Miejsce Sasuke

Artemis

Jego męskość jako jedyna odczuła ten atak.
- Wściekła lisico!- warknął, wyskakując w górę. Oczywiście, z nią w pysku. Upadł z nią, na nią. Pewnie zabolało. Wykręcił ją na drugą stronę, by mu nie zagrażała.
- Jeden z tych szczeniaków będzie mój. Wynoś się. Przyjdę po niego... Będziesz mnie pamiętała!
Puścił ją, gryząc mocno w tylną łapę.
- I powiedz, by nocne lisice tu nie przychodziły!- warknął za nią.

Bridget · Gość

Syknęła i spojrzała na poszkodowaną łapę...
-Nigdy-szepnęła i wyszla kulejąc.
//Ktoś chce popisać przy wodospadzie jestem//

Artemis

- I na zawsze- warknął. Potem jak gdyby nic usiadł i popatrzył w niebo.
- Myślisz, że wróci?- zapytał Kiry.

Kira

- Takie zawsze wracają. - odrzekła, zbyt zajęta obserwacją zachmurzonego nieba, aby zwrócić uwagę na brak wilczyc. Zaraz będzie padać. Ba, pewnie grad.
- Wataha Nocy zeszła na psy... - stwierdziła, jednocześnie przytakując na swoje słowa.

Artemis

Opuścił łeb.
- ONA nie wraca już od dłuższego czasu. Nawet się nie pożegnała.
Powiedziawszy to, uniósł łeb. Skąd w nim teraz to wahanie? Przecież coś sobie obiecał. Nie może się złamać. Popatrzył na Kirę przenikliwie, podczas gdy jego oczy płowiały.

Kira

ONA. Zastrzygła uszami, słysząc coraz głośniejsze stukanie kawałków lodu o półki skalne. Biada temu, kto jest w tej chwili na spacerze.
Posłała wilkowi konspiracyjne spojrzenie, pełne bezczelnej ciekawości.
- Cóż to za ONA? - spytała półszeptem, nadal gapiąc się tępo w obrywające się chmury.

Artemis

Uchwycił jej spojrzenie, podniosło go to na duchu.
- Sakura. Zwana moją partnerką. - bezczelnie wypalił obcym mu tonem. Gdzie jego warczenie? Patrzył teraz na Kirę, przekręcił łeb. Jak wtedy, gdy przystępował do Watahy.

Kira

Ponownie uruchomiła swoją machinę myślącą.
Ziewnęła przeciągle, opierając głowę o ścianę jaskini.
- Sakura... Kojarzę. - mruknęła po dłuższej chwili. Wystawiła łapę przed siebie, łapiąc zimne kulki [jak to ładnie brzmi **] w łapę. Co z tego, że topiły się jak po spotkaniu z ogniskiem. Były przyjemnie zimne.

Artemis

- Więc chyba nie złaja mnie za zdradę, hmm? - powiedział jakoś tak wrednie. Patrzył, jak Kira bawi się kulkami. xD

Diamond

Słuchając tego wszystkiego zamyśliła się, wstała i spojrzała w niebo. Wróciła wzrokiem na Kirę i Sasukę. Skinęła im nisko łbem i ruszyła przed siebie. Obowiązki wzywają - pomyślała i niczym cień zniknęła stamtąd. Został po niej jedynie chłodny wiatr...

Chiyo

Patrzyła na to wszystko, śliniąc się nadal. - Mam alergię na..sczeniaki! x,x - syknęła. Wstała i wyparadowała z tąd.

nmj

Artemis

Oblizał pysk. Ostatnia nutka dobroci, Sakura, zamilkła w nim. Popatrzył na Alfę. Upewniwszy się, że został sam, zapytał:
- Co to za Diamond?

Legenda

Przyszła za zapachem znajomej jej wilczycy. Nie było jej tam jednak. Uniosła lekko łeb. Spojrzała po wilkach. "Wataha Ognia..." - pomyślała. Odwróciła się na pięcie i zaczęła podążać ku wyjściu, by nie przeszkadzać.

Chiyo

A wten drogę zasłoniła jej mała, wygłodzona i śliniąca się wilczyca! - Woda!!!! - wywarczała. Woda do Ognia..bleeee!

Legenda

Lekko była zaskoczona. Zmrużyła oczy i obeszła wilczycę. Warknęła i zaczęła podążać ku wyjściu.

Chiyo

Wepchnęła ją do środka..miejsca. xd Warknęła. Z jej pyska wysunął się majestatycznie długi, jaszczurzy język. - Ani kroku. - wysyczała. W wejściu pojawiły się płomienie, nie paląc oczywiście lega! Kontrolowane były niegroźne..dla niektórych.

Kira

Przewróciła oczyma. Dosyć tej zabawy.
Obrzuciła Evanę, później Kyuu równie obojętnym spojrzeniem. Zebrała się z ziemi, rozprostowując skrzydła, które zbyt długo pozostawiła ściśnięte. Otworzyła szerzej ślepia. Wolnym, wręcz sennym krokiem wyszła z legowiska. Pytanie Sasuke pozostawiła bez odpowiedzi. Później.
- Nie pozabijajcie się. - lekki uśmiech. Zniknęła.

<zt>

Chiyo

- Cholera! - wysyczała znów. Dlaczego? Trudno określić, a raczej userka chciałą żeby była to faaajna zagadka. I w dupę jeża, ma tak być!

Legenda

Odepchnęła tylnymi łapami od siebie waderę - Bo co mi robisz? - wysyczała drwiąco. Trafiła na teren tej watahy przez pomyłkę i chciała z tond odejść nikogo nie krzywdząc jednak Chyio jej w tym przeszkadzała.

Chiyo

- Są swoj powody. - wysyczała. Była..w amoku. Zachowam tajemnicę. - I nie wyjdziesz tak łatwo, kochanie. - warknęła.