My KP-Julia

Mahigun

Ale mam opóźnienie wielkie. I przepraszam za nie.

Imię: Julia
Wiek: Niedługo już dorośnie
Proponowana ranga: Chciałaby być może kiedyś Tropicielem... Ale to jak dorośnie. Narazie jest jej i tak dobrze.
Ranga: Dojrzewająca
Historia: Trochę i może ma sens... Moja historia zaczęła się wtedy, kiedy pewna wilczyca urodziła sześć wilczątek. Jedno było całe białe, drugie czarno-brązowe, trzecie i czwarte były szare. Tylko jedne dwa się strasznie różniły. Przedostatni był cały czarny z białą gwiazdą na piersi i białym znaku na prawym uchu, a ostatni był... Różano-biały. Mimo wszystko rodzice to zaakceptowali i kochali ich wszystkich. Pewnego dnia ojciec wyszedł napolowanie i nie wrócił. Mama kazała szczeniakom zostać i też wyszła. Pół dnia szukała taty. Nagle przyszedł do niej mały szczeniaczek. Była to jej różano-biała córka. Powiedziała do niej "Julia, idź do domu". Wcale nie mogła wymyślić lepszego imienia mała nie zrozumiała, że to było do niej. Szła za mamą. Nagle ona się zatrzymała. Pisnęła przeraźliwie i przytuliła się do mamy. Koło krzaka leżał jej ojciec. Był martwy i miał postrzelony łeb. Mała wilczyca uciekła i nie wiedziała nawet gdzie biegnie. Chciała dobiec do jaskini i tylko to jej po głowie chodziło po tym potwornym zdarzeniu. Nagle usłyszała strzał za plecami. Zobaczył jak srebrna kula próbuje w nią trafić i w ostatniej chwili mała skręciła. Nie chciała wcale nazywać się "Julia". Chciała dotrzeć do jeziora zmian i zacząć od początku, tylko nie wiedziała gdzie to jest. Chciała wymazać dawne zdarzenia, lecz natura urządziła to inaczej i sprawiła, że "Julia" się zgubiła. Znalazła nagle jaskinię akurat gdy zaczęło padać i była burza. Tam przesiedziała całą noc i kiedy burza się skończyła, to już dojrzewająca wilczyca poszła na poszukiwania watahy. Na jej drodze było wiele przeszkód, które pokonała i tak doszła do Watahy Wody, tak gdzie jej charakter należeć powinien, jak i jej dusza pływacka.
Charakter: Nawet dość miła wadera, która po stracie rodziców miała zmienny charakter. Jest odważna i waleczna, lecz nie lubi ludzi. Kocha pływać i nurkować. Wtedy jest najmilsza. Nienawidzi za to też przemądrzałych, jak i ludzi, którzy odebrali jej ojca. Kocha samotną włóczęgę, lecz nie lubi się jednak pałętać sama w kółko. Lubi nawet polować na jelonki, a jednak choć jest wilkiem to lubi pływać sama po głębokich wodach.
Ekwipunek: Raczej nic...
Coś więcej: Po stracie ojca? Nic.

Atrybut: Zręczność

Helios

Znalazłam kilka błędów logicznych, ale i tak jest nieźle
Akcept.

Karenaj