Izzie

Izzie

Imię: Izzie
Wiek: Sceniacek xD
Proponowana ranga: Szczeniak
Ranga: Szczeniak
Historia: Po porodzie Izzie nie wyróżniała się specjalnie wyglądem, lecz wtedy też nikt nie wiedział że napewno ją zapamiętają. Często kiedy jej rodzeństwo się bawiło i wygłupiało, ona wolała męczyć kogoś pytaniami, lub poprostu się lenić. Nie była taka jak inne szczeniaki, też była ciekawa świata, lecz wolała dostać odpowiedź na pytania które zadawała. Pewnego dnia, szaman w watadze umarł, według zasady, ma wtedy zostać wybrane szczenie, które nauczy się wszystkiego potrzebnego i obejmie to stanowisko jak dorośnie. Wiele szczeniaków chciało być tym jednym, Izzie jednak nie. Alfa miał za obowiązek wybrać trzech szczeniaków, które przez rok będą się uczyć, a po tym roku zostanie wybrany następca. Alfa zwołał obradę wszystkich przywódców, magów, medyków, no i Bete. Długo dyskutowali, kogo ma kopnąć ten zaszczyt. Następnego dnia, Alfa ogłosił tą trójkę. Był to pewien miły, lecz mądry szczeniak imienia Walter, drugi był synem medyka, Azayo, a ostatnia była Izzie. Izzie nie chciała tego, wolała zostać medykiem, lecz nie szamanem. Pytała się czy może to jakoś ominąć, wszyscy mówili nie. Lecz w końcu Beta powiedział dwa sposoby, w które mogłaby to opuścić. Jeden, to była opcja niezbyt miła, musiałaby umrzeć, a druga, o wiele prostsza, wystarczało że zniknie. Powiedziała to mamie, zrozumiała ją, lecz nie mogła z nią pójść, była doradcą Alfy, nie mogła ot tak zniknąć. Matka z bólem ściskającym serce, kazała jej samej iść, jeżeli tak bardzo chciała to opuścić, to musiała sama iść. Izzie pożegnała się z mamą i rodzeństwem i wyruszyła, po jakimś czasie jednak zrozumiała, że nie było to takie łatwe. Szła dni z pustym brzuchem, lecz w końcu zebrała się i coś upolowała. Na swojej drodze rzadko spotykała zwierzęta, więc rzadko też jadła. Izzie na ostatnich siłach trafiła jednak tu, nie miała dosyć siły żeby kontynuować, i ma nadzieje że jej tutaj nie będą szukać.
Charakter: Izzie się trochę różni od innych szczeniaków, lubi poznawać nowe miejsca, lecz w inny sposób, zawsze zada setki pytań o tym miejscu żeby mogła je zobaczyć z innej strony. Na ogół jest miła i wesoła, rzadko rozbrykana. Lubi spać, lecz oczywiście bez przesady. Czasami jak ma zły humor to próbuję kogoś wkurzyć, lecz rzadko jej to wychodzi.
Ekwipunek: 50 k, mały nożyk, torebkę, mały amulecik który dostała od matki, w dzień który wyruszyła i fiolkę z tęczą w środku, małego czarnego kociaka - Amani.
Coś więcej: Nie, raczej nie.

Atrybut: Wytrzymałość

Atrita

Akcept.