Grota Feuer[Dawniej Token]

Feuer

Feu się zamyśliła. - Może nad jezioro zmian? Co ty na to, Xaert'cie? - Zaproponowała synowi jedyne miejsce, które w ej chwili przyszło jej na myśl. O tak, czas na zmianę wyglądu. - Jeśli chcesz, bym mogła Ciebie 'podwieźć' tam na grzbiecie. - Powiedziała powoli do niego, by mógł się od niej uczyć wolnej mowy. Bo szybko mówi się w trudnych warunkach. Albo podczas spadania...

Xaert

Pokiwał gwałtownie łebkiem, skacząc dookoła matuli niczym mała piłeczka kauczukowa.
- Ja chcię na balana! Na balana! - wykrzyczał szybko i energicznie, ledwo wręcz zrozumiale. Podskoczył, ale nie dał rady wskoczyć na matczyny kark, ona była przecież taka duuża! On też tak urośnie! O! I będzie bardzo dużym basiorem!
- A cio z moją... siostlą? - wypiął dumnie pierś na znak zadowolenia z racji zapamiętania tak przecież trudnego wyrazu, jak siostra.

Feuer

Feuer się położyła, by Xaert mógł wejść. - Siostra śpi. - Poinformowała syna. Wstała i przykryła córkę ciepłym kocem. Znów wróciła na miejsce i do pozycji. Jak wilczek wejdzie, to ona ruszy. Jeśli Raven by się tu zjawił... Teraz i w tej chwili, to byłaby afera.

Xaert

Wdrapał się z uśmiechem na pyszczku na kark rodzicielki, kurczowo ściskając w łapkach futro matki, coby podczas podróży nie zlecieć.
- Wiooo koniku! - krzyknął z rozbawieniem.

Feuer

Feuer nie chciała jednak biegać. Szła, nie za szybko choć i nie za wolno. Przy okazji zmieni wygląd. Czyżby róż jej nie pasował? Tak. Ale... No jezus maria, tym razem to powinien być naprawdę ostatni. W końcu Feu wyszła z domu, z groty.

zt.

Xaert

Z uśmiechem na pyszczu, czując przyjemne kołysanie, obserwował uważnie ślepkami wszystko dookoła. Cały świat. Wszelkie szczegóły bardzo go interesowały. Był pod wrażeniem, ile piękna oferuje to miejsce.

zt