Świerkowy Las - polowanie Ohme

Ohme

Las jest bardzo rozległy. Rośnie w nim wiele świerków, jak sama nazwa mówi. Powietrze jest tutaj bardzo świeże. To jest wspaniałe miejsce na odpoczynek i polowania na jedzenie. Po środku lasu jest polanka, na której można się ogrzać.

Mała wilczyca przyszła tu jak najbardziej spokojnie, aby zapolować na coś małego. Była bardzo głodna. Cały czas żywiła się tylko i wyłącznie żelkami. Stanęła w miejscu, zaczęła nasłuchiwać zwierzynę. Noskiem przejeżdżała po ziemi w celu wyczucia jakiegoś tropu.

Viktoria

Mała wilczyca stała pośrodku lasu. Do jej maleńkich uszu mogły dobiec różne dźwięki. Gdzieś w pobliżu czaił się zając. Ohme wąchając ziemię podążała za tropem niewielkiej zwierzyny. Była coraz bliżej. Zatrzymała się i ukryła w wysokiej trawie. Za jednym z świerków mogła dostrzec długie uszy zająca.

Ohme

Ohme podniosła się i ruszyła przed siebie. Wciąż trzymała nos w trawie. Po krótkiej wędrówce usłyszała zająca. Ukryła się w wysokiej trawie i wpatrywała się w długie uszy zwierzęcia. Niedoświadczone szczenie zaczęło się skradać na paluszkach do uszowatego zwierzęcia.

Viktoria

Zając zaczął poruszać uszami. Być może dosłyszał kroki Ohme. Nagle z norki obok, której stała wilczyca wyszedł mały zajączek. To był chyba jego pierwszy dzień na słońcu. Miał zmrużone oczy, oklapnięte uszka i zniewalający (xd) wyraz twarzy. Nikt nie mógł oderwać oczu od tego zwierzęcia. Ohme spoglądała na jakże urocze zwierzątko zastanawiając się, czy na nie nie zapolować.

Fari

Fari przyszła do wilków. Była głodna, chociaż już polowała. - Jestem Fari. - uśmiechnęła się i zjadła mlecz, stokrotkę i przebiśniegu.

Ohme

[*]Baby, bye bye! Ja tu mam polowanie![*]

Ohme zniżyła się jeszcze niżej, aby zając jej na razie nie zauważył. Nagle zobaczyła niewielką norkę, z której wszedł prześliczny, mały zajączek. Patrzyła na te jego małe łapki, małe, przyklapnięte uszy i małę zamknięte oczka. Przyglądała się mu i przyglądała zastanawiając się, czy nie zapolować na ten jakże łatwy cel.

Viktoria

*Fari proszę Cię pójdź stąd. A ty Ohme nie przesadzaj...*

Zajączek odwrócił główkę w stronę Ohme. Zaczął delikatnie otwierać oczy. Nadal jednak nie widział dobrze. Młoda wadera przyglądała się słodkiemu zwierzęciu. Mały zaczął delikatnie podskakiwać, a Ohme nadal przyglądała się mu uważnie. W końcu poczuła głód i niejaką złość, że dała się zwieść słodkości zwierzęciu.