Legowisko Samanty

Kanna

Kannę w zupełności do nie ruszyło. Trudno było ją zdenerwować, lub chociaż wyprowadzić z równowagi.
- Niczego. Czy muszę mieć jakąś sprawę, by odwiedzać tereny Nocy? Poza tym, nie warto się złościć, uwierz - rzekła spokojnym tonem, zeskakując giętko z drzewa - Jestem Kanna. - dodała, wykonując lekki mach ogonem.
Metaliczny, oczywisty dla brązowej wilczycy dźwięk oznaczał bransoletkę na ogonie. Kruk, wyjątkowo dziś cichy usiadł na barku towarzyszki Samanty.

Samanta

Łowczyni stwierdziła , że faktycznie nie ma takiej potrzeby . Jednak była bardzo w złym nastroju . Uśmiechnęła się i machnęła energicznie ogonem . Usiadła na ziemi i patrzyła na Kenne mówiąc - Ja jestem Samanta ...

Kanna

Kąciki pyska wilczycy delikatnie się uniosły.
- Miło mi Cię poznać - rzekła.
Usiadła, owijając jednym ruchem ogon wokół tylnych łap, przyglądając się Samancie. Skoro tu mieszka, należy do Watahy Nocy.
- Spełniasz rolę łowcy? - dla Kanny było to oczywiste.
Z łatwością rozpoznawała miejsce w hierarchii.

Wolfik

Wilczek przestraszył się obcej wilczycy i skulił się obudzony.Tupoł dorosłych łap przeraził malucha.

Yumi

Przyprowadzona tu przez szczeniaka, z bolącą łapą przybiegła tu. Chociaż było trudno to sobie poradziła. Była dzielna i nie poddawała się. Lecz ból dawał jej się we znaki. Jak tylko mogła usiadła. Nie weszła do Legowiska. Nie wiedziała czy może. Dlatego siedziała przed.

Samanta

Samanta ucieszyła się kiedy zobaczyła iż Wolfik już nie śpi . Po chwili jej białe i chłodne ślepia napotkały waderę , która to wcześniej widziała nad wodospadem .
Podeszła do utykającej i zapytała - Co się stało ? - Widziała , że wilczyca cierpi . Łowczyni dawała sobie radę z różnymi zranieniami .

Yumi

-Ja nie wiem. - Spojrzała na ramię. Miała głęboką ranę, z której sączyła się krew. - Byłam nad wodospadem. Przyszedł dwunożny i strzelił z jakiegoś podłużnego kija. Ale nie był drewniany. Tylko z czegoś takiego. I Twój syn mnie przyprowadził Gdy by nie on to bym pewnie tam została. - Mówiła prawie przez żeby. Nie lubiła pokazywać, że coś ją boli. Zawsze pokazywała, że jest twarda... nawet jak tak nie było. Spojrzała na waderę. Wiedziała iż to jej maluch.

Samanta

Łowczyni uniosła jedną brew do góry . Wiedziała dobrze o kim mówi Yumi . Jej białe ślepia znów popatrzyły na ranę wadery . - To człowiek - Rzekła spokojnie . Obejrzała dokładniej głęboką dziurę w ramieniu wilczycy po czym powiedziała - Musiał Cię postrzelić - Samanta usiadła i zastanawiała się . Ogon kołysał się na boki .
Samanta dojrzała w ranie czarną kulę . Zrobiła ogromne oczy po czym szybko krzyknęła - Uwaga będzie boleć - Wadera szybko zanurzyła dwa pazury w ranie i wyciągnęła kulkę .
Wrzuciła ją z wielkim pluskiem do jeziora po czym sięgnęła po babkę* . Przyłożyła ją do rany Yumi i trzymała .
Łowczyni jeszcze nigdy nie była aż tak opiekuńcza . Sama dziwiła się swojemu zachowaniu .
babkę* = leczącą roślinę .

Yumi

-No słyszałam o ludziach. No i on właśnie miał takie coś i to zrobiło PUF! No a potem m... - Nie dokończyła. Wtedy właśnie kula była wyjmowana z jej ramienia. Ta tylko wciągnęła nosem dużo powietrza i zacisnęła mocniej zęby. A potem usłyszała tylko PLUSK! I otworzyła niepewnie jedno oko.
-I już? - Zapytała tak jakby nic nie poczuła. Jednak było inaczej. Spojrzała na liść, który miała przyłożony do łapy... Zastanowiła się chwilę. Wciągnęła powietrze do nozdrzy. Ostatnio często starała się rozpoznawać różne rzeczy po zapachu. Przygotowywała się. - Czy to jest... nie... Dobra. Poddaje się. Co to jest? - Zapytała swoją wybawicielkę xD

wiem co to babka ;D Ale dzięki, bo zawsze mogłam nie wiedzieć. ;)

Samanta

Wadera popatrzyła na ową wilczycę i rzekła ciepło -Co co jest ? - Nie wiedziała o co pyta ją Yumi . Nie wiedziała czy chodzi o kulę czy o liść . Wzrok chwilowo przeniosła na Wolfika . Nie ruszał się , znowu .

