KP Hyper'ki

Hyper

Imię: Hyper
Rasa: Nie jestem smokiem!
Wiek: 1 rok
Proponowana ranga: Emmm... Nwm. Może niania?
Ranga: Młode
Historia: Historia Hyper'ki rozpoczęła się w łonie brzuszka mamy. Jej najlepszy brat to był Snoop. Zawsze jej pomagał, mówił jak się ubrać... Był zawsze... Emmmm... Cool?? Raz gdy miała 3 tygodnie, poszła się bawić. Gdy wróciła, czekała ją nie miła niespodzianka. Dowiedziała się, że jej ojciec został wygnany przez zabójstwo paru wilków z innej watahy. Była bardzo zrozpaczona. Wszyscy rodzinę wytykali palcami. Dzień później Snoop zabrał Hyper poza krainę.
- Co się dzieję?
- Nie możemy dłużej tu zostać. Rozumiesz? Musisz stąd uciekać. Wygnano nas. Zapomnij o wszystkich oprócz mnie i mamy.
- Ale dlaczego?
- Nie potrafię ci tego wytłumaczyć.
Chodzili tak tydzień. Mała była głodna, lecz i tak próbowała się dowiedzieć dlaczego uciekają. Dotarli w końcu na jakąś polane. Było tam pełno saren. Snoop zabił jedną i nauczył jeść Hyper mięso. Była głodna, więc wcześniej jadła nawet owoce leśne. Snoop nagle nastroszył uszy.
- Co się dzieje Snoop'ie?
- Ciiiiiiiiii!
Nagle było słychać strzały.
- Uciekaj!
Oboje wzięli nogi za pas lecz nagle Snoopiego coś zatrzymało. Hyper obejrzała się do tyłu. Snoop był cały w krwi i zwijał się z bólu piszcząc. Pobiegła do niego nie zważając na strzały i ryzyko.
- Snoop! Dasz radę!
- Uciekaj...
Nagle źrenice Snoopa prawie, że znikły. Łzy dla Hyper popłynęły jak jeziorko. Szybko zaczęła uciekać. W końcu oblana brakiem siły trafiła tutaj.
Charakter: Jest to małe żyjątko z wielkim poczuciem humoru. Często lubi wymyślać niestworzone słowa. Lubi bawić się liśćmi gdy jest jej nudno. Lubi ciepło i z wielką chęcią wskoczyła by do żywego ognia. Czasem ma głowę w chmurach a czasem pryska wściekłością. Jest raz wredna raz miłą. Jednym słowem jest różna.
Ekwipunek: 50 kości (z saren) oraz zestaw ubrań zimowych, jesiennych i wiosennych.
Coś więcej: --

Atrybut: Zręczność <3

Anakin

Proszę zapoznać się z rozpiską wieku we wzorze na KP.
Poza tym poprawić błędy w historii, szczególnie, że nie z przymiotnikami piszemy łącznie, poza tym jeden znak interpunkcyjny zupełnie wystarczy do wyrażenia emocji (jeden znak zapytania, jeden wykrzyknik). No, i na początek mamy 50 kości.

Hyper

A jak teraz?

Kalina

Hyper

Już.

Kalina

Nadal widzę dwa znaki zapytania, ale w porządku, niech będzie. ^^

Akcepcik, miłej gry życzę.