Pieczara Mystic

The Mystic

- Dzień dobry. Mam nadzieję, że czujesz się lepiej niż wczoraj. Masz może ochotę się gdzieś przejść? Mamy jeszcze szansę na zobaczenie wschodu słońca. Możemy także wybrać się gdzieś po coś na ząb - wybrałam dwa chyba najlepsze rozwiązania. Nie chciałam narzucać Miko swojej woli, poza tym nie mogłam się jakoś zdecydować. Z jednej strony bardzo chciałam zobaczyć wschód słońca - zazwyczaj za dnia spałam, a podróżowałam w nocy. Z drugiej strony zaczęłam odczuwać głód, jako że od dawna nic nie jadłam.
- Twój wybór, Miko - powiedziałam z uśmiechem.

Miko

Dwa wyjścia? Trudny wybór? Nie dla mnie!
- Zawsze można najpierw odwiedzić jakąś polanę czy łąkę, by zobaczyć wschód słońca. A po drodze zawsze można upolować króliki. - Odpowiedziałam. Logiczne rozwiązanie, przynajmniej dla mnie. Wciąż było całkiem ciemno, więc istnieje szansa, że mogłybyśmy zdążyć nawet z tą zwłoką. Chyba, że są tu jakieś tereny handlowe, w końcu nie jest znów tak ciężko trafić na tereny, z których doskonale widać słońce.

The Mystic

- Co do podziwiania naszej kochanej ogromnej kuli płonących gazów, która w jedną chwilę mogłaby nas unicestwić [sorry, nie mogłam się powstrzymać], to proponuję Wieczną Noc (czysta woda do picia) - chyba uzależniłam się od tego miejsca. - A co do królików, to jestem tu od wczoraj, nie znam jeszcze dokładnie tych terenów, ale z samym złapaniem i uśmierceniem nie będę miała żadnych problemów. Tak więc jedynie w odnalezieniu ich będziesz musiała mi pomóc.

Miko

Kiwnęłam głową, choć nie rozumiałam o co chodziło Mystic z tą "naszą kochaną ogromną kulą płonących gazów, która w jedną chwilę mogłaby nas unicestwić". Może słońce? Choć nig... od wczoraj nie sądziłabym, że owo źródło gorąca mogłoby zabić wszystkich ot tak, w ciągu sekundy. Mimo to postanowiłam nie mówić o tym, bo teraz co innego zaprzątnęło mój umysł.
- Dobrze. - Odpowiedziałam z udanym entuzjazmem. Skutki chociaż chwilowego zamyślenia. Wyszczerzyłam zęby w odrobinę nerwowym uśmiechu.

The Mystic

Sorry, zabrakło mi pomysłu na dłuższy dialog itp.

Odniosłam wrażenie, że troszkę przeraziłam Miko perspektywą zmiecenia planety Ziemi z powierzchni (hmm...) przez tak wielbione przez nas Słońce. Cóż, mnie też to przerażało. Ale to było dawno temu. W międzyczasie sporo się dowiedziałam o otaczającym mnie świecie i przyjęłam do wiadomości, że go nie zmienię. Spojrzałam na wilczycę, która patrzyła na mnie z pytaniem w oczach.
- Przepraszam, zamyśliłam się. W takim razie gdzie znajdziemy króliki? - powiedziałam z zakłopotaniem.

Miko

Przekrzywiłam głowę na bok. Hę? Pytającym spojrzeniem obrzuciłam Mystic.
- Chyba wszędzie. - Odpowiedziałam, rozglądając się. Króliki nie są znów tak rzadkie, można je znaleźć w wielu miejscach, czasem tylko trzeba odrobinę poszukać. - Nie znam tej krainy, właściwie to... w pewnym sensie jestem tu od niedawna. Właściwie to od wczorajszego dnia. Tak jakby. Bo możliwe, że od dawna mieszkałam w tym miejscu. - Tak, trochę przerażający był dla mnie fakt, że obudziłam się w zupełnie nieznanym miejscu. Odruchowo lekko się skuliłam, ale szybko się ogarnęłam. Już dostatecznie dużo zmartwień przysporzyłam wilczycy. Chyba. No i chyba trochę za dużo o sobie powiedziałam. Pozostało mi tylko mieć nadzieję, że Mystic o nic nie będzie pytać.

The Mystic

Miko chyba była czymś bardzo zmartwiona. Chciałam zapytać ją, co się stało, ale mój żołądek buntował się coraz bardziej. Cóż, z pewnością będę miała jeszcze okazję, by z nią o tym porozmiawiać. Chociaż... Tak naprawdę to ja ją ciągle o coś wypytuję, a sama niewiele jej powiedziałam. Na szczęście mamy cały dzień na rozmowę o naszej 'mrocznej' przeszłości i nie tylko o tym. Teraz jednak powinnyśmy coś zjeść i zdążyć dotrzeć do Wiecznej Nocy.
- To co, idziemy? - spytałam zakłopotana, susząc moje białe ząbki w głupawym uśmiechu.

tylko teraz moja droga powiedz gdzie chcesz pójść ;)

Miko

Wybierz jakiekolwiek miejsce, mi zupełnie wszystko jedno. ;3 Może jakiś las?

Zastrzygłam uchem, uśmiechając się szeroko. Nie chciałam martwić Mystic.
- Idziemy! - Krzyknęłam wesoło. Był to odrobinę wymuszony krzyk, gdyż chyba pierwszy raz zachowywałam się tak głośno. Gdyby nie utrata pamięci, wiedziałabym! Stanęłam obok samicy, gotowa do drogi. Mój żołądek coraz wyraźniej domagał się jedzenia, co było odrobinę niezręczne, ale postanowiłam to wytrzymać.

The Mystic

Wyruszłyśmy więc w podróż. Nie nazwałabym tego tak, gdyby nie to, że tak ja, jak i Miko, nie znałyśmy dokładnie terenów naszej watahy. Ale mniejsza o to.
- Gdy zwiedzałam okolicę widziałam las, który zamieszkuje dużo ptaków, więc myślę, że znajdą się tam również króliki. Tam chyba powinnyśmy się wybrać. - Tak więc obrałyśmy nasz cel podróży, kierując nasze kroki w tamtą stronę.

Mam wrażenie, że nieźle nagięłam zasady gramatyki :D

z t

Miko

Nie jest źle, ale jak wychodzisz z tematu, dodawaj pod postem zawsze "z t.". ;D

Kiwnęłam głową ochoczo i ruszyłam za Mystic. Dobrze, że utrata pamięci pozwalała mi wiedzieć wciąż przynajmniej co to są ptaki i króliki oraz wilki, i inne stworzenia. Powstrzymałam się od śmiechu i spojrzałam gdzieś w dal. Robiło się coraz jaśniej. Przeniosłam wzrok na samicę. Była miła, lepiej dla mnie. Gdyby było inaczej, pewnie nieźle by mi się dostało za wtargnięcie do czyjegoś mieszkania. No i poznałam przy okazji ciekawą osobę.

z t.