Jaskinia Hiretsuny ^ ^

Hiretsuna Shinigami

Jaskinia jak jaskinia. Nie warto się rozpisywać ponieważ poniżej są zdjęcia z jej wyglądu. No i prosze bardzo:

Wejście do Jaskini
Tak, tak wejście posiada stalową brame i kamienny "daszek" jak widać.

Balkon Jaskini
A oto sam koniec w jaskini położony niedaleko sypialni. Są tu wspaniałe widoki.

Sypialnia
Sypialnia jak sypialnia. Warto jednak dodać że jest w niej ciepło i zwykle płoną pochodnie dla oświetlenia.

Gorące Źródło.
Mmm... Jest tu ciepło i przyjemnie. Wydaje się że wszystko jest oblodzone ale tak nie jest. Woda jest tu gorąca i kojąca a pod wieczór zwykle całe źródło paruje.

_______________________________

Hiretsuna zjawił się tutaj w obłokach czerwonego dymu ze swoją ukochaną. Pojawili się dokładnie na Balkonie jego domostwa.
- Jesteśmy. - szepnął jej na ucho.

Elena

Elena rozejrzała się z zainteresowaniem i to co zobaczyła kompletnie ją urzekło, a szczególnie widoki z balkonu. Było tak romantycznie i pięknie, że nie szło tego tak normalnie opisać.
- Jak tutaj pięknie... Skąd wytrzasnąłeś tą jaskinię? - powiedziała zachwycona i po prostu oszołomiona. Nic więcej na razie nie była w stanie z siebie wydusić. I może dobrze, bo jeszcze by dosłownie Hiretsunę zagadała.

Hiretsuna Shinigami

Ten uśmiechnął się do swojej ukochanej.
- Cóż... Jak widać kiedy mi się nudzi chodze sobie po terenach Watahy i będąc w delikatnie olesionej części zauważyłem metalową bramę. Nie wyczułem zapachu innego mieszkańca więc weszłem i pooglądałem owe miejsce. Zapewniam że kiedy zobaczysz gorące źródło przypadnie ci do gutu lub nie. To już zależy od ciebie córko Apolla. - oznajmił.
- Jeśli chcesz to pytaj o co tylko chcesz. - dodał z uśmiechem i cmoknął ją w policzek.

Elena

Elena nadal patrzyła rozmarzonym wzrokiem na widoki z balkonu i pogrążyła się na chwile w rozwarzaniach.
- Och, wybacz, zamyśliłam się... Nie wiem o co cię zapytać... może ty zapytaj o to co chcesz wiedziec? - powiedziała z uśmiechem do demona.

Hiretsuna Shinigami

Demon zaśmiał się.
- A po co mi pytać jeśli pytanie w tej obecnej chwili są zbędne? - zapytał z dalszym uśmiechem. Taak Elena była pierwszą tak kochaną przez niego waderą. Ten naprawde ją kochał, a cóż z tego wyniknie? Nie wiadomo.

Elena

- Więc... może znajdę jakieś pytanko... opowiedz mi o sobie zanim znalazłeś się w Ravenie... Ciekawi mnie to a potem, jeśli zechcesz opowiem ci moją przeszłość... - powiedziała i podniosła łapę, której pazury zaświeciły się białym światłem i zaraz zgasły. Nic to nie dawało poza światłem i oczywiście było w pewien sposób kontrolowane, ale nie było to łatwe.

