Legowisko Flake

Flake

Uśmiechnęła się troszkę szerzej.
- Dokładnie - odpowiedziała i poluzowała nieco uścisk, którym otoczyła Ginger. W myśli odetchnęła z ulgą. Nienawidziła pocieszać innych, a najwyraźniej potrzeba robienia tego właśnie minęła.

Ginger

Jej mordka poszerzyła się przez wielki uśmiech, który właśnie się na niej pojawił. Przekrzywiła lekko łebek. - Co będziemy robić? - Zapytała. Dopiero po chwili zdając sobie sprawę z tego, że popełniła straszliwy błąd. - Oczywiście, jeśli chcesz jeszcze ze mną coś robić... - Powiedziała nieco ciszej, patrząc przepraszająco na nią. Czasem Gin przesadzała, nie ma co ukrywać.

Flake

- Oj, Ginger, Ginger... - westchnęła i z rozbawieniem przewróciła oczami. Pogłaskawszy ją po łebku, zapytała. - Dlaczego miałabym nie chcieć? Bardzo cię lubię.

Ginger

Zastanowiła się chwilę. - No, chociażby dlatego, że cię tak zamęczam moimi pytaniami. - Zaśmiała się cichutko. - To jak? Idziemy na spacer czy siedzimy i o czymś gadamy? - Zapytała powtórnie, patrząc spod przymrużonych powiek na końcówkę ogona Flake.

Flake

- A co być wolała? - zapytała. Koniec jej długiego ogona zaczął się energicznie poruszać. Flake ucieszyła się, że humor małej tak szybko się poprawił.

Ginger

Przekrzywiła łebek, dosłownie na kilka sekund powracając wzrokiem na mordkę Flake. - Obojętnie, bylebyś mi nigdzie nie uciekła. - Odrzekła wesoło i patrzyła nadal na końcówkę ogonka rozmówczyni. Jeszcze chwilkę... Zaraz... Za momencik... Doskoczyła do ogona i przycisnęła go do ziemi. Robiła to, wyobrażając sobie zająca zamiast ogona, ale nie ugryzła go, gdyż wiedziała, że przecież jej kiełki nieco urosły. Jeszcze by zrobiła krzywdę pięknej waderze! Tego by sobie nie wybaczyła, o nie!

Flake

Roześmiała się i spróbowała wyciągnąć koniec ogona spod łapek Ginger, jednak ta trzymała go na tyle mocno, że Flake się nie udało. Dla odmiana zaczęła poruszać cały ogonem. Ciekawe, co teraz zrobi z nim Gin :3

Ginger

Widząc, że 'królik' próbuje się wyrwać przycisnęła go mocno, ale ten zaczął szarpać całym ciałem! Jej tylne łapki stanęły na końcu ogona, a przednimi objęła górną część, tak, że teraz latała wraz z nim. Z całej siły próbowała przygnieść kitę i uspokoić go, ale ten wciąż i wciąż wiercił się, tym samym podrzucając małą Gin. Ale sobie znalazła zabawę...

Flake

Wybuchła śmiechem, patrząc, jak małą dzielnie walczy z jej własnym ogonem. Wreszcie przestała nim poruszać, żeby Ginger nie zrobiła sobie na nim krzywdy. W końcu w towarzystwie Flake nikt nie mógł być bezpieczny, o czym wadera wiele razy się przekonała.

Ginger

Odetchnęła z ulgą, kiedy ogon się uspokoił. Dumna ze swojego czynu spojrzała na Flake. - Twój ogon wcale nie jest taki silny. - Powiedziała, robiąc kroczek do tyłu. Niestety, druga łapka ześliznęła się z sierści wadery i mała wylądowała w kłakach Flake'owatej kity. - Ale za to jest sprytny! - Pokiwała głową, jakby z uznaniem i zmrużyła cwaniacko oczka. Czyżby szykowała się do kolejnego ataku?

Flake

- Mój ogon na pewno byłby zadowolony, gdyby zrozumiał, co powiedziałaś na jego temat - powiedziała i znowu ruszyła końcówką ogona. Tym razem podetknęła ją pod nosek Ginger i zaczęła go nią łaskotać.

Ginger

Łaskoczący koniec ogona wywołał u niej atak śmiechy, ale także nagłe zagotowanie się w środku. To ona miała atakować jego, a nie na odwrót! Złapała ogon w pysk lekko przyciskając. Pewnie nie zrobi mu krzywdy, ale to w końcu już nie były tylko igiełki! Gin dorastała, a zmiany można było zauważyć chociażby poprzez obserwowanie jej jamy ustnej. Śmiech nie ustąpił, ale teraz była bardziej... tryumfujący. Zerknęła z cwaną minką na Flake.

