Legowisko Dasima

Dasim

Otwórz drzwi wędrowcze, a twoim oczom ukaże się dom wilka zwanego Dasim. Rozłóż się na kanapie, lub łóżku. Poczęstuj się jakimiś pysznościami schowanymi w srebrnych szafeczkach. Pooglądaj szkice Dasim, które pozostawił na stole gospodarz. Ale tylko za zgodą właściciela.

Dasim wszedł tu powoli cały czas się uśmiechając. Wszedł na kanapę i czekał na KokuRai która ladal chwila mogła przyjść za nim. Uśmiechał się cały czas.

KokuRai

Koku przybiegła tutaj rozglądając się. Weszła do środka i zamknęła za sobą drzwi.
- Kochanie masz piękne mieszkanie - powiedziała wskakując obok niego na kanapę i pocałowała go namiętnie.

Dasim

Dasi uśmiechnął się i powiedział:
-Dziękuje za tą pochwałę, Madame KokuRai.
Pogłaskał ją jeszcze raz po głowie i przytulił do siebie. Fajnie, że się zgodziła na to by byli razem. To było najważniejsze.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się wesoło. Wstała, a następnie położyła się w łóżku. - Chodź tutaj to mnie - powiedziała, a jej ogon delikatnie zamiatał podłogę. Czekała, aż samiec przyjdzie do niej. Na jej twarzy był cały czas wesoły uśmiech.

Dasim

Dasim parę razy poklepał kanapę.
-Aha masz rację. Wybacz kanapa jest dość stara i przez sprężyny robi się twarda.-powiedział poczym wstał i usiadł obok KokuRai.

KokuRai

Koku spojrzała mu w oczy z uśmiechem, a po chwili pocałowała go namiętnie. - Jesteś najwspanialsza osobą, która mnie spotkała - powiedziała przerywając. Zamachała delikatnie i wesoło ogonem.

Dasim · Wysłany: Śro 17:06, 02 Mar 2011 Temat postu:

-Ty też jesteś najwspanialszą waderą jaką keidykolwiek w życiu spotkałem.-powiedział po czym pogłaskał KokuRai po jej białej czuprynie i uśmiechnął się wesoło. Fajna była i miła.

KokuRai · Wysłany: Śro 17:14, 02 Mar 2011 Temat postu:

Koku uśmiechnęła się i spojrzała na samca z uśmiechem. - To co porobimy? - zapytała i pocałowała go krótko. Jej ogon zamiatał ziemię, a jej oczy zalśniły. Rubinowe ślepia był cały czas skierowane na samca.

Dasim · Wysłany: Czw 16:10, 03 Mar 2011 Temat postu:

Dasim uśmiechnął się do partnerki i spojrzał na nią.
-Ja nie wiem, czekam na twoje świetne pomysły, droga Madame.
Owinął ogonem łapy i przytulił Koku jeszcze raz.

KokuRai · Wysłany: Czw 16:55, 03 Mar 2011 Temat postu:

- A problem w tym że ja nie mam pomysłu - powiedziała i pocałowała go, a następnie zamachała ogonem. - A wiesz że jesteś boski? - zapytała uśmiechając się wesoło. Poprawiła swoją śnieżnobiałą grzywkę z uśmiechem.

Dasim · Wysłany: Sob 15:09, 05 Mar 2011 Temat postu:

Dasim pogłaskał Koku po głowie i cmoknął ją w policzek.
-Ależ droga Koku. Ty zawsze masz najlepsze pomysły. Chcę dać ci szanse wyboru, a nie tak jak inne basiory rozkazywać co masz robisz. Jesteś wyjątkowa, a dla mnie każde twoje słowo, jest jak promień słońca w ciemny i zimny dzień.-odpowiedział waderze.

KokuRai · Wysłany: Sob 15:15, 05 Mar 2011 Temat postu:

Koku zaczęła myśleć. Wpadła na pewien pomysł. Przybliżyła się do samca tak że praktycznie leżała na nim. Łapą roniła kółka na jego klatce piersiowej. - Kocham cię - powiedziała, a ich noski stykały się. Jej ogon leżał nieruchomo na ziemi.

Dasim · Wysłany: Sob 15:17, 05 Mar 2011 Temat postu:

Dasim uśmiechnął się do partnerki.
-I ja też.-powiedział. Teraz przypomniał sobie o słowach pewnego wilka. Tak może teraz się przydadzą? Pogładził Koku po czuprynie i uśmiechnął się do niej. Przytulił ją, jakby w obawie, że jej już nigdy nie zobaczy, albo, że to tylko sen.

KokuRai · Wysłany: Sob 15:33, 05 Mar 2011 Temat postu:

- Spokojnie ja żyje i jestem tutaj z tobą - powiedziała. Pocałowała go namiętnie żeby wiedział że ona tu jest, że to nie jest jakiś tam sen. - Kocham cię - powtórzyła przerywając. Patrzyła mu w oczy. Koku kochała go ponad wszystko. Naglę gdy spojrzała mu w oczy to coś się zmieniło. - Ja... ja... przepraszam, ale... ja... muszę... już... iść... - powiedziała. Po chwili wstała i uciekła. Czyżby go już nie kochała? Czyżby był ktoś inny?

zt.

Dasim

-Dobrze Koku, to pa.-powiedział. Był załamany tym, że stracił partnerkę. Co teraz. Dasim nie wiedział. Wyszedł przed swój dom i stał tak nieruchomo, nie wiedząc, co dalej.

Stille

Shinq weszła tu po woli. Spojrzała na Dashim'a.
- Hej, jestem Shinq. - powiedziała, machając doń ogonem. Usiadła obok niego.
- Coś nie tak? - zapytała i zrobiła poważną minę. Basior był jakiś blady, nie dawał oznak życia. Chyba ktoś go okłamał. Mniej więcej, wadera siedziała przez cały czas na ziemi i wzdychała. Co miała robić w takie nudne popołudnia?

Dasim

-Cześć, jestem Dasim.-powiedział.-Kochałem KokuRai. A ona mnie porzuciła dla innego. Zdradziła. Chyba już nigdy nie zaznam miłości.-powiedział spokojnie Dasim.

Stille

Shinq w głębi duszy uradowała się. To jednak nie tylko ona została zraniona.
- Ja... ja nie pamiętam swojego partnera. I tak nam się nie układało. Był zbyt dziecinny. Teraz czuję się, jakbym nie miała w sobie miłości. - powiedziała i westchnęła. Było jej ciężko po wszystkich przeżyciach.
- A może chcesz być moim przyjacielem, albo kimś bliższym? - spytała go, kładąc uszy. Zarumieniła się. Trochę się wstydziła.

Dasim

-Tak, możemy być przyjaciółmi albo kimś bliższym.-powiedział, uśmiechając się do pięknej i miłej wadery. Czy to możliwe, że to nie sen tylko prawda? Że poznał tak wspaniałą wilczycę?

Stille

//Ej Dashim zrobię ci podpis i nowy avek. Może być Dashim taki zły jak Shinq? Pliiiiiiiis *słodkie oczka* //

Wilczyca od razu go przytuliła.
- Wiesz co? Nigdy nie spotkałam jeszcze takiego miłego basiora. Może zamiast przyjaciółki będę i przyjaciółką i partnerką? - zapytała go. Czuła się jak nowo-narodzona. Spotkała wreszcie swojego księcia. To nie sen. To przyszłość. Pocałowała go. W swojej głowie przysięgała, że nigdy go nie opuści. Na pewno nic ich nie rozłączy.