedzieli prawdę co on zrobił, i co go czeka za morderstwo Ariany.