Flake

A Flake znowu zachichotała. Poczuła ząbki Ginger, ale mała dziabnęła ją na tyle lekko, że nie zabolało jej za bardzo.
- Brawo - powiedziała. - Wygrałaś z moim ogonem.

Ginger

Puściła ogon z niezbyt przekonaną miną. - Jakoś nie słyszę entuzjazmu w Twoim głosie. - Stwierdziła, podchodząc bliżej przodu wadery. - Ale wierzę, że jesteś ze mnie dumna! - Uśmiechnęła się szeroko.

Flake

Westchnęła w prawdziwie teatralny sposób.
- Oczywiście, że jestem dumna - odpowiedziała, tłumiąc śmiech. - Ale jak mam się cieszyć, skoro to mój ogon przegrał ten pojedynek?

Ginger

Wydęła policzki. Pochłonęły ją myśli. A na jaki temat myślała? Aaa... Chciałoby eis zaglądać do jej główki. W końcu wypuściła powietrze z policzków. - Możesz się cieszyć z tego, że nikt tego nie widział. Albo z tego, że nie został uszkodzony. Albo, że nie sparaliżowałam go swoimi kłami! - Mówiąc to, pokazała jej iście groźną minę. Co prawda wcale nie była straszna. Raczej przezabawna. No, ale cóż...

Flake

Zachichotała. Ginger z taką groźną minką wyglądała wyjątkowo śmiesznie.
- No tak, tak... masz rację - odpowiedziała z ukrywanym rozbawieniem w głosie. Wyciągnęła łapę i pogłaskała małą po główce. Oczywiście, nie obyło się też bez obowiązkowego czochrania grzywki. - Należy nauczyć się przegrywać.

Ginger

Mała jak zwykle nie zwracała uwagi na chichot starszej towarzyszki. Według jej wierzeń potrafiła robić bardzo groźną minę i nikomu nie uwierzy, jeśli będzie próbował przekonać ją, że wcale nie jest przerażająca. Bo ona potrafiła być straszna! Niekoniecznie wtedy, kiedy chciała. Zazwyczaj robiła to zupełnie przez przypadek, i tyle.
- No właśnie! - Dumna, że po raz kolejny ma rację uśmiechnęła się szeroko. Próbowała uciec przed łapką, która czochrała jej grzywkę, ale mimo wszystko nie dała rady. Kłaczki poczęły wystawać w różne kierunki, a nawet, gdyby się przyjrzało, można było zobaczyć pojedyncze loczki,m wyróżniające się od reszty prostych włosów.
- Ja umiem przegrywać! - Wyszczerzyła się tryumfalnie. - Chyba ze sto razy nie udawało mi się złapać motyla i, jak widzisz, nadal się nie załamuję. - Zaśmiała się cicho. Nie, nie miała zamiaru mówić o swojej przegranej w zapasach. To według niej było zbyt wstydliwe...

Flake

Flake miała wielką ochotę powiedzieć, że po tylu przegranych, ile doświadczyła w życiu, coraz trudniej znieść jej kolejne, ale w porę się powstrzymała. Nie będzie przecież poruszać trudnych i bolesnych dla niej tematów w rozmowie z takim maluchem.
- A udało ci się złapać go chociaż raz? - zapytała. Zabrała łapę i zaśmiała się głośno na widok fryzurki, która teraz zdobiła łebek Ginger.

Ginger

Zamyśliła się głęboko, próbując sobie przypomnieć takową sytuację. Co chwilę mrużyła oczy, jakby to miało jej pomóc w wytężaniu swojej mózgownicy. Przez jej główką przelatywały kolejne motyle, które udało jej się przywołać ze wspomnień, ale jakoś nie zauważyła wśród nich, ani jednego, którego miała okazję dotknąć.
- Yyy... Chyba nie, chociaż nie mogę być pewna, bo nie pamiętam wszystkich motylów. Możliwe, że kiedyś mi się to udało, ale szczerze w to wątpię, bo są niezwykle szybkie i chytre. - Odrzekła w końcu, z powrotem otwierając szeroko oczka. Zauważyła, że Flake się śmieje, lecz nie była w stanie domyślić się z jakiego powodu. Czyżby się gdzieś pobrudziła? Nawet na myśl nie przyszło jej to, że być może ma taką niecodzienną fryzurkę.