Jaskinia Samuela

Elena

- Tak jest. Ja niestety nie jestem magiem bym mogła ci sprawnie przesyłać wiadomości... Samuelu... czy mogłabym cię poprosić o coś? - wpadło jej coś do głowy. - Jestem często zbyt zabiegana by do ciebie zajrzeć i potrzebowałabym pomocy... czy mógłbyś stworzyć ptaka, który po prostu nosiłby ode mnie wiadomości do kogo będę chciała? - zapytała alfę.

Samuerian

- Stworzyć... - Samuel wpadł nagle na wspaniały pomysł. - Lucis aves stare et ministrare ista domina. - rzekł powoli, a skąd znał łacinę, to się tylko możemy domyślać. Zaraz też pojawił się ptak świecący, niczym najjaśniejsza żarówka. Jednak nie czuć było gorąca, a zwierzę nie odczuwało bólu. To było światło, nie ogień. Po chwili też zgasło. Przed nimi stał piękny żółty ptak o bursztynowych świecących oczach. - Wyjątkowo dobrze mi dzisiaj wyszedł... - zamyślił się wilk. - No, nieważne. Ten ptak zrodzony został ze światła i będzie tobie służył... - Samuel z błyskiem w oku spojrzał na wilczycę. - Nazwij go jak chcesz. Karmić go nie trzeba, ale nie może za długo przebywać w ciemnościach.

Elena

Elena parzyła z zachwytem na owe stworzenie. Było po prostu piękne.
- Samuelu... on...ona... ten ptak jest piękny... - wydukała w końcu i dalej się przyglądała tworowi alfy ognia. - Mogę nazwać jak chcę? Czyli nie ma określonej płci? - zapytała przeniósłszy spojrzenie błękitnych oczu na Samuela.

Samuerian

Stworzenie ze światło zagdakało niczym kura. Widocznie nie wszystko wyszło tak pięknie.
- No... Powiedzmy, że to on. - powiedział Samuel spokojnie, spoglądając na ptaka. Uśmiechnął się do niego. Magia światła jest super - przeszło mu przez myśl. Ptak ponownie zagdakał i machnął lekko skrzydłami.

Elena

- Jeszcze raz ci dziękuję. No to... powiedzmy, że dam mu na imię Foux. - powiedziała wesoło. - Pora na mnie Samuelu. Do zobaczenia niedługo. Chodź Foux. - powiedziała i zniknęła w w wylocie jaskini. Foux wzbił się w powietrze i wyleciał za swoją nową właścicielką.

[zt]

Samuerian

Samuel uśmiechnął się, patrząc na wilczycę. No, na niego też już nadszedł czas. Upewniwszy się, że zaklęcie zabezpieczające jego magiczne przedmioty działa, wilk opuścił swoją jaskinię i wzbił się w powietrze, lecąc nie wiem gdzie, ale gdzieś niewątpliwie wkrótce doleci.

zt.

Elena

Foux wleciał do jaskini Samuela i osiadł miękko na ziemi. Położył rulonik pergaminu na ziemi i wyleciał. A treść wiadomości brzmiała tak:

"Drogi Samuelu...
Powiadamiam, iż po porozumieniu się w dowódcą wojowników nocy, Chris, trening wojowników ognia i nocy odbędzie się w sobotę na Polanie Wojowników Ognia i Nocy. Nie mogłam zjawić się osobiście, ponieważ organizacje miejsca pochłaniają zbyt wiele czasu. Zapraszamy serdecznie szanowną parę alf na trening by zobaczyć jak wszystko się odbywa.
Dodatkowo informuję, że delikwent, który poturbował Agresję został wygnany - po krainie chodzi wiele informacji.
I jeszcze raz bardzo dziękuję za Fouxa, jest wyjątkowy.

Pozdrawiam
Elena"

//Można zamieścić informację o tym treningu w ogłoszeniach? Temat jest założony w polanach.//

Samuerian

Samuel przyszedł do jaskini, czując działanie zaklęcia. Spokojnie spojrzał na kartkę pozostawioną przez Elenę i pokiwał głową. Wszytko było już niemal całkowicie poukładane. Wilk złożył papier na kilka części i schował, po czym odwrócił się i wyszedł z jaskini, zmierzając w swoją stronę.

zt.

Stella

Stella przyszła do legowiska Alfy Ognia. Widząc, że nikogo nie ma usiadła przed nim. Postanowiła poczekać na Sammuela. Musi to szybko załatwić, szczególnie gdy Hono jest na wolności.

