Sher

Sher

Imię: Sher
Wiek: 13 lat
Proponowana ranga: Wojownik
Ranga: Dorosły
Historia: Dzieciństwo Sher spędził w cieniu swego starszego brata, Saiko, który był chlubą rodziny i watahy. Najbardziej dumny był z niego ojciec, gdyż to on uczył synów polować. Matka czasem pocieszała młodszego syna mówiąc, że tamten będzie musiał kiedyś przejąć władzę w watasze.
Młody nie chciał być wiecznie odosobniony, jednak, jak na ironię, jedyną doceniającą go osobą był Saiko. Ojciec przypomniał sobie o młodszym synu dopiero wtedy, kiedy starszy zaczął się buntować. Nauczył wtedy Saiko typowej dla ich rodu techniki polowania. Nie krył jednak zawodu, gdyż Sher nie opanował jej tak szybko jak jego brat. Mały nie poddawał się, codziennie ćwiczył do utraty tchu, aby zasłużyć na pochwałę. Kiedy w końcu mu się to udało, jego ojciec nawet się tym nie przejął. Oczywiście szczeniak się załamał, co było do przewidzenia, aczkolwiek nie przestawał trenować, by być coraz lepszym i silniejszym. Nadal miał nadzieję, że jego rodzice go kiedyś docenią.
Kiedy Sher wracał pewnego razu z polowania, zastał po drodze martwych kilku członków swej watahy. Natychmiast pobiegł do legowiska, by ostrzec rodziców, jednak dostrzegł tam Saiko stojącego nad ich zakrwawionymi ciałami. Pod wpływem impulsu Sher zaatakował brata, co jednak poszło na marne, gdyż ten nie dawał mu żadnych szans. Mały uciekł błagając, by go nie zabijał. Ten jednak zatrzymał go mówiąc, że nie jest wart zabijania. Dodał też, że jedynie Sher mógłby zostać kiedyś dla niego godnym przeciwnikiem, biorąc pod uwagę jego obecne umiejętności. Zachęcił brata, by stał się silniejszy wyłącznie po to, aby się zemścić. Zdecydował, że zabije brata za wszelką cenę, co było dojrzałą decyzją jak na szczenię.
Po tych wydarzeniach Sher stał się obiektem plotek w watasze, przez co odsunął się od rówieśników. Stał się cichy i niezależny. Wiele czasu spędzał w miejscu, w którym ojciec uczył go technik polowania.
Sher'a już nic nie trzymało w tym miejscu. Postanowił więc odejść, a jak postanowił tak zrobił. Trafił do tej właśnie krainy i jest niezwykle ciekaw, co mu się tu przydarzy.
Saiko zaginął, a Sher nie widział go od czasu, gdy zabił ich rodziców. I, jeśli ma być szczery, nie chce go spotkać. Wie, że wtedy nie będzie odwrotu - zabić lub zginąć.
Charakter: Sher ma dzieciństwo daleko za sobą. Zna życie jak mało kto, to trzeba przyznać. Ceni sobie swoją godność i dobre imię, aczkolwiek dla ważnej sprawy i to by poświęcił. Ma silny charakter i obiecanego słowa zawsze dotrzymuje, bez względu na wszystko. Jest niekiedy szczery do bólu, co nie zmienia faktu, iż jest także wyrozumiały i ma wręcz anielską cierpliwość. Z pozoru szorstki i nieprzystępny, jednak w głębi serca niezwykle opiekuńczy jak na kogoś tego pokroju. Kiedy trzeba jest poważny, a trzeba takim być - stety czy niestety - często. Jak powszechnie wiadomo, wilcze życie do łatwego nie należy, toteż wie jak o siebie walczyć. Partnerkę będzie szanował i bronił, póki mu krwi w żyłach nie zabraknie, póki jego serce będzie biło dotychczas wybijanym rytmem, póki zostanie mu choć maleńka cząstka świadomości.
Ekwipunek: Brązowa, skórzana obroża, na której zawieszona jest klepsydra i 100 kości
Coś więcej: Po rodzicach zostało mu się jeszcze 50 kości, które mieli, więc ma ich 100 zamiast 50.

Atrybut: Siła

Xythuel

Kości i tak czy siak jest 50 na start chyba, że ktoś inny dał Ci na to zezwolenie, a ja o niczym nie wiem.
Mimo wszystko porządna KP, akcept.