Legowisko Nikity i jej szczeniaka .

Nikita

Jest to otwarte morze skierowane na południe . Woda jest cieplutka jak zupa i przeźroczysta do 10 metrów . Muszelki , bursztyny i kryształy są często spotykane na dnie tego uroczego morza .
Po linii brzegowej jest 5 metrów piasku czystego i drobnego w odcieniu złotym , zaraz za nim ogromne drzewo w środku puste .
W środku drzewa jest jedna gałąź , która tworzy legowisko bardzo wygodne dla Nikity a obok wysokie dla małego szczeniaczka . Niestety jest takie wysokie iż sam szczeniak nie da rady wejść . Trzeba go wsadzić .
-------------------------
Nikita przybyła do swojego legowiska . Rozejrzała się i bardzo jej się tu spodobało . Czekałą na swoją córeczkę . Czy ją tu dzisiaj zastanie czy też nie ?

Wendy

Przybiegłam do mojej mamy. Spojrzałam na nią z przechyloną głową. Od dawna nie mogłam się doczekać nowej rodziny.

Nikita

Nikita popatrzyła na nią i uśmiechnęła się . Rozłożyła szeroko przednie łapy i sama się położyła po czym krzyknęła do małej - Kochanie ! - Miała nadzieję , że mała wpadnie w jej ramiona . Zrobi tak , czy też nie ?

Wendy

Zaczęłam skakać z radości. Od razu podbiegłam do mamy i rzuciłam się w jej ramiona. Nie mogłam uwierzyć, że spełniło się moje największe marzenie. Cicho westchnęłam...

Nikita

Nikita uściskała małą mocno i liznęła po pyszczku . Po chwili wstała i zaczęła biec śmiejąc się do morza . Zaczęła pływać . Wiedziała jednak , że jej córeczka nie umie gdyż niedawno tu przybyła i jest malutka . Chociaż może .... Zaraz się okaże czy wejdzie czy zaskuczy na brzegu .

Wendy

Spojrzałam na mamę, a następnie na morzę. Nigdy czegoś takiego nie widziałam. Podeszłam do morza...stanęłam łapką. Bardzo mi się spodobała. Od razu weszłam cala. Chciałam pływać, lecz bałam się, że utonę bo nigdy nie próbowałam.

Nikita

Nikita podpłynęła do córeczki żeby dodać jej sił . Aby czuła się bezpiecznie . Machała na przemian i energicznie łapami . Czekała aż mała pokaże co umie . Bardzo ją kochała .

Wendy

Spróbowałam, zaczęłam machać łapkami. Wychodziło mi to coraz lepiej, za każdym razem mniej się bałam. Czułam, że nic mi się nie stanie, a jak tak to mama mnie uratuje. Podpłynęłam do brzegu. Położyłam się na piasku, zmęczyłam się tym pływaniem.

Nikita

Nikita wyszła za małą . Położyła się obok niej po czym wstała i powiedziała . - Obie jesteśmy zmęczone więc może pójdziemy do legowiska ? W sensie do tego drzewa - I wskazała drzewo .

Wendy

- Zgoda - powiedziałam. Wstałam i ziewnęłam. Naprawdę byłam bardzo zmęczona. Wolnym krokiem szłam do drzewa.

Nikita

Nikita widząc zmęczoną córeczkę chwyciła zębami ją za kark i zaniosła do drzewa . Tam wsadziła ją do jej małej kołyski z drewna i polizała po pyszczku . Kochała ją bardzo . Stała przy niej na dwóch łapach .

Lyka

Lyka szybko biegnąc dotarła do Miejsca Nikity.Lyka zmęczona położyła się i rozmyślając"Gdzie Nikita jest" zasnęła.

Hiretsuna Shinigami

Przyszedłem w to miejsce powolnum krokiem,poprawiłem kapelusz i usiadłem niedaleko jakejś wadery,po chwili położyłem się lecz dalej byłemk czujny.Nikt nie wie co może się zdarzyć.

Nikita

Nikita widząc przybłąkaną małą Lyke chwyciła ją w zęby i zaniosła do drzewa . Tam włożyła ją do kojca , w którym teraz spała jej córcia . Na szczęście kojec był na tyle duży , że zmieściła się i córeczka i przybłąka .
Później wyszła i popatrzyła na basiora .

Wendy

Obudziłam się, spojrzałam na nieznajomą lezącą obok mnie. Byłam na tyle śpiąca, że nie zwróciłam na to uwagi i zasnęłam.

Dante de Cossa

Przyszedł i zaczął się rozglądać. Wzruszyło nim to, jak matka opiekuje się córką. On rodziny nie miał. Nie pamiętał. Sam nie wiedział po co, ale zwrócił się do Nikity - zostaniesz moją mamą? Proszę. Ja nikogo nie mam.

Hiretsuna Shinigami

Odpowiedziałem spojrzeniem na spojrzenie wadery.W moich bursztyonwych ślepiach można było dostrzec tylko demona.Poprawiłem kapelusz a mój ogon ruszał się w taki sposób jak zagra wiatr.

Lyka

Spałam tak długo i długo i długo że nawet nie mogłam otworzyć oczu bo miałam je sklejone jak superglue ale na szczęście otworzyłam oczy i wstałam z dużego kojca.Wyszłam na zewnątrz i zobaczyłam jak tu na prawde jest ciemno ze strachem uciekłam nie daleko drzewa.

Nikita

- Oczywiście kochany - Powiedziała i przytuliła do siebie małego . Po chwili popatrzyła na wilka dorosłego . Zrobiła minę takiego typu : o.O po czym uśmiechnęła się ciepło . Miała dziś bardzo dobry humorek .

Dante de Cossa

Przytulił się do swojej nowej mamy. - Dziękuję - powiedział cicho. Bardzo się cieszył, że ma rodzinę, że teraz ma dla kogo żyć. Nie musiał się o nic martwić. Mama na pewno mu pomoże.