Hiretsuna Shinigami

Ten zamknął na chwile ślepia. Kiedy je otworzył widać było w tych pustych białych oczach zielone iskierki które były niczym źrenice.
- Zanim znalazłem się w Ravenie, byłem duszą potepioną. Żyłem sześć tysięcy lat temu w najgłębszej i najczarniejszej częsci podziemia, tartarze. Jednak w końcu moje zdolności stały się na tyle wysokie aby mnie wypuścić do świata. To było właśnie błędem. Byłem młody i głupi a tam kilkanaście lat to jak u was kilka miesięcy. Moje zdolności były nader zbyt przeważające moją inteligencje. Niszczyłem wszystko co stawało mi na drodze. Jednak ta zabawa mi się znudziła, aby mieć własne ciało materialne musiałem pobyć w kimś dłużej i tak się okazało że padło na jednego z ludzi. Powiem szczerze że ciało to było dość nudne. Jednak kiedy miałem własne ciało, takie jak teraz tyle że bez tych pazurów i macek oraz długich uszu zacząłem wykorzystywać w pełni swoje możliwości. Kiedy nadażała się okazja zabierałem dusze zmarłych do czyśćca a jeśli nie to prosto ku przepaści dusz w piekle. Pamiętam jeszcze, o dziwo jak z pod moich łap wymknął sie jeden tylko człowiek jednak zapewne do dziś dnia jego dusza się tuła po ziemi w odszukaniu zgniłego, wiecznie leżącego ciała. Pamiętam także jak miałem dwa i pół tysiąca lat zacząłem inaczej pracować u samego Belzebuba. Przynosiłem złe dusze prosto ku niemu a ten wyznaczał im kary lub nagrody za swe złe rządy. W końcu kiedy miałem te cztery i pół tysiąca moje ciało zaczęło zanikać i znowu musiałem znaleźć się w czyjimś ciele. No i kolejne kilka lat trzeba było w tej osobie mieszkać. Jednak wyszedłem kilka lat później z tego ciała zabijając je doszczętnie. Z czasem rosły mi uszy, pazury a macki kiedy miałem pięć tysięcy lat przebiły mi ze świstem skóre na barkach i tak już zostało. W końcu przybyłem do tej krainy jako niematerialna osoba czychając na kogoś w lesie. No i natrafił się Raven. Naprawde żałuje że on zmarł, zrzyłem się z jego osobą, mimo jego podłego charakteru sam kiedyś ubolewał w środku że nie potrafi się zmienić. Ten miał zamiar nawet zrobić coś aby zostać wygnańcem jednak nie zdążyłtego uczynić bo jego ciało zbuntowało się przed nim i wyrzuciło jego dusze z ciała. Zostałęm ja a jego ciało zmaterializowało się w moją ówczesną formę. - opowiedział swój życiorys pomijając kilka szczegółów niepotrzebnych. No cóż userka tyle czasu nie ma :3 Demon spojrzał na nią i podszedł do jednej ze skalnych ścianek popchnął jakiś głaz i ściana dość chuda odsunęła się ukazując male pomieszczenie szczelnie oblodzone prócz jednego paska na podłodze wyłożonego skórą zwierząt.
- Chcesz coś do picia? Mam tu od krwi, po soki, wody różnego pochodzenia i alkohol oraz wina. Jedno z nich jest prawie tak stare jak ja. pięć tysięcy lat. - oznajmił z uśmiechem.

Elena

Elena z uwagą słuchała opowieści partnera.
- Wina od ostatniego oblewania mojego awansu mam dosyć i moja córka chyba taeż. - zaśmiała się pogodnie. - Może więc poproszę soku. - dodała i swym ciepłym, wrzosowym spojrzeniem spojrzała w białe oczy Hiretsuny. - Dziwny jest ten świat...Nie wiem czy uwierzysz w moją historię, choć jest równie pokręcona jak twoja. - dodała jeszcze.

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna uśmiechnął się ciepło.
- Sooooczek. A więc jaki smak biała królowo słońca? - zapytał i zaczął patrzeć na smaki. Były tu praktycznie wszystkie, nawet granat, sam sobie nalał do kielicha krwi ludzkiej pomieszanej z krwią wilczą, wrzucił trzy kostki lodu i dolał troche Whiskey. Tak dla smaczku :3 Czekał na odpowiedź swej pani serca.

Elena

- No to może...jabuszko? - odparła wsumie pytaniem. Było jej tu bardzo dobrze. Była taka odprężona i spokojna, zupełnie jakby wyłączyli ten zły świat przy wyjściu z jaskini i włączyli raj. Wszechogarniające ją spokój i szczęście wprowadzały na jej pysk rozmarzony uśmiech.

Hiretsuna Shinigami

Ten nalał soku jabłkowego do szklanki i wrzucił dwie kostki lodu. Wrócił do niej i podał jej szklankę.
- Hmm... Może przeniesiemy się do gorącego źródła? Są niedaleko. Kilkanaście metrów dalej po schodach w dół. - oznajmił i wziął łyk krwi z Whiskey. Ciekawe czy jej się tam spodoba.

