KP Yukoshi

Yukoshi

Imię: Yukoshi
Wiek: 4 lata
Proponowana ranga: tropiciel lub szpieg
Ranga: Dorosły

Historia: Yukoshi urodziła się na pewnej japońskiej prowincji. Jej rodzice zostali wygnani ze stada ponieważ zostali oskarżeni o zdradę. Co oczywiście było nie prawdą. Żyło im się dobrze aż do momentu gdy Yukoshi stała się nastolatką. Jej ojciec jak zwykle poszedł polować. Niestety już nigdy nie wrócił. Po drodze spotkał żerujące stado. Usiłował się powoli oddalić niestety wyczuli go i dorwali. Walczył dzielnie jednak przewaga liczebna wroga sprawiła, że szybko padł martwy. Gdy samiczka spostrzegła, że jej ojca już zbyt długo nie ma postanowiła go odnaleźć. Raptem piętnaście minut później znalazła trop który doprowadził ją do ciała jej taty. Przerażona Yukoshi czym prędzej pobiegła do nory ostrzec matkę. Tam jednak nikogo nie zastała. Wyruszyła więc na poszukiwania. Wtem usłyszała straszne odgłosy dobiegające z pobliskiej polany. Gdy do niej dotarła ujrzała swoją mamę i watahę która była odpowiedzialna za śmierć jej ojca. Czym prędzej pobiegła do walczący lecz dla jej matki nie było już ratunku. Stado odeszło zostawiając ją z umierającą samicą.
- Mamo ... proszę nie umieraj. Nie zostawiaj mnie samej - Po policzkach samiczki płynęły łzy.
- Jesteś bardzo silnym i dzielnym dzieckiem. Więc nie płacz kochanie. Wszystko się jakoś ułoży ... - Zanim samica umarła uśmiechnęła się jeszcze do swej córki. Długo Yukoshi potem opłakiwała śmierć bliskich wiedziała jednak, że musi być silna więc odeszła na zachód w poszukiwaniu miejsca które będzie mogła nazwać domem. Tułała się tak przez dwa lata aż w końcu dotarła tu. Od tego wydarzenia wadera zmieniła się nie do poznania. Jest spokojna i nieugięta, a kiedy trzeba staje się agresywna i waleczna.

Charakter: Yukoshi jest spokojną i wyciszoną samicą. Nie lubi gdy ktoś zakłóca jej spokój, wtedy może być agresywna i waleczne. Jest odważna i nieugięta.

Ekwipunek: mały lampion i bransoletkę

Coś więcej: --

Atrybut: zręczność

Caro

Boleśnie krótki charakter, ale 3 epitety są, więc cóż... Pomyślnych wiatrów.

Akcept.