KP Kaze

Kaze

Imię: Jej imię to Kaze - oznacza ono "wiatr".
Wiek: Nie za młoda, nie za stara - 5 lat.
Proponowana ranga: Lekarz
Ranga: Dorosły

Historia: Kaze od szczenięcia zafascynowana była pracą wykonywaną przez jej matkę, która pomagała chorym i rannym wilkom, które były nieostrożne bądź najzwyczajniej w świecie nie były specjalnie odporne na temperaturę i zakażenia. Tak, była lekarzem, medykiem. Przebywała i bawiła się najczęściej właśnie z nią, a nie z innymi szczeniętami. Nie doceniała ona swego ojca, który był Betą w watasze - co jak co, ważna ranga, więc musiał na nią zasłużyć.
Pewnego dnia nikt nie wrócił z polowania do legowiska. Kaze postanowiła czekać...i przeczekała dobre kilka długich, nudnych dni spędzonych w cieniu leża. Nie mogła tego dłużej znieść. Dojrzewająca wadera wyruszyła więc do lasu, aby sprawdzić, co się stało. Długo nie musiała szukać...
Widok, który ujrzała wywołał u niej wielki szok. Zakrwawione ciała jej rodziców i wielu innych członków watahy pokrywały całą najbliższą okolicę, a woń śmierci wyczuwalna była już o wiele dalej. Dopiero wówczas zdała sobie sprawę, iż wielkim błędem było nie docenianie jej ojca, który zginął w krwawej walce o jej - i innych - bezpieczeństwo. Teraz nie miała nikogo.
2 lata po tym dramatycznym wydarzeniu poznała swą drugą połówkę. Zwał się on Dann. Spędziła z nim kilka pełnych szczęścia miesięcy. Którymś razem, a była wtedy naprawdę piękna, słoneczna pogoda a liście miały barwę złota i czerwonego ognia, podarował jej wisiorek w kształcie serca. Wyrył na nim napis: "Na zawsze razem".
Niestety, dzień po tym zniknął bez śladu i już nigdy nie powrócił. Nikt, zupełnie nikt nie wiedział, co się z nim stało.
Serce Kaze po raz drugi zostało rozerwane na strzępy. Nie mogąc znieść tego bólu, opuściła swoje legowisko. Biegła długo, daleko, pod zimny wiatr, a jej oczy kłuły zimne igły z kropel deszczu, lejącego się z nieba. Biegła dzień i noc, zatrzymała się dopiero, gdy zabrakło jej całkiem tchu.
Znalazła się właśnie w tej krainie, pełnej wilków chodzących po ziemi i smoków, gryfów szybujących pod pierzastymi chmurami. Uznała, że zatrzyma się tu.
Jej serce rozdarte jest po dziś dzień, a straszliwy ból przeszywa ją całą na samo wspomnienie potwornej przeszłości.

Charakter: Realistka podchodząca z prostotą do świata. Jest poważna i spokojna co nadaje jej wygląd starego lecz mądrego osobnika. Trudno ją rozzłościć, jednak gdy już Ci się to uda lepiej wiać gdzie pieprz rośnie.
Nie jest typem zbyt towarzyskim, ale jak co do czego przyjdzie to wcale nie unika kontaktów z druga osobą.
Nie lubi rozmawiać o sobie, woli raczej słuchać. Często miewa ciekawe pomysły, ale niewiele wychodzi na światło dzienne, większość bowiem woli zachować dla siebie. Honor jest dla niej rzeczą prawie, że najważniejszą. Potrafiłaby poświecić się tylko po to, aby zachować dobre imię. Tak samo ważną rzeczą jest druga osoba. Nigdy nikogo nie zostawi bez opieki, gdy tego wymaga sytuacja.
Z wyglądu raczej odstrasza innych, niż przyciąga do siebie. Wilk nadzwyczaj tajemniczy, nie ujawnia większości informacji, a jeśli już to tylko swoim przyjaciołom. Walki są dla niej czymś ważnym. Gdy przegra odchodzi z godnością, a dla swoich przeciwników ma szacunek. Stosunek Kaze do szczeniaków jest raczej obojętny.. Z jednej strony przeszkadza jej ich nadmierna ruchliwość, z drugiej uważa je za urocze istoty.
Niestety nie ma zaufania do innych istot przez to co kiedyś przeżyła, aczkolwiek jeśli okaże się jej cierpliwość i zrozumienie - może wyjść z tego prawdziwa przyjaźń.

Ekwipunek: Posiada srebrny naszyjnik z wisiorkiem w kształcie serca, a na nim wyryte jest "Na zawsze razem" oraz kości.
Coś więcej: -

Atrybut: Wytrzymałość

Taharaki

~ Akcept.