Miejsce Vay'a.

Vayneilia

Grota pogrążona w półmroku. Przestronna, ciemna.. Wokół niej rosną smukłe, czarne drzewa, które stwarzają atmosferę grozy i niepokoju. Wewnątrz groty czuć zapach dawnej krwi i strachu..
Teraz jednakże to miejsce jest już spokojne, tylko czasami w nocy słychać złowróżbne szelesty..

Vader

- Przytulnie tu - powiedział Vader stojąc w wejściu

Endless Night

Przyszłam.

Vayneilia

Spojrzał na przybyłe wilki, przyglądając się im uważnie.
-Dzięki.. - rzucił krótko, mierząc Vadera wzrokiem - Jest przytulnie.. na swój sposób.
-Witaj - powiedział cicho Vayneilia, dostrzegając EN.

Vader

- i właśnie to jest to najlepsze - Vader próbował zdobyć zaufanie wilka

Endless Night

Spojrzałam na Vayneilia.

Vayneilia

-Naprawdę..? - czarny wilk przez chwilę był zaskoczony, słysząc iż ktoś dobrze czuje się w tym miejscu.. Po chwili jednak z powrotem wrócił do swojego obojętnego tonu, i powiedział cicho : - To miło, że ktoś docenia jeszcze mówi tym samym językiem co ja..
Po chwili Vayneilia rzucił krótkie spojrzenie EN, lecz nic nie powiedział, tylko lustrował ją wzrokiem.

Vader

Vader uśmiechnął się
- W końcu wiem, że nie jestem jakiś inny

Endless Night

Widząc na sobie spojrzenie Vayneilii moje oczy poczarniały jeszcze bardziej.
Nie spuszczałam wzroku.

Vayneilia

Vayneilia zignorował zachowanie EN, odwracając wzrok.
Uśmiechnął się lekko do Vadera, ukazując białe kły.
-Szkoda tylko, że nie wszyscy zawsze umieją tolerować tą 'inność'.. Szczególnie ludzie..

Endless Night

Stchórzył...? - pomyślałam - sam zaczął...
skierowałam się do wyjścia.

Vayneilia

Vayneilia prychnął pogardliwie, widząc iż wilczyca wychodzi. Nie rozumiał jej zachowania, i wcale nie miał zamiaru zrozumieć.

Endless Night

Spojrzałam na Vayneilia.
Wystrzezyłam oczy...
O co ci chodzi? - spytałam szczeniaka

Vayneilia

-Och, przepraszam jeśli cię uraziłem - rzekł z nieukrywanym sarkazmem - Ale ty pierwsza tu przyszłaś, i zaczęłaś się na mnie niezbyt miło patrzeć.. A ja dla osób które mnie nie szanują też nie mam szacunku.. - dodał, błyskając ślepiami.

Vader

- Taak, ludzie są szczególnie okrutni - mruknął i spojżał na wychodzącą EN.

Endless Night

Niezbyt miło? Daj spokój... jestes poprostu nowy więc ci się przyglądałam... A potem ty zaczałeś mierzyć mnie wzrokiem...

Vayneilia

-Nie wiem, w czym im zawadzamy.. - powiedział cicho Vayneilia, namyślając się, po czym zmrużył lekko oczy.
Zwrócił się do EN.
-No cóż, taki już jestem.. Niezbyt szybko zdobywam czyjeś zaufanie. - Chciał dodać 'Trudno się dziwić' lecz umilkł, i usiadł na zimnym podłożu jaskini.

Szanta

Weszłam powoli do legowiska.

Vader

- bardziej oni nam - powiedział buntowniczym tonem
- to przez nich jest coraz mniej zwierzyny i muszę jesć kaczki! - to już z oburzeniem

Szanta

Spojrzałam na Vadera.
nie wiedziałam o co chodzi więc się tym nie przejmowałam, leżałam dalej.