Samuerian

Samuel, czując że ktoś jest w jego legowisku przyszedł na miejsce spokojnie, chociaż ostatnio jego życie do spokojnych nie należało.
- Witaj. - powiedział, widząc córkę Eleny. Nie wiedział, w jakiej sprawie mogło przybywać, zwłaszcza, że należała do Nocy, z tego co się orientował. - W czym mogę pomóc? - spytał.

Stella

Stella uśmiechnęła się delikatnie do Alfy. Jakoś ostatnio nie była taka wesoła jak zwykle.
-Jestem w sprawie dołączenia do Ognia. Chciałabym zmienić watahę. Odejść z Nocy, dołączyć do Was.-powiedziała, powtarzając się. Była zdenerwowana.

Samuerian

- A dlaczego chciałabyś należeć właśnie do Ognia? Czemu nie zostaniesz w Nocy? Tam przecież nie ma rozwścieczonych bożków pragnących zemsty. - Samuel zdziwił się. A mogłoby się zdawać, że ostatnio będą tracić członków, a nie ich zyskiwać.

Stella

-No cóż... Na początku chciałam należeć do watahy Ojca... Ale teraz zrozumiałam, że chcę być w jednej watasze z mamą. Poza tym chcę jej pomagać jako Wojownik, którym chcę w przyszłości zostać, a szczególnie teraz, gdy jest do tego ktoś potrzebny.-powiedziała.

Samuerian

- Jednak nie uważasz tego za niebezpieczne? Gotowa jesteś opuścić watahę, której składałaś przysięgę i przystąpić do nas? Masz na uwadze wszystkie konsekwencje z tym związane? - spytał całkowicie poważnie spoglądając na waderę. Nie chciał przecież, aby komuś stała się krzywda, prawda?

Stella

-Tak. Jestem gotowa na to poświęcenie.-powiedziała, całkiem poważnie.-Wiem o konsekwencjach, ale niestety. Chcę dołączyć do Ognia i tym razem służyć watasze do śmierci.

Elena

Elena nie zastanawiając się pędziła z Yenn na plecach do legowiska Samuela. Położyła wilczycę na ziemi między drzewami by niepotrzebnie nie robić kłopotów Yenn i nie czekając na swą uczennicę wbiegła do środka. Gdy zobaczyła swoją córkę usiadła tylko bok niej czekając aż będzie mogła porozmawiać z alfą na temat lisa. Chciała też by przyszłe wojowniczki posłuchały i dowiedziały się więcej o niebezpieczeństwie.

Samuerian

- Dobrze więc... Skoro taka jest twoja wola, Wataha Ognia przyjmie do siebie córkę Eleny. Tymczasem załatw najpierw wszystko z Alfą swojej watahy, bowiem to od niej zależy czy będziesz mogła do nas dołączyć. - powiedział spokojnie, po czym zwrócił się do Eleny. - Tak?

Elena

- Samuelu... Wyjaśnij mi proszę wszystko o lisie. Nie wiem o nim zbyt wiele ale wiem tyle, że niedługo kapnie się dokąd pobiegłam z Yenn. Ma na nią chrapkę i to poważną. chciał ją spalić. Zabrałam ją tutaj ale za chwilę pobiegnę odciągnąć go od twojego legowiska. - powiedziała poważnie. - Powiedz mi o nim wszystko, proszę, muszę być gotowa na wszystko.

Samuerian

- Więc... - zaczął spokojnie Samuel. Akurat Elenie mógł przekazać to, co wiedział. - Niegdyś Ninetails był opiekunem Watahy Ognia. Jednak poważny konflikt z Wiatrem sprawił, że nieco... zaburzył równowagę krainy. Przestało być bezpiecznie. Wiatr postawił ultimatum - albo trzeba powstrzymać Ogień, albo wypowiedzą nam wojnę. Więc nasi przodkowie uziemili własnego opiekuna w magicznej czarze. Teraz jednak, gdy jest na wolności stara się zemścić. Raczej nie chodzi mu tylko o Yenn. Każdy jest równie zagrożony.

Elena

- Rozumiem... A więc mówiąc dokładniej... żaden z wilków ognia nie może czuć się bezpiecznie póki on chodzi po ziemi. Chyba jedynym wyjściem jest z powrotem go zamknąć w czarze... bo zniszczyć się go nie da... nie mylę się? No a przekonać go do współpracy i łagodności też się nie da... beznadziejna sytuacja. - odpowiedziała. - Co planujesz z tym zrobić? Jestem do usług. - dodała po chwili i skłoniła przed nim łeb.