Jaskinia Eragona

Rydian

Jaskinia znajduje się w głębi Mrocznej Głuszy. Otaczają ją świerki i sosny. Bluszcz bezwładnie opada na ziemię zwisając ze skały nad wejściem. W środku jest ciemno i zimno. W głuchej ciszy usłyszeć można tylko ciche kapanie wody roznoszące się echem dookoła. Mech porasta nieliczne miejsca na ścianach i ziemi. Paprocie wyrastają z kątów jaskini, a po ścianach wije się bluszcz. Resztki mięsa leżą przy ścianie w kałuży krwi.

W środku stoi młody wilk o imieniu Eragon. Lustruje otoczenie w bezruchu. Mimo ciemności widzi każdy cal swojego legowiska. Położył się i zmrużył oczy delektując się chwilami samotności.

Heroine

Tsahaylu odgarnęła bluszcz i weszła do ciemnej jaskini. Szybko przyzwyczaiła się do panującej tu ciemności. Powitała wilka.
Cześć
Usiadła przy wejściu i machnęła kilkukrotnie ogonem. Miała dla niego spory kawał jeleniego mięsa.

Rydian

Wyszedł z ciemnego korytarza jaskini. Uśmiechnął się do Tsahaylu. Wtedy zobaczył mięso w jej pysku. Ślinka mimowolnie ciekła mu z pyska. Był głodny. Od kilku dni nie jadł.
-Czy to dla mnie? Spytał nieśmiało.

Heroine

-Tak. Trzymaj. Powiedziała rzucając mięso pod jego łapy. Widziała jego głód. Był w jego oczach. Pomyślała, że bardzo się cieszy. Odwróciła się i wyszła z jego legowiska.

Wolfman

Zgrabny malec postawił łapę po raz pierwszy w tej krainie . Rozejrzał się dookoła i dostrzegł dwa wilki a dokładniej samca i samicę . Wilka widział po raz pierwszy . Był on w jego wieku . Samice spotkał przedtem w miejscu dla samotnych .
Podbiegł do wilka i zaczął go ciągnąć za uszy . Przy tej zabawie malec bardzo się śmiał . Po chwili kiedy poczuł zapach świeżo upolowanego mięsa przeszły go dreszcze . Był bardzo głodny . Usiadł na przeciwko mięsa i patrzył na nie tak jakby jeszcze nigdy nie widział mięsa .
Ślina ściekała mu z pyska a żołądek coraz mocniej się zaciskał .

Rydian

-Dziękuję! Krzyknął za waderą. Był jej wdzięczny. Jeszcze nie wiedział zbyt wiele o polowaniu. Chwycił mięso i zaczął jeść. Pierwszy raz jadł tak dobre mięso.

Wolfman

Ślina coraz bardziej obficie ściekała z pyska młodzieńca . Żołądek nie dawał za wygraną i kurczył się coraz bardziej .
Szczeniak wpatrywał się mocno w wilka , który to właśnie ucztował . Nie chciał się narzucać . Nic nie mówił tylko patrzył na mięso .

Rydian

Spojrzał na wilka. Wiedział, że też jest głodny. Odgryzł połowę mięsa, a resztę rzucił w jego kierunku.
Masz. Powiedział z uśmiechem i jadł dalej.
Nie chciał być chytry. Pomyślał, że warto zaprzyjaźnić się z innymi.

Wolfman

Kiedy mięso spadło tuż przed nos szczeniaka ten rzucił się do konsumowania go . Jego pyszczek był cały wysmarowany w krwi . Wolfman kiedy zjadł odsunął od siebie gości i rzekł do drugiego wilka - Dziękuję Ci bardzo - Uśmiechnął się ciepło i czekał aż tamten zje .

Rydian

Gdy zjadł poczuł błogą sytość.
-Nie ma za co. To i tak było zbyt wiele dla mnie. Spokojnie najadłem się połową tego co dostałem. Odparł Eragon. Polubił tego wilka. Widząc, że jest przyjaźnie nastawiony chciał go lepiej poznać.
Jesteś w watasze nocy? Spytał swojego gościa.

Wolfman

- Tak - Odpowiedział uśmiechając się . Wilczek rzucił się na tamtego zaczął ciągnąć go swoimi nieostrymi ząbkami za uszy . Uśmiechał się wciąż . W pewnym momencie wybuchnął ze śmiechu . Miał bardzo dobry dzień .

Rydian

Wilk zaszczekał wesoło. Delikatnie przewrócił Wolfmana by nie zrobić mu krzywdy. Przybrał trochę pokraczną pozycję bojową i udawał atak. Po chwili rozpoczął pościg za kolegą.

Wolfman

Wolfik zaczął uciekać . Biegał w kółko i śmiał się wesoło . Teraz poczuł , że owy wilk będzie jego dobrym przyjacielem .
Mały nagle przystanął . Położył się w ramach zmyły . Nagle zerwał się na równe nogi i skoczył na tamtego . Znów zaczął ciągnąc go za uszy .

Rydian

Machnął delikatnie łbem by uwolnić uszy od Wolfmana. Rzucił się na niego i pociągnął delikatnie za ogon. Jego głowa opadła w dół na sztywnych łapach. Zamachał wesoło ogonem i puścił wilka. Położył się na plecach merdając wciąż ogonem. Zaszczekał kilka razy, a echo rozniosło się po jaskini.

Wolfman

Wolfik skoczył na niego i zaczął go leciutko gryźć . Po pyszczku po łapkach , po wszystkim . Uśmiechnął się szeroko i machnął ogonkiem . Wilczek był bardzo ruchliwy . On zawsze miał energię .

Rydian

Zerwał się na równe nogi. Teraz on chciał uciekać. Zaszczekał na Wolfa zaczął biegać po całej jaskini szczekając radośnie. Był bardzo radosny. Wiedział, że zaprzyjaźnił się z tym wilkiem.

Wolfman

Mały gonił wilczka do upadłego . Również zaczął szczekać a do tego jeszcze wyć . Śmiech jego odbijał się jako echo w jaskini . Ogon skakał na boki razem z resztą ciała . Był bardzo wesoły .
Po chwili zmienił kierunek biegu i zderzył się z tamtym . Odrzuciło go na bok .

Heroine

Weszła do jaskini słysząc szczekanie małych wilków. Rozejrzała się. Zobaczyła Eragona i Wolfmana bawiących się ze sobą. Usiadła z boku by obserwować te dzikie zabawy. Trochę ją to rozweseliło. Miała ciężki dzień. Taki widok dobrze na nią działał.

Rydian

Odbił się od Wolfa. Potrząsnął głową i usiadł. Był już zmęczony. Zobaczył dorosłą waderę. Tą, która dała mu mięso. Uśmiechnął się do niej i położył na jej plecach. Zaczął delikatnie obgryzać jej prawe ucho. Merdał energicznie ogonem.

Wolfman

Wilczka bolał łeb . To zderzenie było naprawdę mocne . Szczeniak chwilowo bał się , że będzie miał guza . Popatrzył zmrużonymi ślepkami na nowo przybyłą waderę . Widział , że jest jakaś nie w sosie więc zapominając o bólu rzucił się na nią i cignąć za uszy krzyczał do Eragona - Skacz ze mną ! -