Hades

Hades

Imię:Hades
Wiek:2 lata
Proponowana Ranga:Dojrzewający
Ranga:Nowy

Historia:
Hades urodził się w skutej lodem śnieżnej krainie. Jego matka nosiła imię Masha, zaś ojciec nazywał się Hidetoschi. Masha zmarła z wycieńczenia jakieś trzy miesiące po porodzie. Ojciec opuścił ją gdy tylko dowiedział się, że spodziewa się szczenięcia. Nie chciał go. Wpadał jedynie do jaskini, którą zamieszkiwała jego była partnerka wraz z młodym, gdy był w okolicy. Pech trafił, że wizyta Hidetoschi'ego wypadła akurat wtedy gdy Masha była już u kresu sił. Pozostawił ją samą ze szczenięciem, a więc był jej coś winien, to też obiecał wilczycy, że zaopiekuje się Hadesem po jej śmierci. Ojciec nie ukrywał przed szczenięciem, że nie toleruje go, jednak dopełniał swojej obietnicy na swój sposób. Podrzucał jakieś resztki szczeniakowi raz na dwa może trzy dni i pozostawiał go samemu sobie. Hades pierwszą noc spędził przy zimnym, martwym ciele matki, cicho szlochając. Poświęciła się by go podchować trochę, nie pojmował też dlaczego ojciec jest dla niego tak niedostępny. Kolejne dni i miesiące spędzał w niewielkiej norze po jakimś zającu polarnym, którą odkrył niedaleko. Hidetoschi poniewierał swym synem, karcił go za każde spojrzenie na siebie, aż pewnego dnia skończyła się męka młodego szczenięcia, które i tak pozostawione samo sobie na całe dnie musiało uczyć się jak przetrwać. Ojciec Hadesa nie pojawił się już więcej, młode miało wtedy już koło pięciu miesięcy jednak wciąż nie potrafił sam polować, nikt go tego nie nauczył. Głód, który dawał mu się we znaki i odbierał siły do życia od paru dni, nakłonił go do tego by udał się dalej niż terytorium, które zamieszkiwał kiedyś z matką. Kilka kilometrów dalej zapach świeżego mięsa doprowadził go do niewielkiej chatki na skraju lasu, mieszkał tam stary eskimos wraz ze swoim psim zaprzęgiem. Przygarnął on młodego wilka, wychowywał przez kolejne miesiące i zahartowywał ciężką, fizyczną pracą w zaprzęgu. Hades był tam nadzwyczaj dobrze traktowany, udomowione przez starca psy, które niegdyś też przygarnął, uczyły szczenię polować. Kiedyś i one były dzikimi stworzeniami porzuconymi na lodowym pustkowiu jako szczenięta. Jednak i ten dobry czas, który nastał w życiu Hadesa nie trwał wiecznie. Starzec chorował. Pewnego ranka umarł. Max, pies który był przewodnikiem sfory i uczył wszystkiego Hadesa, traktował nawet jak przybranego syna, zginął w walce o dominację z łap swojego brata. Ten zaś nie był zainteresowany losem młodego wilka tak też za jego komendą psy rozbiegły się, a dojrzewający szczeniak pozostał znów sam. Tym razem jednak był już przygotowany na to by zająć się sam sobą. Hades przemierzał setki kilometrów, nigdzie nie zagrzał miejsca. Pewnego razu przybył do portu w mieście. Czuł dziwny instynkt ciągnący go do tego by wślizgnął się na pokład jednego ze statków i popłynął w nieznane. Zostawił ten krwawy ląd, który przywiewał zbyt wiele bolesnych wspomnień. Tak też zrobił. Ulokowując się pod plandeką okrywającą załadunek statku, obserwował wzburzone fale morskie. Fascynowały go. Cisza i spokoju wewnętrzny, który uzyskał wpatrując się w morze minęła wraz z nadejściem zmroku. W nocy rozpętała się burza. Ludzie obecni na statku skryli się pod pokładem, zabezpieczając cały sprzęt na powierzchni łodzi. O wilku schowanym między potężnymi skrzyniami z towarem jednak nikt nie wiedział, zatem Hades bezpieczny na szalenie bujającym się pokładzie nie był. Woda podmywała mu łapy, odbijał się od jednej burty do drugiej aż w końcu wypadł za statek. Cudem było to, że się nie utopił a dryfując nieprzytomny na skrawku oderwanej od skrzyni deski dotarł do tej krainy. Zbudziły go ciepłe,poranne promienie słońca na plaży. I tak oto znalazł się tu.

Charakter:
Hades jest wilkiem nieufnym, bardzo dużo czasu potrzeba mu by nabrał zaufania do kogoś. Nie jest skory do walk, bywa arogancki jednak do użycia siły trzeba by go skłonić. Posiada swoją żelazną granicę cierpliwości, którą gdy ktoś przekroczy to klękajcie narody, wpada w furię. Wilczy typ samotnika, polega sam na sobie i niechętnie, a najlepiej wcale nie przyjmuje pomocy od innych. Nie jest nieczuły na krzywdę innych, gości w nim odrobina empatii. Hades jest bardzo zagubiony ze względu na swoje życiowe traumy, które przeżył. Sam siebie ocenia nader krytycznie. Uważa, że to z nim jest coś nie tak, że to On musi przyciągać pecha lub śmierć skoro każdy jego bliski odchodził tak rychło.
Ekwipunek:Niewielka sakiewka a w niej:
- Medalion z rubinem
- Pordzewiałe, srebrne lusterko
- Kilka liści mięty, szałwii itd.
Coś więcej: -/-
Atrybut: Zręczność

Xythuel

Dojrzewający jest od 2-óch lat. Popraw i będzie akcept.

Hades

Poprawione.

Xythuel

No to akcept. c: