Dzik niech się boi... Caro poluje!

Caro

Spostrzegając, że maciorę boli odgryzanie uszu - coraz bardziej się do tego przylożyła, poczęła niesamowicie gryźć jej uszy, by je oderwać.

Siomha Lorcan

I nagle jedno z uszu zostało w pysku Caro, a maciora tak wierzgnęła, że znów zrzucila wilczycę. Ta upadła kawałek dalej. Dzik zaraz ruszył na Caro, chcąc ja stratować racicami. Jednak jucha, która lała się z rany, zasłoniła jej widoczność, wlewając się do oczu. Chyba tylko przez to Caro uszła z życiem. Oszalałe zwierzę miotało się na boki, nie wiedziąc, co robi i gdzie jest.

Caro

Wadera wypluła ucho i wówczas natomiast zaczęła gryźć jej nos i oczy, gdyż myślała, że właśnie twarz jest jej najbardziej czułym punktem.

Siomha Lorcan

Udało się. Caro trafiła w czuły punt każdego stworzenia- nos. Rany, jakie zadała zwierzynie nie były jeszcze bardzo poważne, ale ich duża ilość przechylała szalę zwycięstwa na stronę wilczycy.
Maciora zatoczyła się, chciała odgonić przeciwniczkę, jednak była już zbyt słaba.
Ciepła krew buchnęła do pyska Caro- udało się jej poważnie zranić dzika.

Caro

Wilczyca kaszlnęła krwią na buzię maciory, ponownie przygniotła ją ciałem wchodząc na nią i zabrała się za obgryzanie jej nosa. Tymczasem pazurami starała się ranić jej oczy.

Siomha Lorcan

Maciora zatoczyła się i przewróciła pod ciężarem wilczycy. Głośno sapnęła i chrząknęła parę razy. Wierzgnęła nogami, żeby wstać, ale nic jej to nie dało.
Za to Caro udało się oślepić zwierzę.
Świnia leżała teraz, czekając po prostu na śmierć. Odchyliła łeb, odsłaniając miękką skórę na dolnej stronie pyska,

Caro

Wadera na chwilę przestała rozumieć dziką świnię. Czyżby ona czekała na śmierć i jeszcze w dodatku ułatwiała jej to? Ze zdziwionymi oczami przeszła do następnego ataku, polegającego na odgryzaniu odsłonionej skóry.

Siomha Lorcan

Cisza...
Tylko krew ponownie buchnęła na pysk wadery, barwiąc ją karminem. Maciora natomiast była już cicha i spokojna. Jakby spała i tylko pobrudziła się czymś.
W krzakach zapłakała mała świnka. Jej rodzeństwo nie widziało tego, co ona. Była świadkiem śmierci własnej matki, co wstrząsnęło ją do głębi. Uciekła z tego miejsca, nie chcąc widzieć, jak ta bestia pożera jej matkę.

PODSUMOWANIE:

upolowane:
~dzika świnia
zdobyte:
~30 kości

Caro

Caro zjadła w połowie dzika i zebrała kości wsadzając je do sakiewki. Uśmiechnęła się ze współczuciem do małych warchlaków i zostawiając padlinę w środku lasu pobiegła w swoją stronę.

Siomha Lorcan

DO ZAMKNIĘCIA