Karta Postaci Niverry

Niverra

Imię: Niverra
Wiek: 2 lata
Proponowana ranga: łowca
Ranga: dojrzewający
Historia: Historia Niverry nie jest jakaś nadzwyczajna. Nie ma w niej miejsca na wielkie mordy, afery, miłostki czy nienawiść. Była, jest i zapewne pozostanie całkiem zwyczajną wilczycą o szarej przeszłości. Na świat przyszła jako jedynaczka. Jej rodzicami była dwójka niesamowicie nisko sytuowanych wilków. Każdy poniżał i dokuczał zarówno małej Niverce jak i jej rodzicom. Była jedynaczką, dzięki czemu rodzice gotowi byli dać jej wszystko, czego tylko dusza zapragnęła. Gdyby tylko mieli możliwości... Pewnego dnia znudzony wiecznymi dogryzkami ojciec ruszył na niebezpieczną wyprawę, żeby udowodnić, że jego rodzina wbrew ogólnej opinii jest jeszcze coś warta. Z wyprawy tej nie powrócił nigdy, jak z resztą spora część śmiałków. Wyruszyli za poszukiwaniem nowych terenów, na obecnym terytorium bowiem zaczynało brakować zwierzyny. Matka Niv załamała się, nie wychodziła z nory, tylko całymi nocami płakała, dniami zaś odsypiała, zmęczona. Pochorowała się od tego wszystkiego. Sytuacja się nie zmieniła, nadal uważani byli za tych gorszych, za margines czy coś. Kiedy Niverra nieco podrosła, odeszła. Nie chciała przecież skończyć jak własna matka, która chudła w oczach. Krótko po tym, jak odeszła, dotarła do niej wiadomość o śmierci rodzicielki. Do dzisiaj męczą ją wyrzuty sumienia, że pozostawiła wilczycę na pastwę niełaskawego dla nich losu.
Charakter: Niverra wszystko bierze do serca, przez co niesłychanie łatwo ją zranić. Nawet rzucone w żartach słowa mogą wywołać płacz. Ale cóż się dziwić, po tym, jak przez całe życie była popychadłem, zupełnie sobie z tym przestała radzić. Często tchórzy, ucieka czy po prostu unika kłopotów. Nie chodzi sama po zmierzchu, nie zbliża do niepewnego towarzystwa. Chociaż innych wilków nie unika, nie potrafi nikomu zaufać i wszędzie wietrzy spisek. Spróbuj szepnąć coś za jej plecami, a zaraz zacznie płakać przekonana, że ją obgadujesz. Może to już jakaś nerwica, może już paranoja? Trudna w obyciu, ciężko z nią żyć, a porozmawianie "na luzie" niemal graniczy z cudem. Jest rozmowna, stara się być wesoła, ale jak przyjdzie co do czego, łapie ją dziwna bariera i się zamyka w sobie. Boi się bliskości, zaangażowania, zaprzyjaźnienia z kimkolwiek. Przekonana jest, że każdy - prędzej czy później - odwróci się od niej, zawiedzie, pewnie nawet wbije nóż w plecy. Ale gdy już pozyskasz jej zaufanie, zyskasz niesłychanie lojalną przyjaciółkę, gotową obronić Cię własną piersią! Może więc warto się nie zrażać?
Ekwipunek: nic, poza 50 kostkami.
Coś więcej: ~~

Atrybut: zręczność

Felix

Ok, akcepcik. c: