Jaskinia Samuela

Kartel

- Nie interesuje mnie zdanie innych wilków. Mogą mnie postrzegać jako zdrajcę, idiotę - cokolwiek. Mnie to nie interesuje. Zmieniłem się i wiem, że Wataha Ognia to nie moje miejsce... Chcę opuścić to stado - odpowiedział spokojnie. No, własnie. Jak na Ogień był za spokojny... Ogien przecież jest bardziej... porywczy...?

Samuerian

Samuel prychnął.
- I myślisz, że to wystarczy? Że pozwolę ci odejść bez najmniejszych nawet konsekwencji? - spytał szczerze zdziwiony. Zapewne takie myśli były skutkiem działań tych wszystkich Alf innych watah, które puszczały swych podopiecznych wolno bez słowa. No cóż.

Kartel

- Jestem gotowy na wszystko - odparł niezłomny. - Cóż by Ci to dało i Watasze, gdybyś mnie zostawił? Nie chcę już działać dla Ognia - dodał po chwili. Cały czas miał głos spokojny i stonowany, ogon jego miarowo poruszał się po podłodze jaskini.

Samuerian

- Więc pozwolę ci odejść i zostawić stado jeżeli w przyszłości będę mógł zgłosić się do ciebie z jakąkolwiek prośbą. Co by to nie było będziesz musiał wykonać powierzone ci zadanie. - powiedział, nadal oschłym tonem, jednak coś w środku mu się złamało. Wilki opuszczają jego watahę. Nie określając nawet jasnych powodów. - I pamiętaj, że cokolwiek byś nie zrobił nadal jesteś dzieckiem Ognia.

Kartel

Kartel uśmiechnął się delikatnie.
- Oczywiście, Samuelu - odpowiedział i skierował się do wyjścia. Spojrzał jeszcze raz na dawnego przyjaciela. - Do zobaczenia - dodał jeszcze i zaczął się oddalać. Podążał ku granicom Watahy Ognia.

z/t

Samuerian

Samuel westchnął, po czym odwrócił się. No tak, właściwie to na niego również pora. Po tych wszystkich ciężkich dniach pora się zrelaksować. Wilk zgarnął jakąś książkę stojącą na półce, po czym wzniósł się i tyle go widziano. Zniknął nad linią lasu.

zt.

Elena

Elena powoli zbliżyła się do jaskini Samuela i widząc brak samca, posadziła z gracją swój biały, puszysty zadek na ziemi. Położyła długie uszy luźno na łbie i postanowiła czekać. Owinęła swój nienaturalnie długi, biały ogon wokół swego ciała i z cierpliwością na pysku, siedziała nieruchomo niczym posąg. Ale jedno sie nie zmieniło, a mianowicie jej błyszczące, wrzosowe oczęta, które zerkały bystro spod białych, długich rzęs.

Samuerian

Samuel pojawił się w swoim legowisku, czując, że ktoś tu przybył. Kiedy ujrzał Elenę, uśmiechnął się miło.
- O czym chciałaś porozmawiać? - spytał spokojnie, siadając na przeciwko nowej Bety. Sam też miał do niej kilka spraw.

Elena

- Po pierwsze chodzi o Hiretsunę Sinigami'ego. Postanowił odejść z watahy wiatru i dołączyć do naszej. Oczywiście niedługo załatwi sprawę z Karenaj i wtedy przyjdzie do ciebie osobiście. - oznajmiła, zupełnie tak jak jeszcze niedawno składała raporty jako wojowniczka. Jednak stare przyzwyczajenia nie znikają. - A inna sprawa to zorganizowanie lekcji dla bezrangowych wilków. Chodzi mi o spotkania z wilkami, które pełnią jakąś konkretną funkcję, na których możliwe będzie zapoznanie się z ową rangą i rozwiać swoje wątpliwości... myślałam o zamku jako miejscu na te zajęcia. Tam są przecież sale dla wilków o danych rangach. Porozmawiam z wilkami, które mogłyby prowadzić te lekcje i z wszystkimi, którzy rang nie mają, by się zjawili. To też działa jako zajęcia integracyjne, ale akurat tę funkcję dojrzałam niedawno. - zaśmiała się cicho i spojrzała poważnie na Samuela, jednak ciepły uśmiech nie zszedł z jej białego pyska.

Samuerian

- Dobrze. - Samuel uśmiechnął się i zakaszlał kilka razy, usiłując wykrztusić zalegającą w jego płucach wydzielinę. - Mam do ciebie jeszcze jedną sprawę. Sam miałem się tym zająć, ale... - zakaszlał raz jeszcze i chrypiącym głosem dodał: - Chyba mnie coś bierze. Chodzi o nowych członków rady. Potrzebujemy dwóch. Jeżeli mogłabyś wybrać odpowiednich kandydatów na to miejsce, byłbym wdzięczny.

Star

- W takim razie, dowiem się paru rzeczy o wodzie i wietrze. - powiedział.
Szare kosmyki włosów opadły powolnie na podłogę i tam gdzie Star stał pozostał jedynie kurz. Wilk jednak po chwili pojawił się.
- Czy mogę wkroczyć na tereny wiatru, Samuelu? - zapytał.
W końcu chyba powinien dostać zgodę czy coś.
- Sprawdzę jeszcze co u Atrity i Xytheriana, może Noc potrzebuję naszej pomocy. - dodał.
Już się cieszył, miał wielką przeogromną ochotę stłuc Karejan na sok... Chciał szczerze walnąć Ass... Ach te marzenia.

Samuerian

- Nie jestem pewien, czy to dobry pomysł. - powiedział Samuel. - Zwłaszcza teraz, kiedy jesteśmy w takiej sytuacji. Lepiej dowiedz się czegoś na neutralnych terenach, tam w końcu bywa każdy. - zachrypiał Samuel. Teraz czas na aspirynę i łóżeczko... No nie.

Elena

- Dobrze Samuelu. Zajmę się tym jak najszybciej. - odparła spokojnie. - W sprawie tych zajęć powiadomię cię, kiedy będę już miała tych, którzy owe zajęcia poprowadzą. Wasp byłby dobry na wykładowcę jako łowca, Lea jako lekarz, Flake jako niańka, Kaji jako mag, ja mogę o wojownikach, Star na szpiega... ale nie mamy tropiciela ani szamana... Może poproszę znajomych o tych rangach... Co o tym sądzisz? - zapytała nadal spokojnym tonem.

Samuerian

- Myślę, że to dobry pomysł. - powiedział. - Chociaż na razie zostańmy przy wilkach z naszej watahy - i tak nie wiadomo, czy będą chcieli udzielać dodatkowych lekcji. Co do Maga też się wstrzymaj - w naszym stadzie jest już dwóch, więc nie potrzeba nam więcej. - wychrypiał i raz jeszcze zakaszlał.

Elena

- Dobrze Samuelu. A co do radnego to zapytam Waspa i Kaji. Oni się najlepiej będą nadawać. - powiedziała spokojnie. - Może trzeba ci czegoś? Może przynieść ci herbaty z miodem? - zapytała i patrzyła z ciepłym uśmiechem na samca alfę. Potrzeba mu teraz spokoju a na nią czekało tyle obowiązków... I o jeszcze jedno powinna zapytać.
- Wybacz mi Samuelu, że jeszcze cię pomęczę jednym pytaniem, ale bardzo chciałabym zdawać na alfę watahy. Czy istnieje taka możliwość? - zadała kolejne pytanie.

Samuerian

- Dziękuję, ale to nic. - powiedział Samuel. - Nie przeczę, że dobrze poradzisz sobie na stanowisku Alfy, niemniej nie zdążyłem zobaczyć jak idzie ci działalnośc jako Beta. Poczekaj jeszcze trochę, zanim wespniesz się na sam szczyt, Eleno. Najpierw spróbuj podziałać trochę na tym stanowisku, na jakim jesteś. - Samuel uśmiechnął się szeroko.

