Jaskinia Seleny

Selena

-Eh ponieważ kiedyś byłam już w watasze ognia.-Powiedziała Selena.
Przeciągnęła się i na powrót usiadła.

Sherry

- Kiedyś? - zaciekwaiła się. - Co jeszcze lubisz robić oprócz czytania? I jak udaje ci się zachować taki idealny pożądek? - wstała i przeszła się kawałeczek by rozprostować zdrętwaiłe kończyny.

Selena

-Tak kiedyś.-Odpowiedziała na pierwsze pytanie.
-Lubię walczyć i szpiegować.-Odpowiedziała na drugie pytanie.
-A porządek jest tu dlatego ze rzadko to bywam.-dodała.

Sherry

Przyjrzała się jej. Była bardzo podobna do kogoś z jej dawnego życia.
- Jesteś bardzo ładna i zapewne bardzo niebezpieczna. Ktoś cię uczył walczyc czy wyszło to samo z siebie? - zaczynała czuć się jak idiotka ciągle zadając pytania, ale gdyby nie to z rozmowy nic by nie było.

Selena

-Tak ktoś. A raczej kilku ktosiów.-Powiedziała.-Kiedy trafiłam do poprzedniej watahy miałam zostać szpiegiem. Od najmłodszych lat uczono mnie jak śledzić i nie zostać zauważonym. Dwa starsze ode mnie wilki uczyły mnie jak walczyć w razie konieczność.-Dodała.

Sherry

Spoważniała.
- Życie. - mruknęła. Obrazy, które zwykle trzymała na smyczy zaczęły wydostawać się na wolność. Poczuła jak wilgotnieją jej oczy. Zdawała sobie sprawę, że ma bezmyslny, nieobecny wyraz twarzy, ale nie mogła tego powstrzymać. Zacisnęła zęby. Nim się ponwnie odezwie musi zeochnąć na brzeg świadomości przeszłość.

Selena

Selena cicho przeszła do kuchni i wróciła ze szklanka wody. Wypiła ja i postawiła szklane na stole .
-Masz jakieś plany na przyszłość?-Zapytała sie jej.

Sherry

Zwróciła się w stronę wilczycy. Przez chwilę czekała aż sens słów do niej dotrze.
- Tak. Dla niektórych dość śmieszne. - wzruszyła ramionami - Chciałabym pisać. Niektórzy mówią, że czyms takim zajmują się ciepłe kluchy, ale ja taka nie jestem. Po prostu..... - Boże, przestań nawijać! Zanudzisz ją na śmierć opowieściami co chcesz robić kiedyś tam, o ile przeżyjesz do jutra. - Przepraszam. Czasami nie wiem co we mnie wstępuje.

Selena

Selena się uśmiechnęła. Lubiła innych słuchać i zawsze chętnie mogła służyć radą.
Podeszła do wilczycy.
-Nie przejmuj się tym co mówią albo myślą inni. Rób to co uważasz za słuszne.-Powiedziała

Sherry

- Hm, dzięki. - spuściła głowę i wzieła kilka oddechów. Spojrzała wilczycy prosto w oczy. - Znałam kiedyś wilka, podobnego do ciebie. Bardzo mi pomógł. - mimowolnie spojrzała na wisiorek. - Czy mogłabyś mi coś powiedzieć? - narastało w niej jakieś dziwne uczucie.

Selena

-Ale co mam ci powiedzieć?-Zapytała się.
Selene spojrzała na wilczyce. Mimowolnie owinęła łapy puszystym czarno-szarym ogonem. Miała taki odruch.

Sherry

Uśmiechneła się nienzacznie. Czyli nie tylko ona miała dziwne nawyki. Ponownie zaczęła bawić się wisiorkiem.
- Czy tylko ja mam wrażenie, że nie powinno mnie tu być? - od samego początku chciała się o to zapytać kogoś. Nie miała jednak odwagi.

Selena

Selene zdziwiło trochę to pytanie.
-Nie.-Powiedziała.-Każdy ma jakiś cel i swoje zadanie do spełnienia. Moim zadaniem jest szpiegowanie dla watahy kiedy dorosnę a twoim może być spisywanie togo co się dzieje. -Dodała.
-Jakiego ja ci wilka przypominam?-Zapytała sie

Legenda

Coś ciemnego i chudego wyszło z cienia. Legenda jak zwykle miała spuszczony łeb przez co grzywka opadała na ziemię i tak jak ogon zbierała piasek i różne mikroskopijne odpadki. Usiadła tuż przed wilczycami. Łapą starła krew spływającą z policzka.
- Witaj - zabrzmiał jej donośny głos.
W zwyczaju nie miała odwiedzać osób, które uratowała ale Selena ją zainteresowała. Była dosyć irytująca ale.. Jaka odważna. Kąciki ust wilczycy delikatnie się uniosły.
- Co z łapą? - zapytała.

Selena

Selena się zdziwiła na widok wilczycy.
-Już jest lepiej.-Powiedziała.
-Co cię tu sprowadza?-Zapytała się wadery z bandażem na głowie.

Sherry

Spokojnie spojrzała na nową wilczycę. Intuicja podpowiedziała jej, że jest to wilk (jakby nie patrzeć) bliski Selenie. Kiedy zobaczyła krew wzdrygnęła się ledwo zauwazalnie przypominając sobie swoją historię w górach. Zjeżyła się na wspomnienie tamtego dnia.
- No to na mnie chyba już czas. - podniosła się z miejsca.

Selena

Selena zamachała mimowolnie końcówką ogona.
-Co powiesz mi kogo ci przypominam?-Zapytała ponownie Sherry.
Spojrzała jej prosto w oczy.
-Nie musisz iść jeśli nie chcesz.-Powiedziała Selena.

Legenda

Selena - wadera to samica alfa i pisz przynajmniej 15 słów w poście.

Wilczyca przeciągnęła się leniwie. Jak zawsze wykonując tę czynność ukazała śnieżnobiałe, ostre kły, uniosła ogon i zjeżyła się delikatnie. Po chwili przybrała już normalną postawę.
- Tak naprawdę to nic szczególnego. Chciałam sprawdzić jak się czujesz i co u ciebie. Przybycie tutaj jest prawdopodobnie spowodowane tym, że nie wiem co mam ze sobą zrobić - odpowiedziała szczerze.
Odwróciła łeb w stronę drugiej, białej wilczycy. Chociaż nie mogła tego zobaczyć, usłyszała, że ona się wzdrygnęła, a krótką chwilę później wstała.
- Dlaczego tak zareagowałaś na moją krew? - spytała z nutką ciekawości w głosie.

Sherry

Usmiechnęła się.
- Mojego opiekuna ze szczenięcych lat. - przygryzła policzek zastanawiając się jak opisać zdarzenie - Ehm, miałam niemiły wypdaek w górach. Wybacz, nie chciałam cię urazić.

Selena

-Ach tak, Rozumiem.-Powiedziała do Sherry.
-A jak się zwiesz? Ostatnio nie miałam czasu się o to zapytać?-Zapytała się wilczycy z opatrunkiem na głowie.
-O a może się czegoś napijecie?-Zadała pytanie zarówno do Sherry jak i do drugiej.
Jej ogon kolejny raz drgnął.