Grota Ukryta W Zoboczu

Kematian

Mało widoczna grota, gdyż dookoła porośnięta różnymi zielskami i otoczona przez dorodne sosny i świerki. Wejście jest ciemne i mało zachęcające. Zejście jest pod niewielkim kątem, lecz i tak schodzi się coraz bardziej w dół. Ściany są jak w każdej innej grocie - poszarpane, chropowate i ciemne. Gdzieniegdzie przebijają się jakieś zielska. Gdy już się dojdzie do samego końca trafia się do dość niedużej salki, w której zmieści się jakieś dwanaście wilków. W ścianach utkwiły różne kamienie szlachetne, które w zetknięciu ze słońcem, które wpada przez nieliczne otwory oświetlające to miejsce wybuchały eksplozją tęczowych barw, więc można tu było oglądać niesamowite, kolorowe pokazy. Pod ścianą jest legowisko ze skór, na którym oczywiście śpi mieszkaniec groty - Kematian. W ścianach są liczne wgłębienia służące za półki. A co na tych półkach? Ach, liczne pamiątki z przeszłości, z którymi Kem nie potrafiła się rozstać. Pod jedną ze ścian widnieje kolejny otwór. Do czego on prowadzi? Do spiżarni moi drodzy, do spiżarni. Jest tam ciemno, sucho i zimno, ale dzięki temu jedzenie długo wytrzymuje.
Do owej groty jest oczywiście zakaz wchodzenia, chyba, że jej mieszkanka zezwoli na wejście. Za nieprzestrzeganie grozi surowa kara!