Elena

- Z miłą chęcią. - odparła przejmując od demona szklankę. Wstała z gracją i stanęła obok Hiretsuny. - No to mój drogi panie, prowadź do gorących źródeł. - dodała i cmoknęła basiora w policzek. Na jej zgrabnym pyszczku nadal widniał ciepły uśmiech.

Hiretsuna Shinigami

Wilk klasnął w łapy i korytarz który był podświetlany zwykłymi lampami podkradzionymi ludziom był szerokii dość wysoki. Na jego końcu było rozgałęzienie na kilka stron a w tym odgałęzienie prowadzące 2 metry do schodów w dół. Ruszył powoli zabierając jej szklankę z łapki. Teraz obydwie szklanki trzymały jego macki. Ponadto jego ogon przecinał powietrze niczym bat. W końcu dotarł do rozgałęzienia ana nich były drewniane tabliczki z czerwonymi napisami wybrał tą z napisem "Gorące źródło" i począł schodzić schodami skręcającymi ciągle w prawo ku ich objektowi. W końcu stanął na stercie futer ponieważ wszystko było oblodzone a samo źródło było gorące, ponadto za lodem były podświetlenia pochodniami co dawało fascynujący efekt. Wilk przeszedł kilka kroków i usiadł na dużej stercie futer z kilkoma poduszkami, było miejsce również dla jeszcze dwóch osób. Sam postawił obydwie szklanki na drewnianym stole.

Elena

El spokojnie podążyła za ukochanym do źródeł. Jej cichutkie i delikatne kroki zwiastowały jej nadejście. Jej sylwetka poruszała się z gracją, gdy z wdziękiem stawiała kolejne kroki na lodowej posadzce. Mimo tego, że wyglądała dumnie, nigdy nie wywyższała się nad innych. W jej naturze leżało zachowanie przypominające dobrotliwą królową, w końcu to właśnie na taką wychowywano ją od urodzenia - na władczynię i wojowniczkę.
Lgnęła delikatnie i bezgłośnie na skóry obok Hiretsuny i uśmiechnęła się do niego pogodnie i ciepło.

Hiretsuna Shinigami

Wilk spojrzał w jej cudne oczy.
- I jak ci się podoba? - zapytał z uśmiechem. Mimo że było tu dużo lodu to temperatura była akurat. Wilk wziął swoją szklankę i upił dwa łyki krwi z Whiskey.

Elena

- Bardzo. Tu jest jak w jakiejś bajce. Na prawdę cudownie. - odparła i swój wzrok przeniosła na gorące, parujące źródła. Myślała, czy to przypadkiem nie sen. Czy to zaraz nie zniknie kiedy przebudzi się ze snu. Ale to nie może byc po prostu nocne pragnienie serca, o których śni. Bo od długiego czasu nastąpiła pełnia szczęścia.

Hiretsuna Shinigami

Demon spojrzał na źródło. Jak zwykle o tej porze delikatnie parowało co dawało troche dziwny efekt.
- Oczywiście jeśli chcesz możesz wejść do ciepłej wody kiedy tylko zapragniesz. - oznajmił i uśmiechnął się do niej ciepło.

Elena

- Dziękuję, ale wolę przytulic się do ciebie. - odpowiedziała i wtuliła pysk w szyję partnera. Odetchnęła cicho, jakby z jej serca spadł ciężar. Najważniejsze było, by po prostu przy nim być. Brało się to stąd, że miała ogromną potrzebę czucia, że jest komuś potrzebna.

Hiretsuna Shinigami

Wilk przytulił waderę ponieważ sam leżał bokiem. Swe macki zwinął w kulki aby te nie przeszkadzały. Wilk obdarował ją namiętnym pocałunkiem a ich języki tańczyły niczym para profesjonalnych tancerzy. Sam on wpatrywał się w jej oczy jako iż poprostu były, jak to powiedziała by Joanna Krupa... Hipnotajzing :3

Elena

I ona oddała się tej chwili, mimowolnie przenosząc łapę na klatkę piersiową demona. Po chwili przymknęła oczy, by w pełni czuć przyjemność z pocałunków partnera, szczególnie tak namiętnych. Bicie jej serca gwałtownie przyspieszyło, oddech stał się głębszy a jej ogon połączył się z ogonem Hiretsuny.