Ciemna Jaskinia Jimmiego

Viktoria

Viki przymrużyła oczy na Shajena. Nie wiedziała, czy go zdobyć, czy zostawić w spokoju. Charakter miał jak Jael. Niestety wygląd dużo inny. Ale widziała w Shajenie kompana. Nie przepadał za An jak Viki.
- Hmm. Hej, Shaj! Jestem Viki, jak powiedziała Lea. A co do gry, to czemu nie?! Zawsze trzeba spróbować czegoś nowego. Viki spojrzała na nowo przybyłą wilczycę. Wydawała się jej znajoma... Podeszła do niej i przyjrzała jej się dokładnie. Na twarzy Viki pojawiło się zdziwienie, szczęście i zaskoczenie.
- Genieße?... - zapytała spokojnie. Po chwili Viki była szczęśliwa jak nigdy.
- Genie! Genie! Gdzieś ty bywała przez te wszystkie lata?! Tak się cieszę, że znów cię widzę! Genie poznaj Lee, Jael'a, Shajen'a, Adę i Ohme. Wiecie to moja przyjaciółka z młodzieńczych lat. Znam ją od urodzenia. Tak się cieszę, że cię widzę - wyściskała i wycałowała Genieße.
- To jak? Gramy?

Dante de Cossa

- Chyba się za bardzo nie spóźniłem? - Spytał Schatt, powoli przekraczając próg tego miejsca. Jakoś nie spodziewał się, że trafi akurat tu. Lecz jak tu dotarł? Może szedł do grobu Seele? Może jednak chciał się spotkać z kumplami? Może szedł po prostu przed siebie? Nie. Tu było za dużo tego może. Sam dokładnie nie wiedział. Po prostu coś nie dawało mu spokoju. Lecz czym to coś było? Nie, nieważne. Nie chciał. Nie chciał pamiętać.

Ohme

Na twarzy Ohme pojawiło się lekkie niezadowolenie.
- Tiak przieklęciać mioje ziaćnię imię? Jeśtem Ohmie! Nie, Ohmie! - niestety dała sobie sprawę z tego, że nikt nie widzi różnicy między błędną a poprawną formą jej imienia. Wzruszyła ramionami, złapała za patyk i napisała wielkimi literami na śniegu napis: Ohme.
- Tiak się źwię! Więć plosię nie przieklęciać miego imienia! Łoki? - powiedziała a jej wzrok przeniósł się na żelki, na których stała nowa wilczyca. Po chwili żadnego z cukierków już nie było. Wszystkie znalazły się w ekwipunku Ohme.
- I tiak psi okaźji... Tio cziy miogę ziaglać ź wami? Tilko nie miówcie, że jieśtem zia miała!

Dante de Cossa

Schatt się załamał. Czyżby był ktoś podobny do Chemo? Dobrze, że jej tu nie było, bo dwa wilki takie jak oni są równe końcowi świata. Usiadł i na chwilę zastygł w bezruchu. On też chce żyć. Po chwili jednak obudził się z tego odrętwienia.
- A ja mogę zagrać? - Spytał po chwili.

Chemo

- Schattuś! - Wrzasnęła i wskoczyła na wilka, którego prześladowała. Po chwili jednak zauważyła jakiegoś nieznanego wilka, podeszła do niego i walnęła go w nos. Trzeba było przywitać Chemisia!!! To dopiero początek!
- Kim jesteś, ty stworze, który mnie nie przywitałeś?! - Wrzasnęła mu do ucha i usiadła grzecznie. - Ja też chcę grać! - Dodała po chwili. Ostatnia gra była bardzo smaczna.

Seth von Wiegemesser

Seth w końcu dotarł tu za zapachem Chemo. Spojrzał na Chemo i odetchnął z ulgą, Jeszcze żyła i chwilowo nie zajmowała się Schattem, który przebudził się z jakby wielkiego snu. Po chwili ujrzał powód. Młody wilk najwyraźniej dostał w nos, choć Schatt nie tym się przeraził, a raczej jego obecnością. Przynajmniej tak myślał on, Seth. Mimo wszystko znał trochę Schatta i to wystarczyło, żeby przeprowadzić trafną diagnozę.

Shajen

Uśmiechnął się do Viki i skinął łbem. Może nią się trzeba zająć? Podszedł do niej i usiadł obok. -Viki? Bardzo ładne imię i szczerze mówiąc.. pasuje do ciebie, a głównie z tego powodu, że ty też jesteś tak ładna jak twe imię zacna dziewico.- wypowiedział i się znowu do niej uśmiechnął. Dobra.. to towarzystwo może być ciekawe. Podniósł się i machnął ogonem Wziął jakąś butelkę i położył. -Tak, możecie grać wszyscy bez wyjątku. No dobra, to może zaczniemy tą zacną grę?- zapytał. Jeszcze niech tu banda wiecznych dzieciaków się zleci, o takie trzy Kyinry, na pewno nic nie powie.

Chemo

Chemo spojrzała na nieznajomego wilka dość podejrzliwie. Tylko Seth miał prawo tak gadać!
- Kim jesteś?! I dlaczego kradniesz język Setha! Tylko on tak może! - Wrzasnęła i podeszła do tego rudo jakiegoś tam wilka. Jak on mógł! - Ty... Ty... Jak ty tam masz! - Krzyknęła i walnęła go w nos. Ty też jej nie przywitałeś!

