Vin..Nnna.Rra. Vinara.

Vinara

Imię: Vinara
ღ Czy tyko ja uważam, że jest zbyt poważne? ღ
Wiek: Młode
ღ 1 rok, ściślej mówiąc ღ
Proponowana ranga: Beta Wiatru, Mag
ღ Ale do tego mi jeszcze daleko ღ
Ranga: Młode
ღ Zwykły, szary, wilk ღ
Historia:
Aby poznać głębię historii tej oto młodej wilczycy, musimy cofnąć się rok do tyłu, w miejsce wiecznie kolorowe i wiecznie wiosenne, o wdzięcznej nazwie Wyspa Motyli. Tamtejsze, o magicznych korzeniach stworzenia niezwykle rzadko wiążą się w pary, toteż potomstwo było bardzo rzadkie. Gdy tylko po całej krainie rozeszła się wieść, że niejaka wilczyca imieniem Rarity urodziła, stworzenia mniej i bardziej dziwaczne zaczęły się schodzić i gromadzić wokół swoich nowych podopiecznych. Były to dwa, urocze szczeniaki - samiec, His i samiczka, Vinara. Wszyscy byli niezmiernie uradowani, jednakże od tego dnia miały zacząć się ich kłopoty...
***

Wstawaj mała. - rzuciła Rarity.
Biała samiczka wyjęczała coś i obróciła się na drugi bok.
Wstawaj! - ton matki stawał się coraz bardziej surowy.
J..ja hym no tego, wiesz czy ja mogę się przespać jeszcze pięć minut? - wyszeptała Vinara. - To. ttto znaczy jeśli nie masz nic przeciwko...
Starsza wilczyca westchnęła i pokręciła głową.
Wybieramy się dziś do pewnego cudnego miejsca! Chodź! -
Szczeniak zerwał się na nogi i pobiegł za swoją opiekunką...

***

A to dzieci, jest tęczowy wodospad. Granica naszej krainy. - głos czarnej skrzydlatej samicy rozbrzmiewał wokół.
A.. Mammoo? Co jest po drugiej stronie. - siostra Hisa od razu uruchomiła swój zmysł ‘ciekawości’.
Nikt tego nie wie.
A dlaczego?
Bo nikt tam nie chodzi.
A dlaczego?
Bo to niebezpieczne.
A dlaczego?
Bo tak! Nigdy tam nie pójdziesz, zrozumiano?
TAaak.

***

Zbliżała się noc, a młoda, biała samiczka imieniem Vinara wciąż nie spała. Rozmyślała o tysiącach kolorów, o tajemniczym wodospadzie. I zastanawiała się czemu jej mama zabroniła zbliżania się do obiektu.
~ Przecież jeżeli przejdę na drugą stronę i wrócę do świtu, to nikt nie zauważy! ~ pomyślała z radością.
Panna el. Nieśmiałość truchtem ruszyła w stronę mistycznego przejścia, dzielącego dwa odmienne światy. Już chwila i miała zanurzyć swą głowę, już chwila i tam była...
Stój! Dokąd idziesz siostra? - zapytał dobrze znany głos.
Przez całą drogę szedł za nią. I dopiero teraz to spostrzegła!
Niedaleko. - wrócę.
Przeskoczyła przez strugi wody, płynęła przez czasoprzestrzeń... I upadła na trawę. Była sama. His’a już z nią nie było. Nie było też wodospadu. Ale były inne wilki. Dużo wilków.
ღ Historii się nie wybiera ღ
Charakter: Vinara to wilczyca niezwykle delikatna i nieśmiała. Często z trudem wymawia zdania i panicznie boi się innych. Trochę zamknięta w sobie, skryta, jednakże potrafi podarować komuś swą przyjaźń. Mimo wszystko nie jest jednak typem samotnika i ponuraka. Wręcz przeciwnie. Jest pełna pozytywnej, sympatycznej energii i radości. Jej serce jest czyste i nigdy nie skrzywdzi nawet muchy. Stąd też jej zamiłowanie do medycyny i pomocy innym. Niezwykle kochliwa i jednocześnie nieodporna na ból. Nawet najgłupszy komentarz doprowadza ją do płaczu. Choć bardzo się stara jest nieudolna, trochę jak fajtułapa. Potrzebuje innych do swojego życia, musi dzielić się kimś swoją obecnością. Często potrzebuje jednak choć częściowego spokoju, by wszystko przemyśleć i zrozumieć. Jak na swój wiek niezwykle pomysłowa i kreatywna, także dojrzała i kobieca. Ciągle uczy się, także tego jak być bardziej stanowczą i asertywną.
ღ Wszak, jeszcze można się zmnienić. ღ
Ekwipunek:
ღ 50 kości
ღ Wisiorek z motylem świecący niebieskim blaskiem
ღ Kokarda
Coś więcej: Ponieważ Vin ma magiczne korzenie, da się zobaczyć lekkie zmiany w jej wyglądzie:
ღ Ma białe, delikatne, połyskujące i błyszczące futro. (Nie, nie świeci)
ღ Ma niezwykle błękitne pełne iskier radości i entuzjazmu oczy.

Atrybut: Zręczność
ღ Siła raczej nie. Wytrzymałość też. ღ

Samuerian

Akcept.