Yumi

-Chodzi o ten liść. Zapach jest ledwo wyczuwalny. No więc trudno mi stwierdzić. - Powiedziała. Tak jak wilczyca spojrzała na małego, który ją tu przyprowadził. Lubiła dzieci.. - Ale zaraz... Ty jesteś Łowcą, a nie lekarzem prawda? - Zapytała. Mogła się mylić ale nie musiała. Czekała na odpowiedź. Chciała zadać kolejne pytanie potrzebne jej na przyszłość.

Samanta

Wadera uśmiechnęła się szerzej i przewróciła wzrok na Yumi - To jest BABKA - Machała sobie rytmicznie ogonem . Popatrzyła na ranę po czym rzekła patrząc obojętnie gdzieś w dal . - Jestem Łowczynią lecz na takich rzeczach się znam - Dodała po chwili .

Yumi

-Aaaa... Rozumiem. - Rzekła przeciągle. - Upss... Przepraszam. Nie przedstawiłam się. Nazywam się Yumi. A Pani? - Chociaż wilczyca była w podobnym wieku to Yumi pamiętała o kulturze. Nie należało według niej powiedzieć Ty do kogoś kto jej pomógł. Siedząc zaczęła lekko machać ogonem. Przekrzywiła łepek i zastanawiała się nad kolejnym zdaniem lub pytaniem jakie miała powiedzieć.

Samanta

Łowczyni uśmiechnęła się kiedy usłyszała słowa - PANI - Popatrzyła na Yumi po czym rzekła do niej przekonująco - Ja jestem Samanta i nie mów do mnie PANI , to takie sztywne . Mów mi Sam - Jej wzrok znów zbadał swoje wilczątko po czym znów przeleciał na Yumi .

Yumi

-Dobrze. Postaram się zapamiętać... Sam. - Po tym zdaniu uśmiechnęła się promieniście. - Ja mam takie prywatne pytanie... Oczywiście jeśli chcesz nie musisz odpowiadać. No więc ja chciałabym zdać test na tropiciela. I no chodzi o to... Czy miałaś trudny test? - Zapytała podnosząc wzrok na rozmówczynię. Ostatnio tylko to chodziło jej po głowie. Miała nadzieję, ze rana szybko się zagoi i nie będzie jej przeszkadzać w teście.

Samanta

- Nie .. Był bardzo łatwy - Uśmiechnęła się do wadery i macnęła ją łapą w ramię . Ten gest miał być pocieszający .

Yumi

Uśmiechnęła się przyjaźnie po tym "geście" xd. - Bo wiesz. Jednak trochę się stresuje, że nie będę miała wystarczających umiejętności i wiadomości. Dlatego teraz ciągle staram się do tego przygotowywać. Ale jeszcze zależy od tego kto będzie mnie egzaminować. A Ciebie kto testował? - Zapytała ciekawie. Nie chciała na trafić na kogoś kto chciałby jej porażki. Ale nie chciała kogoś komu powie "dzień dobry" i już. Chciała pokazać co umie.

Samanta

Wadera popatrzyła na nią i rzekła - Euforia - Uśmiechnęła się jeszcze szerzej . Postanowiła ją przetestować . - Cóż , jeżeli chcesz to mogę ci zrobić próbę tego testu - Uśmiechnęła się teraz cwaniacko . Zawsze marzyła aby zrobić komuś test na wyższą rangę .

Yumi

Do jej uszu doszło imię Bety Nocy. Ale najbardziej w jej głowie odbijało się ostatnie zdanie. Jej oczy zaświeciły. - A mogłabyś? - Patrzyła na nią wielkimi, pełnymi nadziei oczami. Nie czekając na odpowiedź krzyknęła. - Jej ! Dziękuję Ci ! Jesteś wspaniała ! - Jej twarz coraz to bardziej promieniała, jak i sama ona. Wzięła głęboki oddech, po czym wydech. W jej uśmiechu było lekko widać coś cwaniackiego. A może to jednak zwidy?

Wolfik

Wilczek tajemniczo przyjrzał się wilczycy.Kłusownik wrócił tu.Cicho się zaśmiał.Zostawił zapałkę i wybiegł.Była iskra.W końcu wybuchł pożar.Przeraziłem się.Ogień sięgał mi po łapy:
-Pomocy-wrzeszczę na całego