Dante de Cossa

Schattowi niestety nie udało się powstrzymać Chemo przed uderzeniem. Choć tak naprawdę sam był rozbawiony. Seth posługiwał się... zawsze podobnym językiem. Pamiętał jeszcze, jak po raz pierwszy się spotkali. Była wtedy jeszcze Lea i Viktoria, może Ada, jak się przywitał, wszyscy myśleli, że ma coś nie tak z głową.

Shajen

Złapał ją za sierść na karku i położył na ziemi. Przygniótł ją łapą. -Droga Chemo, ja wszystko mogę. A na pewno ty mi tego nie zabronisz.- powiedział do małej złośliwie. Ale jej nie puścił nadal ją przygniatał. -Ciesz się, że się na ciebie cały nie wgramoliłem bo już byś plackiem była.- dodał. Pff... bachory.

Seth von Wiegemesser

- Zostaw ją, mości panie! - Wrzasnął Seth. Nikt nie miał prawa krzywdzić jego siostry. Może była nieznośna, ale była jego siostrą. Rodziny się nie wybiera. Mimo wszystko. Spojrzał na resztę. Kogo poprą? Wiedział, że nie przepadali za Chemo, bo była trochę głośna, ale chyba nie pozwolą, żeby jakiś prawie nieznany osobnik ją krzywdził. Jaka była, taka była i trzeba było się z tym pogodzić.

Ines

Do jaskini weszła Anabell. Jakim cudem ona tu w ogóle trafiła? Dowiedziała się, że na terenach nocy jest jakaś impreza, no ba i była. Cóż za wyczucie czasu. -Bardzo się spóźniłam?- zapytała i spojrzała na wszystkich zgromadzonych. -Shajen.. nie gwałć biednej małej Chemo, wiesz co Shajen? Dorosłe to ok ale, że szczeniaki? Zawiodłam się na tobie, ty rzeczywiście będziesz pedofilem.- powiedziała do niego zgryźliwie i się uśmiechnęła pod nosem.

Lea

Lea obudziła się z transu i uśmiech wpłynął na jej twarz, kiedy ujrzała nowe buźki.
- O, Seth! Jak miło cię znowu widzieć! - zawołała podchodząc do wilka. No wreszcie, rycerzyk postanowił wpaść. - Anabell, Schatt... Chemo, cześć wam! To jak? Gramy? - spytała.

Dante de Cossa

Schatt stanął obok Setha. Mimo że Chemo go denerwowała, nikt nie miał prawa robić jej krzywdy. Może była nieznośna i głośna, ale to było dziecko. Zapomniał wół, jak cielęciem był. Pomyślał sobie i spojrzał na Shajena - tak na niego powiedziała An - nienawistnym spojrzeniem.
- Za chwilę... - Powiedział Schatt do Lei.

Shajen

Puścił małą i zajął miejsce obok An. No tak... to ta księżniczka której gwałt obiecał. Zresztą Chemo nic nie zrobił, tylko trzeba ją trochę nauczyć kultury i tak dalej. -Tak Mamusiu, szczeniaki też się gwałci wiesz?- odpowiedział Anabell z wrednym uśmiechem na pysku. To dopiero jazda będzie.

Lea

- Czy już skończyliście się gwałcić wzrokiem i możemy przystąpić do gry? - spytała Lea z uśmiechem. Jak na razie nie poznała wilka, który by takową moc posiadał, i nie chciała spotkać w swoim życiu. Wilczyca usiadła przy butelce wbijając spojrzenie w resztę.

Ines

-Nie mów do mnie mamusiu kretynie.- rzuciła do niego oburzona i spojrzała na Schatta i Setha, to, że Shajen nie lubił dzieci to jego sprawa zresztą.. skąd miał wiedzieć, że to siostra któregoś z nich? Spiorunowała ich wzrokiem i spojrzała na Chemo. Nic jej się przecież nie stało, no bez przesady.

Shajen

Skinął pyskiem do Lei na znak, że mogą. -No to.. kto zaczyna?- zapytał i owinął łapy ogonem. Wpatrywał się w butelkę czekając aż ktoś zakręci, co tak szybko na pewno nie nastąpi. Teraz trzeba czekać, może jeszcze zegarek wziąć, by patrzeć ile czasu butelka jest nieruchoma.

Dante de Cossa

Schatt usiadł po drugiej stronie, najdalej Shajena. Jeszcze nigdy nie przypuszczał, że Seth mógłby wykazać się taką odwagą. Zawsze wydawał się cichy i spokojny. Ale nigdy nic nie wiadomo. Teraz się o tym przekonał. Ale to była rodzina. Kiedy on ostatnio widział przybraną matkę i rodzeństwo? Jeszcze wtedy był młody, a z tamtego okresu niewiele pamiętał. Jej sylwetka już mu się zamazywała w umyśle. Pamiętał już tylko imię. Nikita. Za prawdziwą nawet nie tęsknił. Nie znał jej.

Lea

- No, to kto kręci jako pierwszy? - spytała Lea. Przeniosła wzrok na Shajena. - Może pan, panie Shajenie, skoro jest pan tak odważny? - spytała i uniosła kpiąco brew. - Czy może się pan jednak czegoś obawia?