Star

- W takim razie postaram się dowiedzieć się czegoś więcej o watahach Wody i Wiatru. Poszukam kogoś z Nocy i zapytam czy nie potrzeba im pomocy. Ponoć Foux opuścił ich tereny ostatnio, jednak kto wie, może wrócił. Może nawet udam się na tereny Nocy. - powiedział. - Beto z wielką chęcią mogę uczyć wilki z naszego stada mej profesji, jeżeli będziesz wykonywać ten pomysł znajdziesz mnie gdzieś tu na naszych terenach. - dodał. - Teraz muszę się z wami póki co pożegnać. Mam mnóstwo spraw do załatwienia. - rzucił krótko.
Star zaczął biec i już po chwili jaskinia Samuela została gdzieś w oddali.
z.t

***
- Samuelu! Samuelu! - wrzeszczał jak opętany. - Chris - dowódca wojowników z Nocy, coś poważnego jej się stało. - wydyszał.
Złapał oddech i usiadł.
- Tak jak mi poleciłeś, Alfo przybyłem na tereny neutralne. Zobaczyłem tam Chris, nim zdążyłem do niej dojść spadła z mroźnych szczytów. Próbowałem ją łapać, jednak nie zdążyłem wpadła do jakiegoś jeziora - straciła przytomność. Zaniosłem ją do lecznicy, jednak nie wiem co dokładnie się jej dzieję. Może byś się przydał Samuelu? W końcu jesteś magiem, a wiesz nigdy nic nie wiadomo. - wyjaśnił.
Dyszał - w końcu biegał po całej krainie.

Elena

- Chris!? - krzyknęła wystraszona. Pamiętała dobrze ich współpracę. - Samuelu, muszę wiedzieć co się z nią dzieje. Zaraz jak dotrę wyślę do ciebie Fouxa, a ty przemyśl Waspa jako radnego i Koku Rai. Dobrze się spisałeś Star. - powiedziała pochwalając jeszcze szpiega i wybiegła pędem z jaskini znikając niczym biała strzała między krzakami.

[zt]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Żółty ptak wleciał do jaskini z pergaminem w dziobie i położył przedmiot pod łapami Samuela.

TREŚĆ:

"Samuelu, na bycie wykładowcami zgodzili się:

Wasp
Lea
Yenn

Postanowiłam, że zostanę wykładowcą o zawodzie wojownika. Czekam też wciąż na to, czy star zgodzi się wykładać o szpiegostwie i nie wiem kim tam na prawdę mam wypełnić miejsce tropiciela. Jeśli nie sprawiło by ci o problemu, to czy mógłbyś o tej profesji mówić? I czy o profesji demona i wiecznego dzieciaka też mam zorganizować zajęcia? Także niedługo poproszę Flake o to, by wykładała o byciu niańką. Czy chciałbyś, abym coś jeszcze załatwiła? Czekam na odpowiedź.

Elena"

Ptak nadal stał z przekrzywionym łebkiem oczekując na odpowiedź samca.

Samuerian

Samuel przeczytał uważnie list Eleny. Podrapał się po głowie, po czym odpisał krótko:
"Dziękuję, Eleno. Nic więcej nie musisz robić. Radzę pamiętać, że Demon i Wieczny Dzieciak nie są rangami, na które się zdaje, więc nie potrzebujemy wyjaśniać czym są. Każdy chyba o tym wie. Mogę pomówić o profesji Tropiciela, oczywiście.
Pozdrawiam." - po czym dał znak ptakowi, że może lecieć.

Elena

Foux spokojnie czekał, aż samiec alfa udzieli odpowiedzi i kiedy to nastąpiło, kiwnął łebkiem na znak, że zrozumiał. Pochwycił pergamin i ukłoniwszy się swojemu stworzycielowi, wyleciał z jaskini.