Jaskinia Cheeky

Cheeky

Jaskinia dość dużych rozmiarów, dobrze oświetlona. Ściany wywieszone są różnymi obrazami, osób, miejsc czy sytuacji. W jamie, umieszczona była duża pufa, o liliowym kolorze. Miała tam parę stolików, kredki i ołówki do szkicowania. Do jej pokoju, prowadziło przejście. Wąski, krótki tunel, z drzwiami na końcu. W skale wyryte było jedno okienko, a widokiem na morze. Prawie jak w 5-gwiazdkowym hotelu!

____________________________
Cheeky przyszła tu powoli. Usiadła na pufie, po czym zaczęła szkicować kolejne obrazki. Ty razem rysowała Retesa, nadal zastanawiając jak potoczy się ta sprawa. Nie była pewna co robić...

Dasim

Dasim akurat przechadzał się na terenach ognia. Jednak ta jaskinia przykuła jego wzrok. Zapukał i wszedł do środka.
-Puk, puk? Czy nie przeszkadzam drogiej pani?

Cheeky

Cheeky oderwała się od szkicownika, po czym otworzyła drzwi basiorowi. - Nie, zapraszam. - Powiedziała, uśmiechając się przyjaźnie. - Cheeky. - Przedstawiła się, nadal pozostając przy uśmieszku. Usiadła, na pufie, obserwując basiora.

Dasim

-Ja jestem Dasim.-powiedział spokojnie.-Cheeky, muszę ci przyznać, że ten dom jest tak piękny jak jego właścicielka.-powiedział Dasim, uśmiechając się do wilczycy.

Cheeky

- Dziękuję. - Rzekła, po czym uśmiechnęła się przyjaźnie. Schowała rysunek Retesa, ogarniając szybko papiery w okół niej. - Może herbaty? - Spytała, biorąc do łapy dwie filiżanki. Wodę położyła na małe ognisko, czekając aż się zagotuje.

Dasim

-Oczywiście, chętnie się napije.-powiedział, a jego ogon musnął raz i delikatnie ogon Cheeky. Uśmiechnął sie delikatnie. Narazie nie ma co przesadzać, ledwo się poznali.

Cheeky

- To świetnie. - Uśmiechnęła się do niego. Nie miała ochoty n bycie sobą,... n razie będzie więc normalna. Taka, jaka zawsze chciała być, lecz nie potrafiła. - Proszę, oto twoja herbata. - Rzekł, wręczając basiorowi kubek, z gorącym naparem. - Może usiądziesz? - Zapytała, wskazując na łóżko - kanapę.

Dasim

-Oczywiście.-powiedział spokojnie i usiadła na łóżku. Powoli upił trochę herbatki i uśmiechnął się do wilczycy.
-Naprawdę wspaniała. Uwielbiam herbatę.-powiedział spokojnie.-No to może... Dowiemy się czegoś o sobie? Opowiedz mi o sobie moja droga.-powiedział spokojnie Dasim.

Cheeky

Uśmiechnęła się do niego. Był dla niej miły, jako jeden z nielicznych. Usiadła na przeciw niego, szczerząc się. - Nie dawno przybyłam do tej krainy, czuję się tu cudownie. Tak jakbym zaczęła nowe życie. - Powiedziała, po czym upiła trochę herbaty, z filiżanki.

Dasim

-Tak, tak samo było ze mną. Tutaj można zacząć wszystko od nowa. Jeśli było się podrywaczem, można tutaj jednak znaleźć kogo, komu ten fakt nie będzie przeszkadzał. Jeśli było się złym, ktoś może cię tu zmienić na dobre.-powiedział Dasim, pijąc herbatę.

Cheeky

- Wiedzę, że nie rozumiesz.- Uśmiechnęła się do niego przyjaźnie, nadal popijając herbatę w zielonym kubku. Wyjęła swój szkicownik, o czym zaczęła rysować. - Mam nadzieję, iż to ci nie przeszkadza? - Spytała, dalej bazgrając coś na kartce.

Dasim

-Nie, skądże.-powiedział spokojnie Dasim odstawiając pustą filiżankę. Wyprostował się lekko i starał nieruszać, by Cheeky mogła go spokojnie namalować. Uśmiechnął się delikatnie.

Cheeky

Chwilę to trwało, lecz Cheeky skończyła rysować Dasima. - I jak? - Powiedziała, pokazując mu obrazek. Może nie był to szczyt twórczości, ale taki zły znowu nie był. Uśmiechnęła się do niego ciepło, po czym upiła kolejny łyk herbaty z zielonego kubka.

Dasim

Dasim spojrzał zachwycony na swój portret.
-Cheeky... Jak to powiedzieć... Większego arcydzieła nie widziałem!-powiedział, wpatrując się w dzieło, jak Narcyz w swe odbicie.-Ah, masz wielki talent moja droga!-powiedział, delikatnie muskając swoim ogonem jej ogon.

Cheeky

- Bardzo ci dziękuje. - Uśmiechnęła się do niego przyjacielsko. Skończywszy herbatę, odniosła kubek do mini zlewu. - Proszę. - Powiedziała, wręczając gotowy już portret Dasimowi. Nie sądzę, by był przydatny, jednakże może kiedyś będzie pomocny...

Dasim

-Wspaniały.-wyszeptał Dasim, wpatrując się w swój portret.-Bardzo ci dziękuje. Jesteś naprawdę wspaniałą wilczycą.-powiedział, uśmiechając się do niej ciepło i chowajac swój portret.

Cheeky

Cheeky uśmiechnęła się, do niego przyjaźnie. Odgarnęła długą grzywkę, która i tak, po chwili, spadła jej na oczy. Odwróciła wzrok od samca, błądził on teraz gdzieś, po suficie jaskini. - Dziękuję. - Rzekła, przerywając, niezręczną dla niej ciszę. Było wyjątkowo spokojnie, na niebie nie było oni jednej chmury, ehhh... Chee nie lubiła gdy było tak nudno. Niech się coś w końcu dzieje, no!

Dasim

Dasim westchnął tylko cicho i swoim ogonem musnął jej ogon. Starał robić się to delikatnie. Obdarzył wilczycę kolejnym cieplym uśmiechem. Przysunął się bliżej niej.

Cheeky

- Coś się stało? - Spytała po chwili, uśmiechając się do niego przyjaźnie. Jej ogon delikatnie machał, co trochę zahaczając nieznacznie o jego ogon. - Miły jesteś... - Rzekła, nadal uśmiechając się wesoło. Odgarnęła grzywkę z jego oka, patrząc się w jego ślepia.

Dasim

-Eee nic...-wymruczał. Także patrzył w jej oczy.-A ty jesteś także miła. masz także wielką urodę i wspaniały talent.-powiedział cicho, uśmiechając się ciepło. Jego ogon powoli i delikatnie owinął się wokół ogona wadery.